ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΕΝΟΤΗΤΑ Β' (E-I)

ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Δείτε που βρίσκονται τα Λείψανα όλων των Αγίων της Πίστης μας όπως αναφέρονται στη μελέτη του καθηγητού Αγιολογίας Αντωνίου Μάρκου με τίτλο Άγια Λείψανα – Οδηγός του προσκυνητή, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα του Κέντρου Αγιολογικών Ερευνών «Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής» Το Συναξάριο της Εκκλησίας.

Ε'

ΕΔΟΥΑΡΔΟΥ (Edward) Μάρτυρος, Βασιλέως της Αγγλίας (+ 978, 18η Μαρτίου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Ορθόδοξη Μονή Broukwood Βρεττανίας.
ΕΔΟΥΑΡΔΟΥ (Edward) του Ομολογητού, Βασιλέως της Αγγλίας (+ 1066, 5η Ιανουαρίου και 13η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Αγγλικανικό Αββαείο του Γουεστμίστερ Λονδίνου.
ΕΘΕΛΔΡΕΔΑΣ (Etheldreda) Οσίας, του Έλυ Βρεττανίας (+ 679, 23η Ιουνίου):
Μία των χειρών αδιάφθορη στον Καθεδρικό Ναό του Έλυ Βρεττανίας.
ΕΚΤΟΡΟΣ Αγίου:
Απότμημα στη Μονή Τιμίου Σταυρού Σάμου.
Δεν μνημονεύεται στις συναξαριστικές πηγές.
ΕΙΡΗΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος (1ος – 2ος αι., 5η Μαιου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΕΙΡΗΝΗΣ Νεομάρτυρος, της Λέσβου (+ 1462, Τρίτη του Πάσχα):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ραφαήλ Θέρμης Λέσβου.

ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ Μάρτυρος, ενός των Επτά Μακκαβαίων (+ 166 π. Χ., 1η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΕΛΕΝΗΣ Ισαποστόλου (+ 327, 21η Μαιου):
Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη ΡΚ Ολιβετιανή Μονή της Βενετίας, στο Θησαυροφυλάκιο του Βατικανού, στο ΡΚ Ναό της αγ. Μαρίας in Aracogli Ρώμης και στο ΡΚ Αββαείο Hautvillers της Ρεμς Γαλλίας.
Μέρος πέλματος στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Υψηλού Λέσβου και Κύκκου Κύπρου και στο Ναό αγ. Κων/νου Ν. Ιωνίας Αττικής.
Η αγ. Ελένη ενταφιάσθηκε στη Ρώμη, σε λάρνακα από πορφυρίτη (σώζεται στο Μουσείο του Βατικανού), στο μαυσωλείο της οδού Labicana (την πληροφορία αυτή μεταφέρει και ο Ιστορικός Ευσέβιος). Για την τύχη των Λειψάνων της στην ιστορική πορεία υπάρχουν δύο εκδοχές.
Σύμφωνα με την πρώτη, την οποία δέχεται και ο ημέτερος Νικηφόρος Κάλλιστος, τα Λείψανα της Ισαποστόλου μεταφέρθηκαν το 337 από την Ρώμη στην ΚΠολη και κατατέθηκαν στο Ναό των Αγίων Αποστόλων. Από εκεί συλήθηκαν από τους Βενετούς το 1211 ή 1212 και κατατέθηκαν στο Ολιβετιανό Μοναστήρι της αγ. Ελένης. Όταν το 1807 ο Ναπολέων έκλεισε το μοναστήρι, τα Λείψανα μεταφέρθηκαν προσωρινά στον αγ. Πέτρο του Καστέλλο. Σήμερα βρίσκονται στην αρχική τους θέση, σε κρυστάλλινη λάρνακα, σε λειψανοθήκη σχήματος ανθρωπίνου σώματος σε ύπτια θέση. Τα Λείψανα αυτά αναγνωρίσθηκαν το 1929 και το 1991.

Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή τα Λείψανα της αγ. Ελένης δεν έφυγαν ποτέ από την Ρώμη. Το 841 – 842 μέρος των Λειψάνων αυτών δόθηκαν στη Μονή Hautvillers, στη Ρεμς της Γαλλίας. Το 1140 ο Πάπας Ιννοκέντιος Β’ τα μετέφερε τα υπόλοιπα στο Ναό της Παναγίας in Aracogli στο Καπιτώλιο, όπου και σήμερα φυλάσσονται.

ΕΛΕΝΗΣ Νεομάρτυρος, της Σινωπίτιδος (18ος αι., 1η Νοεμβρίου):
Η Κάρα στο Ναό αγ. Μαρίνης Άνω Τούμπας Θεσσαλονίκης.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Ιλλυρικού (+ 126, 15η Δεκεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, Κρεμαστής και Σεπετού Ηλείας και Γουμενίσσης Κιλκίς.
Περί των Λειψάνων των αποδιδομένων στον αγ. Ελευθέριο και εκτιθεμένων στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Περισσού Αττικής, καθώς και περί της Κάρας που αποδίδεται σ’ αυτόν και φυλάσσεται στην Καρυά Ολύμπου, βλ. την σχετική αναφορά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.
ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Οσίας, της Θαυματουργού (+ 540, 24η Απριλίου):
Αποτμήματα στις Μονές αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας και Νταού Πεντέλης.
ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Οσίας, Ελένης Στυλιάνοβιτς, Βασιλίσσης της Σερβίας (13ος αι., 17η Οκτωβίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Γκραντάτς της Σερβίας.

ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Νεομάρτυρος, Μεγ. Δουκίσσης της Ρωσίας (+ 1918, 18η Ιουλίου):
Τα Λείψανα (μερικώς αδιάφθορα) στη Μονή αγ. Μαγδαληνής Ιεροσολύμων.

Η Νεομάρτυς Είσσάβετ βρήκε μαρτυρικό θάνατο, όταν το βράδυ της 17ης προς 18η Ιουλίου 1918, ρίχθηκε ζωντανή μαζί με άλλους κρατουμένους στο πηγάδι ενός ορυχείου, όπου βρήκε αργό τραγικό θάνατο, από τα τραύματα, την πείνα και την δίψα. Την Μεγ. Δούκισσα ακολούθησε με την θέλησή της στο μαρτύριο η Μοναχή Βαρβάρα Γιακόβλεβνα, από της πρώτες αδελφές της Μονής της.
Όταν τα Λευκά Στρατεύματα του Στρατηγού Κόλτσακ έφθασαν στην περιοχή, άρχισε προσπάθεια να ανασυρθούν τα σώματα. Το Λείψανο της μ. Βαρβάρας βρέθηκε την 8η Οκτωβρίου και της Μεγ. Δούκισσας Ελισάβετ την 11η Οκτωβρίου. Αν και είχαν περάσει τρεις περίπου μήνες από τον μαρτυρικό τους θάνατο, τα Λείψανα βρέθηκαν αδιάφθορα, με τα χέρια σε σχήμα Σταυρού! Στο στήθος του μωλωπισμένου Λειψάνου της αγ. Ελισάβετ, βρέθηκε μία πολύτιμη εικόνα του Σωτήρος, με την οποία την είχε ευλογήσει ο Τσάρος Αλέξανδρος Γ’, κατά την προσχώρησή της στην Ορθοδοξία, την Κυριακή των Βαιων του 1891.
Τα Λείψανα αρχικά ενταφιάσθηκαν στο κοιμητήριο του Αλαπαγιέφσκ. Τον Ιούλιο του 1919 ο πνευματικός της Μεγ. Δούκισσας Ηγούμενος Σεραφείμ, τα μετακίνησε με άδεια του Στρατηγού Κόλτσακ στην Τσίτα, λόγω της προελάσεως του Ερυθρού Στρατού. Τα φέρετρα ανοίχθηκαν στην Μονή της Αγίας Σκέπης και τα Λείψανα βρέθηκαν και πάλι αδιάφθορα. Τότε ευπρεπίσθηκαν με μοναχικά ενδύματα και ενταφιάσθηκαν στο δάπεδο ενός κελλιού. Έξη μήνες αργότερα, την 26. 2. 1920, φυγαδεύθηκαν στο Πεκίνο, όπου τα υποδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιννοκέντιος. Εκεί, με παρέμβαση των αδελφών της Μεγ. Δούκισσας, αποφασίσθηκε να μεταφερθούν στην Παλαιστίνη και να κατατεθούν στην Ρωσική Μονή της αγ. Μαγδαληνής (στα εγκαίνια του Ναού της οποίας είχε παρευρεθεί η Μεγ. Δούκισσα, το 1888).
Η αγιότητα των δύο Νεομαρτύρων διακηρύχθηκε το 1981, από την υπό τον Μητροπολίτη Φιλάρετο Σύνοδο των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς. Κατά την επίσημη Ανακομιδή των Λειψάνων διαπιστώθηκε, ότι ήσαν μερικώς άφθαρτα (τα πόδια, τα πέλματα και ο εγκέφαλος της αγ. Ελισάβετ και η Κάρα της αγ. Βαρβάρας). (Βλ. Λ. Μίλλαρ, «Η αγία Μεγάλη Δούκισσα Ελισσάβετ της Ρωσίας – Νεομάρτυς επί Κομμουνισμού», 1988).
Το 2008 αποτμήματα του Λειψάνου της, καθώς και της Οσιομάρτυρος Βαρβάρας, περιόδευσαν στη Ρωσία, όπου έσπευσαν να τα προσκυνήσουν περίπου δέκα εκατομμύρια πιστοί!

ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Κύπρου (+ 403, 12η Μαιου):
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ Μάρτυρος (; 5η Οκτωβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου.
ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ Αγίου, Επισκόπου Σάμου:
Μέρος Κάρας στο Ναό αγ. Νάπας Λεμεσού Κύπρου.
ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ Ιερομ., Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1612, 17η Φεβρ. και 12η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΕΡΜΙΠΠΟΥ Ιερομάρτυρος, του μετά Ιερομ. Ερμολάου (+ 305, 26η Ιουλίου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.

ΕΡΜΟΛΑΟΥ Ιερομάρτυρος, του Ιαματικού (+ 305, 26η Ιουλίου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας, στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Μπενεβέντου Καμπανίας και στο Calci της ΡΚ Επισκοπής Πίζας.
Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, αγ. Νικάνορος Γρεβενών, Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΕΡΜΟΚΡΑΤΟΥΣ Ιερομάρτυρος, του μετά Ιερομ. Ερμολάου (+ 305, 26η Ιουλίου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.
Οι Άγιοι Ερμόλαος (διδάσκαλος του αγ. Παντελεήμονος), Έρμιππος και Ερμοκράτης, διέφυγαν από τον εμπρυσμό του Ναού της Νικομήδειας από τον Μαξιμιανό και τελειώθηκαν αργότερα με αποκεφαλισμό. Τα Λείψανά τους μεταφέρθηκαν από την Λατινοκρατούμενη Νικομήδεια στη Βενετία κατά τον 13ο αι., κατά την περίοδο των Σταυροφοριών.

ΕΥΓΕΝΙΑΣ Οσιομάρτυρος (+ 262, 24η Δεκεμβρίου):
Απότμημα στη Μονή Μπούρα Μεγαλοπόλεως.
ΕΥΓΕΝΙΟΥ Μάρτυρος, της Τραπεζούντος (+ 303, 21η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στη Μονή Παν. Σουμελά Βερμίου και στη Μητρόπολη Ν. Κρήνης και Καλαμαριάς.
ΕΥΓΕΝΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (+ 284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης και Κύκκου Κύπρου.
ΕΥΔΟΚΙΑΣ Οσιομάρτυρος (+ 152, 1η Μαρτίου):
Αποτμήματα στις Μονές Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, Φανερωμένης Σαλαμίνος, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων και Βουλκάνου Μεσσηνίας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ του Δικαίου, της Καππαδοκίας (9ος αι., 31η Ιουλίου):
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Κατά την Ανακομιδή το Λείψανο του οσ. Ευδοκίμου βρέθηκε «φαιδρόν και ανθηρόν, χαριέστατον με όλους τους χαρακτήρας, με τα ενδύματα ανέπαφα» και μεταφέρθηκε στην ΚΠολη, την 6η Ιουλίου 831. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο διαλύθηκε.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 473, 20η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ιβήρων Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΕΥΘΥΜΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Σάρδεων (+ 840, 26η Δεκεμβρίου):
Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Κερατσινίου Πειραιώς.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 889, 15η Οκτωβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Περιστεράς Θεσσαλονίκης.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσίου, του Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1404, 1η Απριλίου και 4η Ιουλίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Κων/νου Σούζνταλ.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Αγίου, Πατρ. Τυρνόβου Βουλγαρίας (+ 1401 – 1402, 20η Ιανουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Μπάσκοβο Βουλγαρίας.
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ιβηροσκητιώτου (+ 1814, 22α Μαρτίου):
Η Κάρα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
ΕΥΛΑΛΙΑΣ Μάρτυρος (3ος αι., 22α Αυγούστου).
Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης.
ΕΥΛΑΜΠΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Ευλαμπίας (+ 303 – 311, 10η Οκτωβρίου):
Αποτμήματα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΕΥΜΕΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Γορτύνης Κρήτης (7ος αι., 18η Σεπτεμβρίου):
Απότμημα στο Ναό αγ. Νικολάου Γόλας Σερβίας.
ΕΥΜΕΝΙΟΥ Οσίου, της Μονής Κουδουμά Κρήτης (+ 1920, 10η Ιουλίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Κουδουμά Κρήτης·

ΕΥΠΛΟΥ του Αρχιδιακόνου, της Κατάνης Σικελίας (+ 304, 11η Αυγούστου):
Μέρος Κάρας και μία κνήμη στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.
Αποτμήματα στις Μονές Δοχειαρίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ Οσίας, της Ταβέννης (+ 413, 25η Ιουλίου):
Η δεξιά στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Αγάθωνος Φθιώτιδος, Φανερωμένης Σαλαμίνος και Λειμώνος Λέσβου.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Πλακίδα (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):

Η Κάρα στη Μονή αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.
Απότμημα χειρός στη Μητρόπολη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης.
Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Άνω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, Γουμενίσσης Κιλκίς και οσ. Θεοδοσίου Άργους.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Επισκόπου:
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/2 (Πατρ. Αντιοχείας), της 31/5 (Πατρ. ΚΠόλεως), της 29/3 (Επισκόπου Κίου) ή της 7/7 (Ιερομάρτυρα).

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Α’ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Σερβίας (+ 1286, 4η Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ζέτας Σερβίας.
Ο αγ. Ευστάθιος ενταφιάσθηκε στη Μονή της Ζίτσας – σε μία κρύπτη που είχε ανοίξει ο ίδιος – και ο τάφος του αναδείχθηκε πηγή θαυμάτων. Μαρτυρείται, ότι κάποτε τρία άνθη άνοιξαν πάνω στην πλάκα του τάφου του! Όταν ο Κράλης Μιλούτιν πληροφορήθηκε το σημείο αυτό, διέταξε να ανοιχθεί ο τάφος. Τότε το Λείψανο του αγίου Αρχιεπισκόπου βρέθηκε άφθαρτο και ευωδιαστό. Κατά την περίοδο των Τουρκικών εισβολών και της κατακτήσεως, το Λείψανο φυλάχθηκε στο Πατριαρχείο του Πεκίου μέχρι το 1737, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ζέτας.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Νεομάρτυρος:
Η Κάρα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Δεν μνημονεύεται στις συναξαριστικές πηγές.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):
Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (+ 284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Μία των χειρών στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1097, 28η Μαρτίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΕΥΤΥΧΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 582, 6η Απριλίου):
Μέρος της Κάρας και των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.
Μέρος της Κάρας στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.
Τα Λείψανα και η Κάρα του αγ. Ευτυχίου μεταφέρθηκαν από τον Ναό των Αγίων Αποστόλων ΚΠόλεως στη Μονή αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας το 1246, επί Ηγουμένου Πέτρου Querini.
ΕΥΤΥΧΙΟΥ Οσίου, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.
ΕΥΤΥΧΙΟΥ Οσίου, κτίτορος της Μονής των Ιερέων (4ος αι.):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΥ Οσίου, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.

ΕΥΦΗΜΙΑΣ Μεγαλομάρτυρος (+ 304, 16η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό του αγ. Γεωργίου Φαναρίου ΚΠόλεως.
Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Κατά την σύγκληση της Αγίας Δ’ Οικουμενικής Συνόδου των 630 Θεοφόρων Πατέρων (Χαλκηδόνα, 451), Ορθόδοξοι και Μονοφυσίτες έγραψαν τις Ομολογίες τους σε δύο διαφορετικούς τόμους και τους έθεσαν μέσα στη λάρνακα με το Λείψανο της Αγίας. Την επομένη, μετά από προσευχή, ο τόμος των Ορθοδόξων βρέθηκε στο στήθος του Ιερού Λειψάνου, ενώ ο τόμος των αιρετικών στα πόδια του!

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, της Αλεξανδρείας (5ος αι., 25η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων (9ος αι., 18η Οκτωβρίου):
Η Κάρα και η δεξιά στην ομώνυμη Μονή.

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Πριγκιπίσσης του Πολότσκ Ρωσίας (+ 1173, 23η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή του Σωτήρος Πολότσκ Ρωσίας.
Η οσ. Ευφροσύνη κοιμήθηκε κατά την διάρκεια προσκυνήματος στους Αγίους Τόπους, ενώ την μετέφεραν αδιάθετη στη Ρωσική Μονή, και ζήτησε να κηδευθεί στη Μονή του αγ. Σάββα, όπου στο παρελθόν είχαν ενταφιασθεί δίκαιες γυναίκες (λ.χ. οι μητέρες του αγ. Σάββα και των Αγίων Αναργύρων).
Το Λείψανό της ανακομίσθηκε αδιάφθορο και μεταφέρθηκε από Ρώσους προςκυνητές, αρχικά στην Άκρα της Παλαιστίνης και τελικά στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, για να μην βεβηλωθεί από τον Σουλτάνο της Αιγύπτου Σαλαδίν. Το Λείψανο επέστρεψε στο Πολότσκ μετά από πάροδο οκτώ αιώνων και πολλές εμφανίσεις της Οσίας, κατά την βασιλεία του Τσάρου Νικολάου Β’. Μετά την Επανάσταση του 1917, οι Μπολσεβίκοι τοποθέτησαν το Λείψανο στο τοπικό Μουσείο Αθεισμού. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ευσεβείς κάτοικοι του Πολότσκ παραβίασαν το μουσείο, πήραν το Λείψανο και το κατέθεσαν στο Ναό της Αγίας Σκέπης. Τελικά το 1943 το Λείψανο επιστράφηκε στη Μονή Πολότσκ, όπου και σήμερα φυλάσσεται. (μ. Βαρβάρας, «Ο Βίος της οσ. Ευφροσύνης του Πολότσκ»· Περιοδικό «Orthodox Life», φ. 2/1959).

