Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'. Ταχὺ
προκατάλαβε.
Βαφαῖς τῶν αἱμάτων σου φαιδρὰν στολὴν σε αυτῇ, Ξενία ἐπέχρωσας, παρισταμένη
Χριστῷ ὡς νύμφη πανάσπιλος, εἴληφας δὲ τὴν χάριν, μαγγανείας τοῦ λύειν,
δαίμονας ἐκδιώκειν, καὶ τὰς νόσους ἰᾶσθαι· διὸ ἱκέτευε ἐκτενῶς, ὑπὲρ τῶν
ψυχῶν ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Αἱμάτων ῥοαῖς τῶν σῶν ἐχθρὸν ἀπέπνιξας, Ξενία τὸ πῦρ, τῆς πλάνης ἐναπέσβεσας,
καὶ Χριστῷ παρίστασαι· ὅθεν πόθῳ πάντες σοὶ κράζομεν· ἐκτενῶς μὴ παύσῃ ἀεί,
πρεσβεύουσα Μάρτυς ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Κάθισμα
Ἦχος α'. Τὸν τάφον Σου
Σωτήρ.
Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν
Θαυμάτων ταῖς βολαῖς, πᾶσαν κτίσις αὐγάζεις, καὶ σώζεις χαλεπῶν, ἐκ κινδύνων
καὶ νόσων, τοὺς πόθῳ σοι προστρέχοντας, καὶ δεινῶν περιστάσεων· ὡς πρεσβείαν
δέ, πρὸς τὸν Χριστὸν κεκτημένη, καθικέτευε, ὑπὲρ τῶν πίστει τελούντων, Ξενία
τὴν μνήμην σου.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.
Μετὰ τὴν β' Στιχολογίαν
Θείῳ ἔρωτι, καταφλεχθεῖσα, καλλιπάρθενε, σεμνὴ Ξενία, τῆς ἀσεβείας τὴν
πλάνην κατέβαλες· καὶ τῷ πυρὶ προσριφθεῖσα ἀνέδραμες, πρὸς τὸν καλοῦντα
Χριστόν σε πολύαθλε· Μάρτυς ἔνδοξε, Αὐτὸν ὡς Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν
τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθείς.
Μετὰ τὸν Πολυέλεον.
Ἐν τοῖς ἀγῶσι διαπρέψασα ὄντως, τοῦ μαρτυρίου τὴν ἰσχὺν τῶν τυράννων, εἰς
γῆν σεμνὴ κατέῤῥαξας δυνάμει Σταυροῦ· ὅθεν χάριν τῶν ἰάσεων, ἐκομίσω καὶ
δύναμιν, λύειν τῶν τρεχόντων σοι, φθονερῶν μαγγανείας, καὶ ἐπηρείας σώζειν
τοῦ σατᾶν, ταῖς σαῖς πρεσβείαις, Ξενία πρὸς Κύριον.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.
Σοῦ τοῖς αἵμασι, πεφοινιγμένη, καλλιπάρθενε, σεμνὴ Ξενία, τοὺς τυράννους
ἀνδρικῶς κατηγώνισαι· τῆς ἀθεΐας δὲ πλάνην ἐλέγξασα, χειρὶ τοῦ Πλάστου νίκης
στέφος εἴληφας, Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ
μέγα ἔλεος.
Ὁ Οἶκος
Τοῦ Σωτῆρος τὴν νύμφην καὶ
παρθένον, ᾄσμασιν εὐφημοῦμέν σε νῦν, Ξενία πανσεβάσμιε, τὴν τῆς Ἑλληνίδος
γῆς ἀναφανεῖσαν θρέμμα, τὴν πλάνην δὲ ταύτης πᾶσαν λιποῦσαν, καὶ Χριστῷ
προσενεχθεῖσαν, μόνῳ Νυμφίῳ, θῦμα καὶ σφάγιον. Σὺ γὰρ παρεῖδες τὸν ἐπίγειον
ἐρῶντά σε δικαστὴν ἀντὶ τοῦ Σωτῆρος πάνσεμνε· διὸ καὶ τῆς νίκης πρὸς Χριστοῦ
στέφος ἄφθαρτον εἴληφας, ἐκτενῶς ᾧ μὴ παύσῃ πρεσβεύουσα, νῦν ὑπὲρ πάντων
ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις τῶν καλούντων σε
βοηθός, καὶ παρηγορία, θλιβομένων ἡ ταχινή, χαίροις καθαιρέτις, παντὸς
μαγείας εἴδους, ἐξ ἧς τοὺς σὲ τιμῶντας, Ξενία φύλαττε.
Ἰδιόμελον ἐκ τῆς Λιτῆς
Ἦχος α'.
Εὐφραίνου, σκίρτα, χόρευε, ἡ πόλις Καλάμαι, φαιδρῶς πανηγύριζε, πίστει
λαμπροφοροῦσα, ἐπὶ τῇ εὐσήμῳ σήμερον ἑορτῇ, Ξενίας τῆς καλλιπαρθένου, τῆς
σῆς πολιούχου καὶ θαυματουργοῦ· ἀνύμνησον τὴν προχέουσαν ἰάσεις ὡς ἐκ
κρήνης, τοῖς πίστει προσπελάζουσι τῇ σεπτῇ αὐτῆς σκέπῃ, καὶ τῷ Σωτῆρι
εὐλαβῶς ἀναβόησον· Κύριε δόξα Σοι.
Ἕτερον Ἰδιόμελον ἐκ τῆς
Λιτῆς
Ἦχος β'.
Δεῦτε σήμερον πιστῶς τιμήσωμεν, τῶν Καλάμων τὸ θρέμμα, ἁπάσης τε τῆς Ἑλλάδος
τὴν φρουρὸν τὴν ἀκοίμητον· τὴν παραταχθεῖσαν γενναίως τοῦ ἐχθροῦ τῇ
δυναστείᾳ, καὶ Σταυροῦ δυνάμει αὐτὸν συντρίψασαν, καὶ σχοῦσαν παρὰ Κυρίου
τὴν χάριν, ἐκ μαγγανειῶν σώζειν ἅπαντας, τοὺς πόθῳ αὐτῆς τῇ σκέπῃ πάντοτε
προστρέχοντας, βασκανίας ἀπαλλάττειν, καὶ παρέχειν Χριστὸν ἀπαύστως ὑπὲρ
ἡμῶν εὐλαβῶς τῶν τιμώντων καὶ ἐκτελούντων σου πιστῶς τὸ μνημόσυνον.
Ἕτερον Ἰδιόμελον ἐκ τῆς
Λιτῆς
Ἦχος β'.
Πανήγυριν τὴν εὔσημον, καὶ τὴν μνήμην τιμήσωμεν, Ξενίας τῆς θεόφρονος καὶ
θαυματουργοῦ· πτωχῶν ἐδείχθη θησαυρός, ἐκ τοῖς κινδύνοις βοηθός, παραμύθιον
ἐν λύπαις γηγενῶν, καὶ προστάτις τῶν παιδίων ἐκ Θεοῦ ἀδαπάνητος. Πάντες οὒν
βοήσωμεν· Μάρτυς σῷζε τῶν δεινῶν ἡμᾶς.
