ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΑΡΙΑ - ΠΑΝΑΓΙΑ

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΕΥΧΗ

Εἰς τήν ὑπεραγίαν Θεοτόκον

Θεοτόκε Παρθένε,

εὐλογημένη Μαρία κεχαριτωμένη,

Δέσποινα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς,

εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου,

ὅτι σωτῆρα ἔτεκες,

τόν μονογενῆν Υἱὀν τοῦ Θεοῦ

καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Τῶν Ἀποστόλων, λαμπρότης,

τῶν προφητῶν σύναξις,

τῶν μαρτύρων ἐκκλησία,

τῶν χριστιανῶν τό καταφύγιον,

σκέπασόν με, Παρθένε Μαρία,

ὑπό τήν προστασίαν τῶν Ἀγγέλων

καί ὑπό τήν σκέπην τῶν πτερύγων σου,

καί βοήθησόν με τόν δοῦλον σου

ἀπό πάντα πειρασμόν,

ὁπού μέλλει νά μοῦ ἔλθῃ

καί μή μέ ἀπορρίψῃς, ὦ Παρθένε Μαρία,

βοήθησόν με, Κυρία τοῦ Κόσμου,

τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως,

ὅπως ἔλθη ἡ ταπεινή μου ψυχή

μέσα εἰς τόν Παράδεισον

ἔμπροσθεν εἰς τόν ἀδέκαστον θρόνον τοῦ Υἱοῦ σου,

ὅταν ἔλθῃ νά κρίνῃ τόν κόσμον

ἐν τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ τῆς φρικτῆς Αὐτοῦ Παρουσίας

καί νά ἀκούσω

τό «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου

κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην μου βασιλείαν».

Ναί, Δέσποινα τοῦ Κόσμου,

δώρησόν μοι τῷ ταπεινῷ δούλῳ σου τό ζητούμενον,

ἵνα εὐχαρίστως δοξάζω τό ὄνομα τοῦ Πατρός

καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος,

νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αιώνων

Ἀμήν.

Δος μου απ’τις αρετές σου

Προσευχή - Ύμνος του Αγ. Νεκταρίου προς την Παναγία

Δέσποινα παντευλόγητε, Υπέραγνε Παρθένε,
Παράδεισε πανθαύμαστε, κήπε καλλωπισμένε,
Σε δυσωπώ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τον νουν μου,
κατεύθυνον τας σκέψεις μου, φώτισον την ψυχήν μου.

Κόρη με ποίησον αγνόν, πράον, σεμνόν, ανδρείον,
ησύχιον και κόσμιον, ευθύν, όσιον, θείον,
επιεική, μακρόθυμον, των αρετών δοχείον,
άμεμπτον, ανεπίληπτον, των αγαθών ταμείον.

Δος μοι σοφίαν, σύνεσιν και μετριοφροσύνην,
φρόνησιν και απλότητα και ταπεινοφροσύνην.
Δος μοι νηφαλιότητα, όμμα πεφωτισμένον,
διάνοιαν ολόφωτον, πνεύμα εξηγνισμένον.

Απέλασον την οίησιν, την υπερηφανίαν,
τον τύφον, την φυσίωσιν, και την αλαζονείαν,
την ύβριν, το αγέρωχον, την υψηλοφροσύνην,
γλώσσα μεγαλορρήμονα, ισχυρογνωμοσύνην.

Την αστασία την φρικτήν, την περιττολογίαν,
την πονηρία την πολλήν, και την αισχρολογίαν.
Χάρισαί μοι, Πανάχραντε, την ηθικήν ανδρείαν,
το θάρρος, την ευστάθειαν, δος μοι την καρτερίαν.

Δος μοι την αυταπάρνησιν, την αφιλαργυρίαν,
ζήλον μετ’επιγνώσεως και αμνησικακίαν.
Δος μοι ακεραιότητα, ευγένειαν καρδίας,
πνεύμα ευθές, ειρηνικόν, και πνεύμα αληθείας.

Φυγάδευσον, Πανάχραντε, τα πάθη της καρδίας,
τα πολυώνυμα, Αγνή, της ηθικής δειλίας.
Την αναδρίαν την αισχράν, το θράσος, την δειλίαν,
την ατολμίαν την δεινήν και την απελπισίαν.