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Φεβρωνίας Πριγκιπίσσης του Μούρωμ Ρωσίας (+ 1228, 25η Ιουνίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Τριάδος Μούρωμ Ρωσίας.
ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Πριγκιπίσσης του Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1250, 25η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Σούζνταλ Ρωσίας.
ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ Οσίας, Πριγκ. Ευδοκίας της Μόσχας (+ 1407, 17η Μαιου και 7η Ιουλίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αρχαγγ. Μιχαήλ Κρεμλίνου.
ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΥ Μάρτυρος (; 6η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή αγ. Ανδρέου Κεφαλληνίας.
ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΥ Οσίου, του Μαγείρου (9ος αι., 11η Σεπτεμβρίου):
Απότμημα στη Μονή Λουκούς Άστρους Κυνουρίας.
ΕΦΡΑΙΜ Οσίου, του Σύρου (+ 373, 28η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΕΦΡΑΙΜ Οσίου, του Νοβοτόρζχκ Ρωσίας (+ 1053, 28η Ιαν. και 11η Ιουνίου):
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΕΦΡΑΙΜ Αγίου, Πατριάρχου Σερβίας (+ 1399, 15η Ιουνίου και 30η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.
ΕΦΡΑΙΜ Οσιομάρτυρος, του Όρους Αμώμων (+ 1426, 5η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Αμώμων, Νέας Μάκρης Αττικής.

Ζ'

ΖΑΧΑΡΙΟΥ του Προφήτου, πατρός του Τιμίου Προδρόμου (1ος αι., 5η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Νικολάου Σίντζας Αρκαδίας.
Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ρ. Κ. Ναό της Βενετίας.
Απότμημα στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
Κατά τον Εκκλησιαστικό Ιστορικό Σωζόμενο, τα Λείψανα του αγ. Ζαχαρία βρέθηκαν θαυματουργικά στην Ελευθερούπολη της Παλαιστίνης την 11η Φεβρουαρίου του 415, κατά την βασιλεία του Θεοδοσίου Β’ του Μικρού (408 – 450), όπως δέχεται και ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, και μεταφέρθηκαν από τον Έπαρχο της ΚΠόλεως Ουρσό στη Βασιλεύουσσα, όπου κατατέθηκαν στο Ναό της του Θεού Σοφίας, μαζί με τα Λείψανα του Δικαίου Ιωσήφ. Τον 9ος αι. ο Εικονομάχος Αυτοκράτορας Λέων Ε’ ο Αρμένιος (813 – 820), δώρησε τα Λείψανα στον Δόγη της Βενετίας Άγγελο Particiano (811 – 827), όπως μαρτυρεί και ο Ιεροσολύμων Νεκτάριος. Σύμφωνα με την μαρτυρία του Ανδρέα Δάνδολου τα Λείψανα δωρήθηκαν περί το 829. Τα Λείψανα σήμερα φυλάσσονται σε ανθρωπόσχημη λειψανοθήκη.

ΖΑΧΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Χοζεβίτου.
Η Κάρα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Συκαμίνου Ωρωπού.
ΖΗΝΟΒΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αιγών Κιλικίας, του μετά μ. Ζηνοβίας (+ 285, 30η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Μονή Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.
ΖΗΝΟΒΙΑΣ Μάρτυρος, της μετά Ιερομάρτυρος Ζηνοβίου (+ 285, 30η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Μονή Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.
ΖΗΝΩΝΟΣ Μάρτυρος, του Ρωμαίου (+ 371, 12η Απριλίου):
Λείψανα στο ΡΚ Ναό της αγ. Πραξίδης Ρώμης και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βερόνας Ιταλίας.
Απότμημα στη Μονή Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας.
ΖΩΤΙΚΟΥ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 6η Ιουνίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός, Τούλτσεας Ρουμανίας.
ΖΩΣΙΜΑ Οσίου, του Σολόβκι Ρωσίας (+ 1478, 17η Απριλίου και 8η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.
ΖΩΣΙΜΑ Οσίου, του Τουμάνε Σερβίας (14ος αι., 6η Μαιου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή.

Η'

ΗΛΙΟΥ Οσίου, του Μούρωμ Ρωσίας (+ 1188, 19η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΗΛΙΟΥ Νεομάρτυρος, του Αρδούνη (+ 1686, 31η Ιανουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας.
ΗΛΙΟΥ Οσίου, του Βερκοτουρί Σιβηρίας (+ 1900, 30η Νοεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό της Μεταμ. Σωτήρος, της Μονής του αγ. Νικολάου Βερκοτουρί Σιβηρίας
ΗΛΙΟΦΩΤOY Οσίoυ, της Κύπρου (; 13η Ιουλίου):
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
ΗΡΑΚΛΕΙΔΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ταμασού Κύπρου (1ος αι., 17η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Κύπρου.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΗΡΩΔΙΩΝΟΣ Οσίου, της Σκήτης Λαινίτσι Ρουμανίας (+ 1900):
Το αδιάφθορο Λείψανο ενταφιασμένο στη Σκήτη Λαινίτσι Ρουμανίας.
ΗΣΑΪΟΥ του Προφήτου (8ος αι. π. Χ., 9η Μαιου):
Απότμημα Κάρας στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους.
ΗΣΑΪΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ροστώφ Ρωσίας (+ 1090, 15η Μαιου):
Η Κάρα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.

Θ'

ΘΑΔΔΑΙΟΥ (ΙΟΥΔΑ) Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 21η Αυγούστου ):
Η δεξιά στο Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν.
Αποτμήματα στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης, στην ομώνυμη ΡΚ Μονή των Δομηνικανών στο Σικάγο (μία κερκίδα) και στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΘΑΛΕΛΑΙΟΥ Μάρτυρος, του Ιαματικού (3ος αι., 20η Μαιου):
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
ΘΕΚΛΗΣ της Ισαποστόλου (1ος αι., 24η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Διονυσίου Αγίου Όρους, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στον ομώνυμο Ναό Λάρνακος Κύπρου, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΘΕΟΓΝΩΣΤΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1353, 14η Μαρτίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ Οσιομάρτυρος, της ΚΠόλεως (+ 730, 29η Μαιου):
Μέρος Κάρας στη Μονή αγ. Θεοδοσίου, Αγίου Στεφάνου Αττικής.
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, του Κοινοβιάρχου (+ 529, 11η Ιανουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Ιεροσολύμων.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και αγ. Στεφάνου Μετεώρων.
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, του Άργους (+ 862, 7η Αυγούστου):
Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη Μονή Άργους.
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, Ηγουμένου της Λαύρας των Σπηλαίων Κιέβου (+ 1074, 3η Μαιου και 14η Αυγούστου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Οσίου, του Μινβόντι Καυκάσου (+ 1948, 26η Ιουλίου ):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μινβόντι Σταυρουπόλεως Καυκάσου.
Ο οσ. Θεοδόσιος του Μινοβόντι ήταν Κληρικός της μαρτυρικής Ρωσικής Εκκλησίας των Κατακομβών. Κοιμήθηκε το 1948 σε ηλικία 148 ετών ! Τα θαύματά του, αλλά και λόγοι ποιμαντικής σκοπιμότητος, ανάγκασαν το Πατριαρχείο Μόσχας να αποδεχθεί την αγιότητά του.

