|
 |
|
Όσιος
Ιωσήφ ο Ηγιασμένος |
Ο Όσιος
Ιωσήφ ήταν γέννημα και θρέμμα της Κρήτης, από ένα χωριό που ονομαζόταν
Κεράμων (σημερινό Αζωκέραμο Σητείας) το 1440 μ.Χ.. Οι ευσεβείς γονείς του,
όταν ήλθε σε κατάλληλη ηλικία τον παρέδωσαν σ' έναν δάσκαλο, σεβάσμιο
πνευματικό πατέρα, που κατοικούσε στο μονύδριο του Αγίου Ιωάννου του
Θεολόγου, του Δερματάνου όπως πολλοί το ήξεραν. Αυτό βρισκόταν κοντά στη
θάλασσα, στον Χάνδακα (Ηράκλειο).
Εκεί ο Ιωσήφ έμαθε τη θεία θεωρία και καλλιγραφούσε. Όταν πέθαναν οι γονείς
του, μοίρασε τη μεγάλη κληρονομιά του στους φτωχούς και επιδόθηκε
περισσότερο στους πνευματικούς αγώνες. Αργότερα ο Θεός τον αξίωσε να γίνει
ιερέας και να πάει να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους. Κατόπιν επέστρεψε στο
μονύδριό του και έζησε ζωή αγία με αγάπη και ελεημοσύνες προς τους
συνανθρώπους του.
Πέθανε πάνω από 70 χρονών στις 22 Ιανουαρίου του 1511 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε
στην μονή του. Με την ανακομιδή των λειψάνων του διαπιστώθηκε η αγιότητά
του, διότι το ιερό λείψανο βρέθηκε ακέραιο και εξέπεμπε ευωδία. Το ιερό
σκήνωμά του κατατέθηκε στο καθολικό της μονής. Η συνεχής θεραπεία πλήθους
ασθενών, τυφλών και δαιμονισμένων και μετά την κοίμησή του, καθιέρωσε
ευρύτατα την φήμη του ως θαυματουργού.
Το 1669 μ.Χ. οι Οθωμανοί κυρίευσαν το Χάνδακα (Ηράκλειο) και ο ευλαβής
κληρικός Αντώνιος Αρμάκης, μετέφερε το ιερό λείψανο στη Ζάκυνθο, όπου στις
29 Αυγούστου 1669 μ.Χ. το κατέθεσε στη μονή του Αγίου Ιωάννου του Μαντινειού
στα Ξεροβούνια. Εκεί παρέμεινε ως το 1915 μ.Χ., οπότε τοποθετήθηκε στον
ενοριακό ναό του Παντοκράτορος Γαϊτανίου Ζακύνθου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά
τη μνήμη του Οσίου
στις 22
Ιανουαρίου.