Άρον μοι, Κόρη, τον θυμόν και πάσαν ραθυμίαν,
την αθυμία, την οργήν, ως και την οκνηρίαν.

Τον φθόνον, την εμπάθειαν, το μίσος, την κακίαν,
την μήνιν, την εκδίκησιν και την μνησικακίαν.

Την έριδα την ευτελή και την πολυλογίαν,
την γλωσσαλγίαν την δεινήν και την βωμολοχίαν.
Δος μοι, Παρθένε, αίσθησιν, δος μοι ευαισθησίαν.
Δος μοι συναίσθησιν πολλήν και ευσυνειδησίαν.

Δος μοι, Παρθένε, την χαράν Πνεύματος του Αγίου.
Δος μοι ειρήνην τη ψυχή, ειρήνην του Κυρίου.
Δος μοι αγάπην, έρωτα θείον, εξηγηγνισμένον,
πολύν, θερμόν και καθαρόν και εξηγιασμένον.
Δος πίστιν ζώσαν, ενεργόν, θερμήν, αγνήν, αγίαν,
ελπίδα αδιάσειστον, βεβαίαν και οσίαν.

Άρον απ’εμού, Παρθένε, τον κλοιόν της αμαρτίας,
την αμέλειαν, την μέθην, την ανελεημοσύνην,
τα κακάς επιθυμίας, την δεινήν ακολασίαν,
γέλωτας της ασελγείας και την πάσαν κακουργίαν.

Σωφροσύνην δος μοι, Κόρη, δος εγκράτειαν, νηστείαν,
προσοχήν και αγρυπνίαν και υπακοήν τελείαν.
Δος μοι προσοχήν εν πάσι και διάκρισιν οξείαν,
σιωπήν και ευκοσμίαν, και υπομονήν οσίαν.

Επιμέλειαν παράσχου, Δέσποινα, προς εργασίαν,
προς τελείωσιν και ζήλον αρετών προς γυμνασίαν.
Την ψυχήν μου, την καρδίαν και τον νουν μου, Παναγία,
τήρει εν αγιωσύνη, φύλαττε εν παρθενία.

Η προσευχή της γαλήνης

 Ω, Παναγιά μου, Δέσποινα, γλυκύτατη Παρθένα
εις τον αγώνα της ζωής, βοήθα με και εμένα.

 Βοήθησε με Παναγιά, γλυκιά μου Παναγία,
γιατί η ζωή είναι θάλασσα, μεγάλη τρικυμία..

Και ναυαγός ευρίσκομαι μέσα στη βιοπάλη,
στη χάρη σου στηρίζομαι, Παρθένα τη μεγάλη.

Και σαν μητέρα  ευσπλαχνική, ελπίζω να μας σώσεις,
και από ορατούς και αόρατους εχθρούς να μας γλιτώσεις.

Στη σκέπη των πτερύγων σου σκέπασε Παναγιά μου,
όλου του κόσμου τα παιδιά και ύστερα τα δικά μου.

Και φώτισέ τα, Παναγιά, Χριστό να ακολουθήσουν
και στον αγώνα της ζωής με πίστη να βαδίσουν.

Την πίστη, την πραότητα, μην την αμελήσουν,
καθώς και την εγκράτεια μην την καταπατήσουν.

Ναι, Παναγιά μου, Δέσποινα, λυπήσου και ευσπλαχνίσου
και άφεση αμαρτιών ζήτησε απ’ το Παιδί Σου.

Να συγχωρήσει πταίσματα και τα αμαρτήματά μας,
να οδηγήσει στο καλό και εμάς και τα παιδιά μας.

Προσευχή προς την Παναγία

(Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά)

Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε,

επάκουσον της οικτράς μου δεήσεως

και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου,

η μετά Θεόν ελπίς πάντων των περάτων της γης.

Τον βρασμόν της σαρκός μου κατάσβεσον.

Τον εν τη ψυχή μου αγριότατον κλύδωνα κατεύνασον.

Τον πικρόν θυμόν καταπράϋνον.

Τον τύφον και την αλαζονείαν της ματαίας οιήσεως

εκ του νοός μου αφάνισον.

Τας νυκτερινάς φαντασίας των πονηρών πνευμάτων

και τας μεθημερινάς των ακαθάρτων εννοιών προσβολάς

εκ της καρδίας μου μείωσον.