ΘΕΟΔΩΡΑΣ Οσίας, της Θεσσαλονίκης (9ος αι., 5η Απριλίου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Θεσσαλονίκης.
Αποτμήματα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους και στον ομώνυμο Ναό Λιβαδίου Αιγίνης.
Δέκα μήνες μετά την κοίμηση της οσ. Θεοδώρας το Λείψανό της ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφανίσεις της στον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Ιωάννη, και τοποθετήθηκε σε λάρνακα με ειδική οπή, απ’ όπου έρρεε το θαυματουργό μύρο! (Διασώθηκαν μέχρι την εποχή μας ειδικά μικρά δοχεία για την μεταφορά του, τα λεγόμενα κουτρούβια).
Περίπου το 1420 επισκέφθηκε την Μονή της ο Ρώσος Διάκονος Ζωσιμάς, ο οποίος «έμεινε έκπληκτός από την θέα των Λειψάνων της Οσίας, διότι φαινόταν σα να ζούσε και προσθέτει ότι τα ενδύματα του Λειψάνου ήταν διαποτισμένα από το μυρίπνοο έλαιο που πήγαζε απ’ αυτό»! (Δ. Β. Χιτρώφ, «Ρώσοι Προσκυνητές στην Ανατολή», Γενεύη 1889, σελ. 208· στη Γαλλική).
Το 1430, με την Οθωμανική κατάκτηση, η Μονή λεηλατήθηκε και το Λείψανο τεμαχίσθηκε. Διάφορα τμήματά του κατάφεραν κάποιοι πιστοί να τα περισυλλέξουν, «α και εις ενός συναρμοσθέντα σώματος ολομέλειαν, θαυμάτων ενέργειαν καθ’ εκάστην αφθόνως πηγάζουσιν». Το 1459 ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής επικύρωσε την Μονή στη Χριστιανή μυτριά του Μάρα Μπράνκοβιτς. Στα τέλη του 16ου αι. η Μονή είχε 200 περίπου μοναχές. Το 1661 το Λείψανο κατατέθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα. Το 1669 ο Γάλλος περιηγητής Ροβέρτος Dre, είδε το Λείψανο στο Καθολικό της Μονής. Σήμερα στη Μονή οσ. Θεοδώρας Θεσσαλονίκης, φυλάσσονται πολλά των οστών της Μυροβλύτιδος Οσίας, διότι το αδιάφθορο Λείψανό της, άγνωστο πότε, διαλύθηκε. (Βλ. Συμ. Πασχαλίδη, «Ο Βίος της Οσιομυροβλύτιδος Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη – Διήγηση περί της Μεταθέσεως του Λειψάνου της οσ. Θεοδώρας», 1991).

ΘΕΟΔΩΡΑΣ Αγίας, της Αυγούστας (+ 867, 11η Φεβρουαρίου):
Το Λείψανο (πλην της Κάρας, η οποία έχει χαθεί), αδιάφθορο στο Ναό Παναγίας Σπηλαιώτισσας Κερκύρας.
ΘΕΟΔΩΡΑΣ Αγίας, Βασιλίσσης της Άρτης (+ 1275 ; ,11η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μητρόπολη Άρτης.
ΘΕΟΔΩΡΑΣ Αγίας:
Η δεξιά παλάμη στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίας Αγίας πρόκειται.

ΘΕΟΔΩΡΑΣ Οσίας, της Σύχλας Ρουμανίας (17ος – 18ος αι., 7η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
Η οσ. Θεοδώρα κοιμήθηκε σε μεγάλη ηλικία και κηδεύθηκε στο σπήλαιό της. Το ασκητικό της Λείψανο ανακομίσθηκε αδιάφθορο και δοξάσθηκε με το χάρισμα των θαυμάτων. Διατηρήθηκε ανέπαφο για εκατό περίπου χρόνια και διαλύθηκε πριν το 1828 (ή το 1834), οπότε τα ευωδιάζοντα οστά της μεταφέρθηκαν στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Θαυματουργό παραμένει μέχρι σήμερα το Αγίασμά της, το οποίο συγκεντρώνεται σε ένα κοίλωμα στο σπήλαιό της και δεν εξαντλείται ποτέ.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Τύρωνος (+ 306; , 17η Φεβρουαρίου):
Η Κάρα στο Ναό αγ. Θεοδώρων Σερρών.
Μέρος των Λειψάνων στον Καθεδρικό Ναό του Βρινδισίου Ιταλίας.
Μέρος του δεξιού ποδός στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.
Μέρος της δεξιάς χειρός στη Μονή Καρακάλου Αγίου Όρους.
Η δεξιά παλάμη στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Ο αριστερός βραχίονας στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου·.
Δύο τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Μέρος των λοιπών Λειψάνων στη Μονή Χόποβο Σερβίας.

Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς η Κάρα του βρίσκεται στην πόλη Γαέτα της Ιταλίας.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μεγαλομάρτυρος, του Στρατηλάτου (+ 319, 8η Φεβρουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.
Μέρη Κάρας στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Προυσού Ευρυτανίας.
Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Η σιαγόνα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Μέρος ποδός στην Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Η δεξιά παλάμη στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Μέρος Κάρας και Λειψάνων στο Ναό του Σωτήρος Χριστού Βενετίας.
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Σύμφωνα με τις Συναξαριστικές πηγές, το μαρτυρικό σώμα του Μεγαλομ. Θεοδώρου ενταφιάσθηκε στο πατρικό του κτήμα στα Ευχάιτα του Πόντου, απ’ όπου ανακομίσθηκε στην ΚΠολη την 8η Ιουνίου αγνώστου έτους. Το 1347 ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός δώρησε μέρος του Λειψάνου στο Μεγ. Ηγεμόνα της Μόσχας Συμεών τον Υπερήφανο (1341 – 1353). Πιθανώς από τα Λείψανα αυτά να προέρχεται το μέρος που φυλάσσεται στη Λαύρα Νέβσκι της Αγίας Πετρουπόλεως. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες τα Λείψανα μετακομίσθηκαν στη Μεσημβρία της Θράκης, απ’ όπου το 1257 ο Βενετός Giacomo Daudolo τα αφαίρεσε από τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας, επί των ημερών του Δόγη Ramiero Ziani, και τα κατέθεσε στο Βενετικό Ναό του αγ. Νικολάου Γαλατά ΚΠόλεως. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1267, τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στη Βενετία και κατάτέθηκαν στο Ναό του Σωτήρος, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Στα Λείψανα αυτά περιλαμβάνονται κρανίο και πολλά οστά.
Στη Ρωμαική Δύση Λείψανα του αγ. Θεοδώρου διεκδικεί και το Μπρίντεζι. Τα Λείψανα αυτά έφθασαν στη ναυτική αυτή Ιταλική πόλη κατά την περίοδο των Σταυροφοριών, αλλά μάλλον πρόκειται περί Λειψάνων του αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος.
Το 1204 τέλος ο Λατίνος Αυτοκράτορας ΚΠόλεως Βαλδουινος δώρησε στον Επίσκοπο Πέτρο του Αμάλφι την Κάρα του Αγίου, η οποία έφθασε στη Γαέτα την 30. 11. 1210.

Είναι εξαιρετικά πιθανό τα λείψανα που αποδίδονται στον αγ. Θεόδωρο τον Στρατηλάτη, να ανήκουν σε άλλο Θεόδωρο. Άλλωστε ο Μαρίνος Σανούδος στην καταγραφή των Λειψάνων του Ναού του Σωτήρος αναφέρει λείψανα «Θεοδώρου Επισκόπου».
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι αξιόλογοι μελετητές, παλαιοί και νεώτεροι (λ.χ. ο αγ. Γρηγόριος Νύσσης), αναφέρονται σε «διπλασιασμό του Μεγαλομ. Θεοδώρου που πραγματοποιήθηκε στον Ελληνικό κόσμο» (επ. Φαναρίου Αγαθάγγελος).

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Ηγιασμένου (+ 368, 16η Μαιου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, της Κεφαλληνίας (4ος αι., 24η Αυγ. και 11η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Συκεώτου, επ. Αναστασιουπόλεως (+ 613, 22α Απρ.):
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, του «εν Πυργίω»:
Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, κτίτορος της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων (9ος αι., 18η Οκτ.):
Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ιερομάρτυρος, Αρχιεπ. Αλεξανδρείας (+ 606, 3η Δεκεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αλεξανδρείας (12η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Γραπτού (+ 840, 27η Δεκεμβρίου):
Απότμημα στο Ναό αγ. Αικατερίνης Θεσσαλονίκης.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Στουδίτου (+ 826, 11η Νοεμβρίου):
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Αγίου, επ. Ροστώφ και Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1023, 8η Ιουνίου):
Μέρη αδιαφθόρου Λειψάνου στο Ναό της Παναγίας του Καζάν Σούζνταλ Ρωσίας.
Ένας αδιάφθορος δάκτυλος στο Ναό αγ. Κων/νου -Ελένης Σούζνταλ.
Το Λείψανό του αγ. Θεοδώρου ανακομίσθηκε αδιάφθορο. Μετά την Επανάσταση του 1917 το Λείψανο εκτέθηκε στο τοπικό Μουσείο του Σούζνταλ. Λίγο πριν την πτώση του αθειστικού καθεστώτος, το Λείψανο ήταν σε κατάσταση ολοκλήρου ξηρού σώματος, με μαλλιά και γενειάδα, αλλά και εμφανείς τις κακοποιήσεις του από τους αθειστές.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, Βογιάρου του αγ. Μιχαήλ Ηγεμόνος του Τσερνίκωφ Ρωσίας (+ 1245, 14η Φεβρουαρίου και 20η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ Κρεμλίνου.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Ροστώφ Ρωσίας (+ 1394, 28η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ροστώφ Ρωσίας.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρος, των Δαρδανελλίων (+ 1690, 2α Αυγούστου):
Η Κάρα στο Ναό οσ. Ξένης Νικαίας Πειραιώς.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 1750, μετά των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων):
Η Κάρα στη Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρος, της Μυτιλήνης (+ 1784, 30η Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Μητροπολιτικό Ναό της Μυτιλήνης.
Το Λείψανο του Νεομάρτυρος Θεοδώρου ενταφίασαν ευλαβείς Χριστιανοί στο Ναό της Παναγίας Χρυσομαλούσσας. Κατά την ανακομιδή του, το 1798, βρέθηκε αδιάφθορο.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βυζαντίου (+ 1795, 17η Φεβρουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.
ΘΕΟΔΩΡΟΥ Οσίου, των Κυθήρων (+ 922, 12η Μαιου):
Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Κυθήρων.
ΘΕΟΚΤΙΣΤΗΣ Οσίας, της Λέσβου (+ 881, 9η Νοεμβρίου):
Η Κάρα και μέρος των Λειψάνων στη Μονή Λευκάδος Ικαρίας.
Μία των χειρών στο Ναό Παν. Εκατονταπυλιανής Πάρου.
Απότμημα στη Μονή Μεταμ. Σωτήρος Νικητών Καβάλας.

ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ Μάρτυρος:
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται· της 4/2, της 6/9 ή της 3/10.
ΘΕΟΠΙΣΤΗΣ Μάρτυρος, συζύγου Μεγαλομ. Ευσταθίου (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.
ΘΕΟΠΙΣΤΟΥ Μάρτυρος, υιού Μεγαλομ. Ευσταθίου (+ 118, 20η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό της Βενετίας.
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Μάρτυρος:
Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται.
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Οσίου, του Γραπτού (+ 850, 11η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1544, 17η Μαιου):
Η αριστερή παλάμη αδιάφθορη στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Οσίου, της Ναούσης (16ος αι., 19η Αυγούστου):
Η Κάρα στο Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Ναούσης.
Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Βεροίας.
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ του Εγκλείστου, Επισκόπου Ταμπώφ Ρωσίας (+ 1894, 6η Ιανουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Βισένσκυ, Ρυαζάν Ρωσίας.
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Αγίας, Αυτοκράτειρας του Βυζαντίου (+ 893, 16η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Πατριαρχικό Ναό του αγ. Γεωργίου, Φαναρίου ΚΠόλεως·
Μέρος Κάρας στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
ΘΕΟΦΙΛΟΥ Παιδομάρτυρος, της Ρώμης (284 – 304, ):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Αββαείο των Τραπιστών του Rogersville, New Brunswick Καναδά.
Τα Λείψανα είναι συναρμολογημένα με κερί, σε ομοίωμα παιδιού ηλικίας 10 περίπου ετών.
ΘΕΟΦΙΛΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (+ 1548, 8η Ιουλίου):
Η δεξιά αδιάφθορη, σε σχήμα ευλογίας, στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΘΕΟΦΙΛΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, του Κιέβου (+ 1853, 28η Οκτωβρίου):
Τα Λείψανα στη Σκήτη Κιτάγιεβο Κιέβου.
ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου εις Κύπρον (; 26η Μαιου):
Αποτμήματα στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους και στον ομώνυμο Ναό Λεμεσού Κύπρου.
ΘΕΩΝΑ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (16ος αι., 4η Απριλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΘΥΡΣΟΥ Μάρτυρος:
Απότμημα στη Μονή αγ. Νικάνορος Γρεβενών.
ΘΩΜΑ Οσίου, του «εν Μαλεώ» Πελοποννήσου (10ος αι., 7η Ιουλίου):
· Μέρος των Λειψάνων στη Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης.
ΘΩΜΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 6η Οκτωβρίου ):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου.
Αποτμήματα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στο Κοπτικό Πατριαρχείο της Αιγύπτου και στον Συρο – Ιακωβιτικό Ναό της Μοσούλης.
Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς η Κάρα και τα περισσότερα Λείψανα φυλάσσονται στη ΡΚ Βασιλική της Ορτόνα Ιταλίας.
ΘΩΜΑΪΔΟΣ Μάρτυρος, της Αλεξανδρείας (14η Απριλίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

Ι'

ΙΑΚΩΒΟΥ Αποστόλου, του Ζεβεδαίου (1ος αι., 30η Απριλίου):
Tα Λείψανα στο ομώνυμο ΡΚ Προσκύνημα της Καμποστέλλα Ισπανίας.
Απότμημα στην Κουτλουμουσιανή Σκήτη Αγίου Όρους.
ΙΑΚΩΒΟΥ Αποστόλου, του Αλφαίου (1ος αι., 9η Οκτωβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική των Αγίων Αποστόλων Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

ΙΑΚΩΒΟΥ Αποστόλου, του Αδελφοθέου (10ος αι., 23η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική των Αγίων Αποστόλων Ρώμης.
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου (δύο τεμάχια) και Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Κορνοφωλιάς Έβρου, Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου Σερρών και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΑΚΩΒΟΥ Μάρτυρος, του Πέρσου (+ 421, 23η Νοεμβρίου):
Ένας μηρός στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Ιβήρων, Διονυσίου (περισσότερα του ενός) και Ζωγράφου Αγίου Όρους, Κύκκου Κύπρου και στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΑΚΩΒΟΥ Αγίου, Επισκόπου Νισίβεως (13η Ιανουαρίου):
Η δεξιά στο Αρμενικό Πατριαρχείο του Εστμιατζίν.
ΙΑΚΩΒΟΥ Οσιομάρτυρος, του Διδυμοτείχου (+ 1520, 1η Νοεμβρίου):
Αποτμήματα στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου, στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης και στο Μητροπ. Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Καστοριάς.
ΙΑΚΩΒΟΥ Οσιομάρτυρος, του Διακόνου (+ 1520, 1η Νοεμβρίου):
Αποτμήματα στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου και στη Μονή αγ. Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης.
ΙΑΚΩΒΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, του Μποροβίτσι Ρωσίας:
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, της Νεαπόλεως Ιταλίας (+ 305, 21η Απριλίου):
Τα Λείψανα στον ομώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Νεαπόλεως Ιταλίας.
Είναι άξιο αναφοράς, ότι στη Νεάπολη φυλάσσεται και στερεοποιημένο αίμα του Ιερομάρτυρος Ιανουαρίου, το οποίο υγροποιείται 18 φορές τον χρόνο.

ΙΑΣΩΝΟΣ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 29η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μητρόπολη Θηβών.
Αποτμήματα στη Μητρόπολη Κερκύρας και στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
ΙΓΝΑΤΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Θεοφόρου (+ 107, 20η Δεκεμβρίου):
Η Κάρα στη Μητρόπολη Βεροίας.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Νταού Πεντέλης, στην Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σμολένσκ Ρωσίας (+ 1210):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σμολένσκ Ρωσίας.
ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μηθύμνης Λέσβου (+ 1578):
Τα Λείψανα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Ξενοφώντος Αγίου Όρους και Αγάθωνος Φθιώτιδος.
ΙΓΝΑΤΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Γοτθίας (+ 1786):
Απότμημα στο Ναό αγ. Νικολάου – Μεταμορφώσεως, Μαριουπόλεως Ουκρανίας.
ΙΓΝΑΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Ιβηροσκητιώτου (+ 1814, 1η Μαιου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.
ΙΓΝΑΤΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Αθωνίτου (+ 1814):
Η Κάρα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Μέρος των Λειψάνων στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους.
ΙΔΗ (Idus) Αγίου, Επισκόπου Βίντσεστερ Βρεττανίας (+ 705):
Τα Λείψανα στην Επισκοπή Βίντσεστερ Βρεττανίας.
ΙΕΡΟΘΕΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αθηνών (1ος αι., 4η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Παν. Κυπαρισιωτίσσης Μεγάρων Αττικής.
Η σιαγόνα στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
ΙΕΡΟΘΕΟΥ Οσίου, του Ιβηρίτου (+ 1745, 13η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ Οσιομάρτυρος, της Βεροίας (; 26η Ιουλίου):
Η Κάρα στη Μητρόπολη Βεροίας.

ΙΛΑΡΙΩΝΟΣ Οσίου, του Μεγάλου (+ 371, 21η Οκτωβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου.
ΙΛΑΡΙΩΝΟΣ Νεομάρτυρος, του Κρητός, της ΚΠόλεως (+ 1804, 20η Σεπτεμβρίου):
Μέρος Λειψάνων στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ιρκούτσκ Σιβηρίας (+ 1731):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Ζναμένσκυ Ιρκούτσκ Σιβηρίας.
ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΥ Αγίου, Μητροπ. Μόσχας (Βενιαμίνωφ, + 1879, 31η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.
ΙΟΥΛΙΑΝΗΣ της Παρθένου, Πριγκιπίσσης Οσλάνσκυ (16ος αι., 6η Ιουλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΙΟΥΔΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 19η Ιουνίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Ρ Κ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης και στο ΡΚ Ναό αγ. Συμεών του Θεοδόχου Βενετίας.
ΙΟΥΛΙΟΥ Πρεσβυτέρου, του Αιγινήτου (+ 401, 31η Ιανουαρίου).
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Κοζάνο Ιταλίας.
Απότμημα στο Ναό των Αιγηνιτών Αγίων Λειβαδίου Αιγίνης.
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ Διακόνου, του Αιγινήτου (+ 391, 7η Ιανουαρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Καζάνο Ιταλίας.
Απότμημα στο Ναό των Αιγηνιτών Αγίων Λειβαδίου Αιγίνης.
Η ανακομιδή των Λειψάνων των δύο Αιγινητών Αγίων – που έδρασαν στη Β. Ιταλία ως συνεργάτες του αγ. Αμβροσίου Επισκόπου Μεδιολάνων – τιμάται την 19η Μαιου.
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ Μάρτυρος, του Ταρσέως (+ 305, 21η Ιουνίου):
Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ Μάρτυρος (μητρός μ. Κηρύκου, + 305, 15η Ιουλίου):
Μία ωλένη με σάρκα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Παλαιοκαστρίτσης Κερκύρας και Κύκκου Κύπρου.
ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ Μάρτυρος (της μετά Ιερομάρτυρος Κυπριανού, + 304, 2α Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Μέρος Κάρας στο Ναό αγ. Κυπριανού Μενίκου Λευκωσίας.
Απότμημα στη Μονή αγ. Κυπριανού και Ιουστίνης Φυλής Αττικής.

