Ο βίος και η διδασκαλία του Αποστόλου Τίτου
Έγινε Χριστιανός από τον Απόστολο Παύλο (Τίτος 1,4), με τον οποίο και συνεργάστηκε, στην διάδοση του Ευαγγελίου. Αρχικά τον συναντάμε στην Αντιόχεια, από όπου μαζί με τον Παύλο και το Βαρνάβα, μετέβηκαν στην Ιερουσαλήμ για την Αποστολική Σύνοδο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί, καθώς οι ιουδαΐζοντες Χριστιανοί υποστήριζαν ότι οι Χριστιανοί που προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες έπρεπε να τηρούν το Μωσαϊκό Νόμο και να κάνουν περιτομή. Ο Παύλος αρνήθηκε την απαίτηση των ιουδαϊζόντων να υποβληθεί ο Τίτος σε περιτομή (Γαλ. 2,1-3).
Ο Παύλος στην τρίτη περιοδεία του μετά τη Γαλατία (Πράξ. 18,23) και την Έφεσο (Πράξ. 19,1-41), πήγε μέσω της Τρωάδας στη Μακεδονία. Εκεί περίμενε να συναντήσει τον Τίτο (Β' Κορ. 2,13), ο οποίος είχε ήδη αποσταλεί στην Κόρινθο. Ο Τίτος συναντήθηκε με τον Παύλο στη Μακεδονία (Β' Κορ. 7,6 και 7,13-15). Από τη Μακεδονία ξαναγύρισε στη Κόρινθο για να συμβουλεύσει την εκεί Εκκλησία, αλλά και να προτρέψει τους πιστούς να προσφέρουν τη βοήθειά τους υπέρ των φτωχών της Ιερουσαλήμ (Β' Κορ. κεφ. 8).
Μετά την αποστολή του στην Κόρινθο δεν υπάρχουν στοιχεία για τη διακονία του. Τον συναντάμε ξανά, αρκετά αργότερα, στην Κρήτη όπου παρέμεινε και ο Παύλος τον έκανε επίσκοπο του νησιού (Τίτος 1,5). Στην Κρήτη ο Τίτος είχε λαμπρούς συνεργάτες τον Ζηνά τον νομικό και τον περίφημο Απολλώ. Εκεί ο Τίτος έλαβε και την επιστολή του Παύλου, στην οποία τον αποκαλεί "γνήσιο τέκνο" (Τίτος 1,4).
Μέσω της επιστολής αυτής ο Παύλος του αναθέτει μερικές διακονίες που έπρεπε να επιτελέσει εκεί, όπως να συνεχίσει να διορθώνει τις ελλείψεις και να διορίσει πρεσβυτέρους σε κάθε πόλη (Τίτος 1,5). Επίσης του ζητά να αντιμετωπίσει τους ψευδοδιδασκάλους, οι οποίοι πρόβαλαν Ιουδαϊκούς μύθους ως χριστιανική διδασκαλία (Τίτος 1,11-14). Ακόμα του λέει να περιμένει τον Αρτεμά ή τον Τυχικό (Τίτος 3,12) και έπειτα να πάει να τον συναντήσει στη Νικόπολη, όπου ο Παύλος αποφάσισε να μείνει το χειμώνα. Του ζητά να μεριμνήσει για την αναχώρηση του Ζηνά και του Απολλώ από την Κρήτη, και να τους προμηθεύσει τα αναγκαία για το ταξίδι τους, έτσι ώστε να μην τους λείψει τίποτα (Τίτος 3,13).
Το τέλος του Αποστόλου Τίτου
Αν και δεν αναφέρεται εάν ο Τίτος συνάντησε τον Παύλο στη Νικόπολη, αλλά σύμφωνα με το εδάφιο Β' Τιμόθεου 4,10, πρέπει να είχε πάει εκεί, καθώς αναφέρεται ότι πήγε στη Δαλματία που βρισκόταν βόρεια και όχι πολύ μακριά από τη Νικόπολη. Ο Τίτος πρέπει να βρισκόταν και στη Ρώμη κατά την δεύτερη φυλάκιση του Παύλου.
Σύμφωνα με μια παράδοση ο Τίτος επέστρεψε από τη Δαλματία στην Κρήτη, όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, υπηρετώντας το Ευαγγέλιο. Απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 94 περίπου χρόνων το 105 μ.Χ..
Ο νομικός Ζηνάς σε χειρόγραφά του αναφέρει τον Τίτο ως επίσκοπο Γόρτυνας, την τότε πρωτεύουσα της Κρήτης. Τα λείψανα του Τίτου μεταφέρθηκαν από τη Γόρτυνα στη Βενετία, στη βασιλική του Αγίου Μάρκου, και από εκεί το 1966 στο Ηράκλειο της Κρήτης, στον ναό του Αγίου Τίτου. Η Ορθόδοξη εκκλησία τιμάει την μνήμη του στις 25 Αυγούστου.