Παίδευσόν με την γλώσσαν λαλείν τα συμφέροντα.

Δίδαξον τους οφθαλμούς μου

βλέπειν ορθώς της αρετής την ευθύτητα.

Τους πόδας μου τρέχειν ανυποσκελίστως

ποίησον την μακαρίαν οδόν των του Θεού εντολών.

Τας χείρας μου αγιασθήναι παρασκεύασον ,

ίνα αξίως αίρω αυτάς προς τον Ύψιστον.

Κάθαρόν μου το στόμα,

ίνα μετά παρρησίας επικαλείται Πατέρα

τον φοβερόν Θεόν και πανάγιον.

Άνοιξόν μου τα ώτα, ίνα ακούω αισθητώς και νοητώς

τα υπέρ μέλι και κηρίον γλυκύτερα των αγίων Γραφών λόγια ,

και βιώ κατ ‘ αυτά από σου κραταιούμενος.

Δια γαρ σου , πανύμνητε και υπεράγαθε Δέσποινα,

περισώζεται πάσα βροτεία φύσις αινούσα και ευλογούσα

Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα,

την παναγίαν Τριάδα και ομοούσιον,

πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

Παναγία Βοηθός

Συ βοηθός αμαρτωλών, παράκλησις πασχόντων,
Συ ορφανών αντίληψις, ενίσχυσις καμνόντων.
Χειμαζομένων ει λιμήν, πτωχών παρηγορία,
αβοηθήτων δύναμις, χηρών παραμυθία.

Συ ευσεβών το στήριγμα, ελπίς απηλπισμένων,
των εναθλούντων έρεισμα, χαρά των τεθλιμμένων.
Συ σκέπη και αντίληψις των Σοι καταφευγόντων,
Συ ει στερέωμα πιστών, ρύστις κινδυνευόντων.

Σην κραταιάν αντίληψιν παράσχου μοι, Κυρία,
επί την Σην ενίσχυσιν θαρρώ, ω Παναγία.
Συ σκέπε, φρούρει, φύλαττε, από παντώς κινδύνου,
Συ των παγίδων ρύσαι με του δυσμενούς εκείνου.

Συ μοι γενού βοήθεια, σθένος και προστασία,
Συ μοι, Παρθένε, άχραντε, γενού μοι σωτηρία.
Σε δυσωπώ μεσίτευσον προς λύσιν οφλημάτων
τω Σω Υιώ και άφεσιν πολλών πλημμελημάτων,

Κόρη σεμνή, Βασίλισσα, κόσμου η σωτηρία.
Συ έσο μοι παράκλησις, χαρά, παραμυθία,
ίνα απαύστως εν χαρά υμνώ το όνομά Σου,
και ψαλλων μεγαλύνω Σε και τα θαυμάσιά Σου.

Παιδική προσευχή

Παναγιά μου Δέσποινα
και του Χριστού μητέρα
σε σέναν παραστέκουμαι
την νύχταν και τη μέρα.
Πέφτω κάμνω το σταυρόμ μου
άρμαν έχω στο πλευρόμ μου
δούλος του Θεού λογιούμαι
και κανένα δε φοβούμαι.

Στην Αμόλυντη

Δέξαι, Δέσποινα, ταχέως τας θερμάς μου ικεσίας,
και προσάγαγε Κυρίω, Κόρη, Μήτηρ του Θεού μου.
Σκέδασον δε τας ενέδρας και το θράσος του εχθρού μου,
και της υψηλής σου δείξον αξιόν με προστασίας,
λύσον συ τας περιστάσεις των εις Σε καταφευγόντων,
αποδίωξον τα στίφη των εμέ καταθλιβόντων.

Συ αφόπλισον, Παρθένε, δυσμενείς μοι πολεμίους
και αλάστορας εχθρούς μου, επιβούλους και δολίους.
Την κατώδυνον ψυχήν μου εκ πληγών και εκ τραυμάτων
δια Σων, αγνή Παρθένε, ανωδύνων ιαμάτων,
σπέυσον ίασαι και σώσον και εκ των αρωστημάτων,
των πολυωδύνων νόσων και παθών μου ανιάτων.

Προσευχή στην Παναγία

Παναγία μου!

Μητέρα μου πονεμένη και στοργική!