ΙΣΑΑΚΙΟΥ Μάρτυρος:
Απότμημα στη Νέα Θηβαιδα Αγίου Όρους.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 21/4, της 16/5 ή της 20/11.
ΙΣΑΑΚΙΟΥ Οσίου, της Μονής Δαλμάτων (; 3η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΙΣΑΑΚΙΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1090, 14η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
Μέρος Λειψάνων στη Μονή Κουντίν Τοροπέτς Ρωσίας.

ΙΣΙΔΩΡΟΥ Μάρτυρος, της Χίου (+ 251, 14η Μαιου):
Η Κάρα και μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο ομώνυμο Παρεκκλήσιο του ΡΚ Καθεδρικού Ναού αγ. Μάρκου Βενετίας.
Αποτμήματα στη Μητρόπολη Χίου και στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Η ύπαρξη των Λειψάνων του Μάρτυρος Ισιδώρου στη Χίο, μαρτυρείται ήδη κατά τον 6ο αι. από τον αγιολόγο αγ. Γρηγόριο Τουρώνης. Προηγουμένως, τον 5ο αι., ο αγ. Μαρκιανός, Οικονόμος της Αγίας Σοφίας ΚΠόλεως, είχε μεταφέρει στη Βασιλεύουσσα την Κάρα και μέρος των Λειψάνων του Μάρτυρος, τα οποία κατέθεσε σε παρεκκλήσιο του Ναού της Παναγίας στο Πέραν. Τα υπόλοιπα Λείψανα του Μάρτυρος αφαιρέθηκαν από την Χίο το 1125, με την βοήθεια του Βενετικού Στόλου, από τον Ελληνόφωνο Λατίνο Κληρικό Cebrano Cebrani, με την ευκαιρία στρατιωτικής αποστολής στην Ανατολή του Δόγη Δομηνίκου Michiel. Το 1356 (1η Μαιου) τα Λείψανα του Μάρτυρος κατατέθηκαν σε Παρεκκλήσιο προς τιμήν του, μέσα στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μάρκου.
Την 17. 9. 1626 η Κάρα του Αγίου κλάπηκε από την Τουρκοκρατούμενη ΚΠολη με την βοήθεια ντόπιου Χριστιανού, ο οποίος πληρώθηκε αδρότατα από τις Βενετικές Αρχές. Η Κάρα έφθασε στη Βενετία την 1. 3. 1627 και κατατέθηκε στο Θησαυρό του αγ. Μάρκου.

ΙΣΙΔΩΡΟΥ Οσίου, του Πηλουσιώτου (+ 436 – 440, 4η Φεβρουαρίου):
·Αποτμήματα στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Αγάθωνος Φθιώτιδος.
ΙΣΙΔΩΡΟΥ του Ροστώφ Ρωσίας, διά Χριστόν Σαλού (+ 1474, 14η Μαιου):
Τα Λείψανα στο Ναό Αναλήψεως Ροστώφ Ρωσίας.
ΙΩΑΚΕΙΜ του Δικαίου, πατρός της Υπεραγίας Θεοτόκου (1ος αι., 9η Σεπτεμβρίου):
Απότμημα στο Ναό της Παναγούδας Θεσσαλονίκης.
ΙΩΑΚΕΙΜ – ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επ. Ζιχνών Μακεδονίας (+ 1333, 12η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών.

ΙΩΑΚΕΙΜ Οσίου, των Νοτενών Αχαιας (16ος – 17ος αι., 3η Ιουλίου):
Αποτμήματα στις Μονές Νοτενών Αχαιας και Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας.
Μία δεκαετία μετά τον θάνατο του οσ. Ιωακείμ, εμφανίσθηκε «εν οράματι» στον τότε Πατριάρχη ΚΠόλεως και του ζήτησε την ανακομιδή του Λειψάνου του, την οποία διενήργησε ο τότε Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών. Κατά την ανακομιδή το Λείψανο βρέθηκε αδιάφθορο, «σώον και άφθαρτον και πλήρες ουρανίου ευωδίας»! και κατατέθηκε στο Καθολικό της Μονής Νοτενών. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες διαλύθηκε, σε κάποια από τις ιστορικές περιπέτειες της Μονής πάντως, η τιμία Κάρα μαζί με άλλα κειμήλια χάθηκε.

ΙΩΑΚΕΙΜ Οσίου, του Ιθακησίου (+ 1868, 2α Μαρτίου και 23η Μαιου):
Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Τα λοιπά Λείψανα στο Ναό αγ. Βαρβάρας Ιθάκης.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, του Μεγάλου (+ 846, 4η Νοεμβρίου):
Η Κάρα και η σιαγόνα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Μέρος Κάρας στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.
Απότμημα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, της Σκήτης Τσετατσούια Ρουμανίας (+ 1638):
Τα Λείψανα στη Σκήτη Τσετατσούια Ρουμανίας.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, του Ντεβίτς Κοσσυφοπεδίου (14ος αι., 7η Μαιου και 15η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ντεβίτσυ Κοσσυφοπεδίου.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Α’ Αγίου, Πατρ. Σερβίας (+ 1279, 25η Μαιου και 3η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Σοπόσανι Σερβίας.

ΙΩΑΝΝΟΥ του Προδρόμου (1ος αι., 7η Ιανουαρίου):
Μέρη Κάρας στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού και στο Μουσείο Τοπ Καπί της ΚΠόλεως.
Μέρος της σιαγόνας «μετά τριών οδόντων» στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα δεξιάς στη Μητρόπολη Μαυροβουνίου.
Η αριστερά στο Μουσείο Τοπ Καπί ΚΠόλεως.
Ο δείκτης της δεξιάς στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Μέρος της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Τέσσερα τμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα της αριστεράς «μετά αίματος» στη Μονή Μακρυνού Μεγάρων.
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Παντοκράτορος και αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Κύκκου Κύπρου, στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως, στον ομώνυμο Ναό Tournai Γαλλίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Η «πλεξίδα» του στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Το Λείψανο του Τιμίου Προδρόμου κήδευσαν οι μαθητές του (Μαρκ. 6, 21 – 29). Δεν είναι γνωστό πότε ανακομίσθηκε, κατά την ανακομιδή πάντως βρέθηκε αδιάφθορο, αφού κατά τον διωγμό του Ιουλιανού του Παραβάτη, κάηκε ολόκληρο στην Σεβαστούπολη. Από την καταστροφή αυτή διασώθηκαν μόνο τα χέρια του και βέβαια η τιμία του Κεφαλή, επειδή δεν φυλάσσονταν μαζί με το σώμα.Περί της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου ΠροδρόμουΚατά τον Ιστορικό Δοσίθεο, Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αδιάφθορη διαφυλάχθηκε και η Τιμία Κάρα του Βαπτιστού.