Βασίλισσά μου,

που προσκυνείσαι από τάγματα Αγγέλων

και Αρχαγγέλων,

και υμνείσαι από αναρίθμητα πλήθη πιστών Χριστιανών σου,

κλίνε, Παναγία μου, το αυτί σου

να σου πω τον μυστικό πόνο της ψυχής μου.

Με βλέπεις.

Είμαι βασανισμένος άνθρωπος, αμαρτωλός,

που δεύτερος αμαρτωλός σαν και μένα άλλος,

δεν υπάρχει.

Θλίβομαι, πονώ, κλαίω,

σπαράζει η ψυχή μου που Σου το λέγω, Παναγία μου.

Το κρατώ μυστικό από τους άλλους.

Γιατί πώς να τους το πω;

Με τι λόγια,

με τι κουράγιο να τους μιλήσω,

να τους παρουσιάσω την αθλιότητά μου,

τις πολλές μου αμαρτίες;

Σε Σένα, Παναγία μου,

μητέρα μου γλυκειά,

λέω τον πόνο και εκφράζω τη μεγάλη μου θλίψη.

Τα βάσανά μου είναι πολλά,

γιατί οι αμαρτίες μου είναι πολλές και μεγάλες.

Έλα, λοιπόν, Παναγία μου,

λυπήσου με και βοήθησέ με.

Δώσε μου μετάνοια,

δώσε μου χάρη να μετανοήσω,

να κλάψω, όπως μου πρέπει,

να πέσω κάτω

να ζητήσω το έλεος από τον Μονογενή Σου Υιό,

να ειρηνεύσω, να σωθώ.

Παναγία μου, Παναγία μου,

κάνε μου τούτο το μεγάλο καλό.

Σήκωσε από πάνω μου την αμαρτία και τη θλίψη,

τον πόνο της ψυχής μου.

Διώξε από κοντά μου τα βάσανα και τους πειρασμούς.

Και σώσε με, γλυκειά μου Παρθένα,

Μητέρα του κυρίου και Σωτήρος μου.
Αμήν.

Στον πόλεμο του πονηρού

Πανύμνητε, Πανάχραντε, κόρη Θεοκυήτορ,
ενώτισαί μου της φωνής, αγνή Παρθενομήτορ.
Ιδέ δακρύων σταλαγμούς ψυχής συντετριμμένης,
επάκουσον τους στεναγμούς, καρδίας τεθλιμμένης.

Ου φέρω τα φρυάγματα του δολερού εχθρού μου,
ου σθένω προς τας μηχανάς, του πονηρού εκείνου,
ου φέρω τας επιβουλάς, την τόσην κακουργίαν,
ου στέγω προς την φοβεράν εκείνου πανουργίαν.

Ουχ υπομένω τας δεινάς ενέδρας και παγίδας,
αδυνατώ προς τας πολλάς του πονηρού βολίδας.
Ποικίλως εκπειράζει με, παντοίως πολεμεί με,
εις αμαρτίας βάραθρα έλκει και συνωθεί με.

Παρακαλώ Σε, Δέσποινα, λιμήν χειμαζομένων,
παρηγορία των πιστών, σθένος ησθενημένων,
ελέησόν με, οίκτιρον, φρούρησον, φύλαξόν με,
της τυραννίδος του εχθρού, Δέσποιν’απαλλαξόν με.

Αγάθυνον, Παντάνασσα, ελπίς απηλπισμένων,
αντιλαβού μου, ρύσαι με, λύσις οδυνωμένων.
Εν λύπαις Σε παράκλησιν, εν νόσοις θεραπείαν,
εν τοις κινδύνοις λύτρωσιν έχω και προστασίαν.

Σε πρόμαχον επίσταμαι των εκπολεμουμένων,
ετοίμην δε βοήθειαν των εκπειραζομένων.
Συ με, Αγνή, διάσωσον από του πολεμίου,
απάλλαξόν με των δεινών, δίκης του αιωνίου.

Συ έσο μοι παράκλησις, Θεόπαις εν τω βίω,
Συ παραμύθιον γλυκύ γενού μοι εν σταδίω.
Συ βάλσαμον επίχεε, επί τα τραύματά μου.
Συ μοι γενού μεσίτρια προς Σον Υιόν Παρθένε,
Συ δώρησαί μοι την ζωήν, Ναέ ηγιασμένε.