Για πρώτη φορά η Κάρα βρέθηκε στα Ανάκτορα του Ηρώδη από δύο μοναχούς, «δι’ επιφανείας και αποκαλύψεως του ιδίου του Βαπτιστού» και μεταφέρθηκε στην Έμεσσα της Συρίας, όπου αλληλοδιαδόχως έφθασε στα χέρια του Αρειανού Ιερομονάχου Ευσταθίου.
Για δεύτερη φορά η Κάρα βρέθηκε κρυμμένη σε σπήλαιο, «εντός υδρίας», και ανακομίσθηκε στην ΚΠολη, όπου κατατέθηκε στον προς τιμή του Προδρόμου Ναό, στο Έβδομο.
Για την τρίτη Εύρεση της Κάρας δεν σώθηκαν ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Είναι γνωστό μόνο, ότι βρέθηκε στα Κόμμανα της Καππαδοκίας, «υπό τινος Ιερέως, εντός αργυρού αγγείου και εις τόπον ιερόν» και από εκεί ανακομίσθηκε και πάλι στην ΚΠολη.
Από Εγκώμιο το οποίο έγραψε ο οσ. Θεόδωρος ο Στουδίτης, πιθανολογείται ότι ίσως υπήρχε στη Μονή του Στουδίου μέρος ή και όλη η αγία Κάρα. Στην ιστορική συνέχεια η Κάρα διαφυλάχθηκε στη Βλαχία (άγνωστο από ποιόν και πότε δωρήθηκε), διότι τον 16ο αι. μέρος της δωρήθηκε στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους, από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Νεάγκο Μπασαράμπη (1512 – 1521), ο οποίος πλήρωσε και την δαπάνη κατασκευής της χρυσής λειψανοθήκης της. Το 1765, ενώ Διονυσιάτες μοναχοί την μετέφεραν στο μετόχι τους στο νησί του αγ. Ευστρατίου, για την σωτηρία των κτημάτων από καταστροφική ακρίδα, το πλοίο τους λαφυραγωγήθηκε από πειρατές και η Προδρομική Κάρα κατέλειξε στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού, όπου φυλάσσεται σε ειδικό κουβούκλιο. (Σωτ. Ν. Καδά, «Η Ιερά Μονή αγ. Διονυσίου – Προσκυνηματικός Οδηγός – Ιστορία – Τέχνη – Κειμήλια», 2002, σελ. 130).
Άλλο μέρος της Κάρας διαφυλάχθηκε στη Μονή Καλούτι της Βλαχίας (Μετόχιο του Παναγίου Τάφου). Το τμήμα εκείνο «ένεκα των περιστάσεων», μετέφερε στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης Δοσίθεος, χωρίς να είναι γνωστό που βρίσκεται σήμερα. Ο ίδιος γράφει στην Ιστορία του: «Απεδημήσαμεν από ΚΠόλεως εις Βλαχομπογδανίαν, ότε και τα Μοναστήρια Καλούη και Ουγκρέη ελάβομεν· εν δε τω Καλούη μοναστηρίω, ην μέρος της Τιμίας Κάρας του Προδρόμου, όπερ – το αμφίβολον του τόπου κατανοήσαντες – ανηνέγκαμεν εις Ιερουσαλήμ» (σελ. 1216).
Μετά τις Σταυροφορίες εμφανίσθηκε στη Δύση κάρα που αποδόθηκε στον Τίμιο Πρόδρομο, για την διαφύλαξή της μάλιστα κτίσθηκε ο Κάθεδρικός Ναός της Αμμιένης, ο μεγαλύτερος Γοτθικού ρυθμού Ναός της Ευρώπης .
Περί των χειρών του Τιμίου Προδρόμου
Η αδιάφθορη δεξιά του αγ. Ιωάννη υπέστη και αυτή ανάλογες με την Κάρα ιστορικές περιπέτειες. Κατά την συναξαριστική παράδοση την δεξιά του Προδρόμου έλαβε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και την κατέθεσε στην πατρίδα του Αντιόχεια. Μεταφέρθηκε στην ΚΠολη κατά την βασιλεία των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου Ζ’ και Ρωμανού Β’.
Το 1403, ο Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο (Ισπανός απεσταλμένος στην Αυλή του Ταμερλάνου), την προσκύνησε στην Μονή Περιβλέπτου ΚΠόλεως (κτίσμα Ρωμανού Γ, 1031 – 1034). «Ήταν το δεξί του χέρι – γράφει – από τον αγκώνα ως την παλάμη, πολύ γερό και νωπό, αν και λένε πως όλο το σώμα του ευλογημένου Ιωάννη στέγνωσε, εκτός από το δάκτυλο του δεξιού του χεριού, με το οποίο έδειξε όταν είπε, «ιδού ο αμνός του Θεού». Και το χέρι αυτό έμοιαζε να είναι ζωντανό· ήταν πλαισιομένο από ένα λεπτό χρυσό σύρμα, έλειπε όμως το μεγάλο δάκτυλο.» (Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο, «Ταξείδι στην Αυλή του Ταμερλάνου», σελ. 101 – 102· και Νικ. Κοντάκωφ, «Βυζαντινές Εκκλησίες και μνημεία της ΚΠόλεως», Οδησσός 1886, σελ. 69).
Ο λόγιος Αγιορείτης Γεράσιμος Σμυρνάκης σημειώνει για την δεξιά του Αγίου, ότι, «η χείρ αύτη ως και η Κάρα του Τιμίου Προδρόμου, κομισθείσαι εις ΚΠολιν, επί πέντε εκατονταετηρίδας ευρίσκοντο εν τω Μοναστηρίω του Πετρίου, κατά δε την Άλωσιν της ΚΠόλεως μετά του Ακανθίνου Στεφάνου, της Λόγχης και του Σπόγγου, κατετέθησαν εν τω Σουλτανικώ Θησαυροφυλακίω… Κατά Σεπτέμβριον του 1482 ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ συνωμολόγησε συνθήκην μετά του Μεγάλου Ταξιάρχου της Ρόδου, επί τοις όροις, ίνα ειρήνη κρατή κατά ξηράν και θάλασσαν, εμπορική ελευθερία, κ.λ.π. – έτι δε μυστικήν συνθήκην αφορώσαν εις τον αδελφόν αυτού Τζεμ, τον διεκδικούντα τον Θρόνον, δι’ ης ανεδέχετο να πληρώση 45.000 δουκάτα τω Μεγάλω Ταξιάρχη, αν το Τάγμα αυτού καθείργνυε τον Τζεμ. Μαθών δε ότι ο Ταξιάρχης εξεπλήρωσεν την αφορώσαν αυτόν υποχρέωσιν, απέστειλε και αυτός – κατά Μάιον του 1438 – το συνομολογηθέν ποσόν των δουκάτων, συγχρόνως δε βαρυτιμότατον δώρον εντός κυπαρρισίνης θήκης, την δεξιάν χείρα του Ιωάννου του Βαπτιστού, επιμελώς εν σηρικώ υφάσματι ενειλημένην». (Γερασίμου Σμυρνάκη, «Το Άγιον Όρος», σελ. 511).
Η δεξιά του Αγίου φυλάχθηκε στη Μάλτα, όπου η έδρα των Ιωαννιτών Ιπποτών, μέχρι το 1799. Τότε, με την κατάληψη της νήσου από τους Γάλλους, οι Ιππότες στράφηκαν για βοήθεια προς την Ρωσία και την 12η Οκτωβρίου 1799 πρόσφεραν στον Τσάρο Παύλο Α’ τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, την Εικόνα της Παναγίας Φιλερήμου και την δεξιά του Προδρόμου. Τα κειμήλια κατατέθηκαν στο Παρεκκλήσιο του Χειμερινού Ανακτόρου. Η Ρωσική Εκκλησία από το 1800, τιμά το γεγονός την 12η Οκτωβρίου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η Προδρομική δεξιά έφθασε στην Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Επίσης δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το κειμήλιο βρέθηκε στην ΚΠολη. Ήδη από το 1878, ο Μητροπολίτης πρ. Βελεγράδων Ιερεμίας ο οποίος κοινοβίασε στην Μονή Διονυσίου, κατέβαλε προσπάθειες για την επανάκτηση του κειμηλίου. Στις αρχές του 19ου αι. το κειμήλιο ήταν στην κατοχή του μυστικοσύμβουλου της Πρωσίας στην ΚΠολη Ιωάννη Φραγκόπουλου, ο οποίος και το είχε διακοσμήσει. Επεστράφη στην Μονή Διονυσίου την 10. 3. 1802, χάρις στις προσπάθειες του Προηγουμένου Ιωακείμ Αγιοστρατίτη (σε ανάμνηση τελείται αγρυπνία την Δ’ Κυριακή των Νηστειών). Στο ίδιο έργο του ο Καλβίχο σημείωνει για την επίσκεψη της Ισπανικής Αποστολής στον Ναό του Προδρόμου. Πρόκειται για Ναό που έκτισε ο Θεοδόσιος Α’ ο Μέγας, κοντά στα Ανάκτορα των Βλαχερνών. Είχε μορφή βαπτιστηρίου και ήταν διακοσμημένος με εξαίρετα ψηφιδωτά. Ο ψηλός θόλος του στηριζόταν σε τέσσερεις κίονες από πράσινο ίασπι! Οι θύρες του ήσαν αργυρές επιχρυσωμένες! «Κοντά στις πόρτες – γράφει – βλέπεις τέσσερεις μικρές κολόνες από ίασπι, με αργυρές και επίχρυσες γραμμές, οι οποίες συμπλέκονται σε σχήμα σταυρού με πολλά πετράδια»!. Εκεί φυλάσσονταν η αδιάφθορη αριστερά του Αγίου. «Την ίδια ημέρα – γράφει – μας έδειξαν το αριστερό χέρι (από τον ώμο ως την παλάμη) του αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. Είχε τόσο στεγνώσει, που έβλεπες μόνο δέρμα και οστά· η άρθρωση του αγκώνα ήταν από χρυσό και πολύτιμα πετράδια» (αυτ. σελ. 97 – 98).

ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου, Αρχιεπ. ΚΠόλεως (+ 407, 13η Νοεμβρίου):
Η Κάρα με αδιάφθορο το αριστερό αυτί στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Δύο τμήματα της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και ένα τμήμα της στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Μεγάλο τεμάχιο κνήμης και τέσσερα τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Δάκτυλος στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
Αδιάφθορο μέρος στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Δαμασκηνού (+ 760, 4η Δεκεμβρίου):
Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Πολεμιστού:
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Ελεήμονος, Αρχιεπ. Αλεξανδρείας (+ 620, 12η Νοεμβρίου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας.
Μέρη Κάρας στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Μεγ. Μετεώρου και Προυσού Ευρυτανίας.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ξενοφώντος Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων (περισσότερα του ενός), Γκούρας Τρικάλων και Κύκκου Κύπρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λεμεσού Κύπρου.
Με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου του Ελεήμονος υφίσταται πρόβλημα. Για τους Ρωμαιοκαθολικούς το Λείψανό του βρίσκεται αδιάφθορο στη Βενετία (βλ. Περιοδικό «Η Βασιλεία των Ουρανών» Ι. Μ. Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου, φ. 46, σελ. 61), ενώ – σύμφωνα με άλλη πηγή – το σύνολο των Λειψάνων του σήμερα βρίσκεται στο ΡΚ Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας (Δημ. Καππαή, «Οι εν Λεμεσώ διαλάμψαντες Άγιοι», σελ. 139).
Οι μαρτυρίες σχετικά με την γνησιότητα του Λειψάνου που φυλάσσεται στη Βενετία δεν είναι ισχυρές. Το 1249 ο Βενετός Λορέντζος Bragadin, με διαταγή του Δόγη Giacomo Tiepolo, έφερε από την Αλεξάνδρεια στη Βενετία ένα άφθαρτο σώμα το οποίο αποδόθηκε στον αγ. Ιωάννη τον Ελεήμονα, παρά το γεγονός ότι ο Άγιος κοιμήθηκε στην Κύπρο και όχι στην Αίγυπτο. Το λείψανο αυτό κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Ιωάννη στη Bragora της Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
Αντίθετα ισχυρά τεκμηριωμένη είναι η άποψη, ότι το αδιάφθορο Λείψανο του Αγίου είχε ανακομισθεί στην ΚΠολη, όπου τον 14ο και 15ο αι. διάφοροι επώνυμοι προσκυνητές το προσκύνησαν στη Μονή της κυρά – Μάρθας (Μαρίας Παλαιολογίνας, αδελφής του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου). Μετά την Άλωση της Πόλεως από τους Τούρκους (1453), ο Μωάμεθ Β’ Πορθητής το δώρησε στο Βασιλιά της Ουγγαρίας Ματθαίο Κορβίνο (1458 – 1490), ο οποίος το κατέθεσε στο Ανακτορικό Παρεκκλήσιο του Φρουρίου της Βούδας. Στη συνέχεια το 1530 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Tell της Μπρατισλάβας, από τον Φερδινάνδο Α’. Έναν αιώνα αργότερα, το 1630, ο Φερδινάνδος Β’ το κατέθεσε στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας, όπου μέχρι το 1830 γίνονταν οι στέψεις των Ούγγρων Βασιλέων.
Σχετικά με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου, ο Κύπριος Ιστορικός αρχιμ. Κυπριανός γράφει σχετικά: «Τα άγια Λείψανα αυτού του Αγίου… πολλάκις αυτός εγώ επροσκύνησα κατά την ημέρα της εορτής, την 12ην Νοεμβρίου. Ήταν ο Άγιος, ως φαίνεται από το Λείψανό του, μακρύς εις την ηλικίαν και θεωρητικώτατος» («Ιστορία χρονολογική της ν. Κύπρου», Βενετία 1788, σελ. 349). Η έκφραση αυτή προϋποθέτει ότι φυλάσσονταν στην Κύπρο ολόκληρο λείψανο και όχι οστά, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του αρχιμ. Κυπριανού.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κασσιανού (+ 435, 29η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη ΡΚ Μονή αγ. Βίκτωρος Μασσαλίας Γαλλίας.
Αποτμήματα στις Μονές Δαμάστας Φθιώτιδος και Κύκκου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Κλίμακος (+ 649, 30η Μαρτίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δουκός της Αλεξανδρείας (19η Μαιου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας.
Άγνωστος στους Ορθοδόξους Συναξαριστές. Κατά την Βενετική παράδοση τα Λείψανά του αφαίρεσε το 1214 από τον Ναό της Παναγίας Ψυχοσώτηρας ΚΠόλεως, ο εφημέριος του Ναού του αγ. Δανιήλ Βενετίας Ραλάνδος, επί των ημερών του Δόγη Πέτρου Zianni. Αργότερα τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στο Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσονται, παραδόξως ενδεδυμένα αρχιερατικά άμφια! Η μνήμη του την 19η Μαιου κατά την Βενετική παράδοση.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Παλαιολαυρίτου (; 20η Απριλίου):
Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κουκουζέλη (+ 1341; 1η Οκτωβρίου):
Η Κάρα και άλλα Λείψανα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Ησυχαστού, Επισκόπου Κολωνίας (+ 558, 3η Δεκεμβρίου):
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Υόρκης Βρεττανίας (+ 721, 7η Μαιου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπέβερλυ Βρεττανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Καλυβίτου (450; 15η Ιανουαρίου):
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Χρυσοπηγής Χανίων.
Αποτμήματα στη Βουλγαρική Σκήτη του Αγίου Όρους και στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Γκούρας Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Λαμπαδιστού (; 4η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και Σταυροβουνίου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ερημίτου, της Κρήτης (16ος, 7η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Αθανασίου Ομβριακής Φθιώτιδος.
Απότμημα στη Μονή Γουβερνέτου Χανίων.

ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Θεριστού (11ος αι., 23η Φεβρουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στο Στύλο Καλαβρίας Ιταλίας.
Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Στύλου Καλαβρίας Ιταλίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Ρίλας Βουλγαρίας (10ος αι., 19η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ρίλας Βουλγαρίας.
Η δεξιά παλάμη στη Μονή Κεχροβουνίου Τήνου.
ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος των Σέρβων (+ 1015, 22α Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ελβασάν της Αλβανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ξένου, της Κρήτης (11ος αι., 20η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Τσουρουνιανών Κισσάμου Κρήτης.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Καλοκτένους, Μητροπ. Θηβών (12ος αι., 29η Απριλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Βενετία.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Σουτσεάβας Ρουμανίας (+ 1292, 2α Ιουνίου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Σουτσεάβας Ρουμανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):
Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1373, 15η Οκτωβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σούζνταλ Ρωσίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δεσπότου της Σερβίας (Μπράνκοβιτς, + 1493, 10η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ποταμίτου:
Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Ιωαννίνων (+ 1526, 18η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Απότμημα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, της Μόσχας (+ 1589, 3η Ιουλίου)
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βασιλείου Κόκκινης Πλατείας Μόσχας.

ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, Οικονόμου Νεομ. Ηγεμόνος Κων/νου Μπρινκοβεάνου (Βακαρέσκου, + 1714, 16η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.

ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Μητροπ. Τομπόλσκ Σιβηρίας (+ 1715, 10η Ιουνίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αγίας Σκέπης Τομπόλσκ Σιβηρίας.
Το Λείψανο του αγ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο στις αρχές του 20ου αι., όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος Λιθουανίας Τύχων (ο έπειτα Πατριάρχης Μόσχας και Ιερομάρτυς, + 1925), διενήργησε εξέταση με εντολή της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1916.
Το χαριτόβρυτο Λείψανό του είναι σήμερα κατατεθημένο στον Ναό της Αγίας Σκέπης, στο Τομπόλσκ. Τα θαύματά του είναι τόσα (από τα οποία προσωνομάσθηκε Θαυματουργός), ώστε λέγεται χαρακτηριστικά, ότι «το μονοπάτι προς το Λείψανο του αγ. Ιωάννη, δεν θα χορταριάσει ποτέ» !

ΙΩΑΝΝΟΥ του Ρώσου, του Ομολογητού (+ 1730, 27η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ομώνυμο Προσκύνημα Προκοπίου Ευβοίας.
Η δεξιά στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Το Λείψανο του οσ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφάνισή του σε γέροντα Κληρικό, και κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Γεωργίου, στο Προκόπιο της Καππαδοκίας. Το 1832 στρατιώτες του Οσμάν Πασά προσπάθησαν να το πυρπολήσουν, αλλά διαφυλάχθηκε «υπό θείας δυνάμεως» και διασώθηκε από τις φλόγες θαυματουργικά. Το 1924, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας, μεταφέρθηκε από πρόσφυγες του Προκοπίου στο σημερινό Νέο Προκόπιο Ευβοίας, όπου το 1930 άρχισε η ανέγερση μεγάλου προς τιμήν του Ναού. Η δεξιά του οσ. Ιωάννου δόθηκε από τους κατοίκους του παλαιού Προκοπίου το 1881, στον αντιπρόσωπο της Μονής Παντελεήμονος Αγίου Όρους Ιερομόναχο Διονύσιο, σε αντάλλαγμα για την μεγάλη βοήθεια της Μονής στην ανέγερση του Ναού του Οσίου πάνω στον τάφο του.

ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Μονεμβασίας (+ 1773, 21η Οκτωβρίου):
Η Κάρα και τμήματα χειρών και ποδών στη Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης.
Μέρος Λειψάνων στο Ναό Αγίων 40 Μαρτύρων Λαρίσης.
Μέρος χειρός στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Αγράφων:
Η Κάρα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Κονίτσης (+ 1814, 23η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσιομάρτυρος (;):
Μέρος των Λειψάνων στο Ναό Παναγίας Αμασγούς Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κροστάνδης Ρωσίας (+ 1905, 20η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ιωάννου της Ρίλας Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κόρμας Λευκορωσίας (+ 1917, 18η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον ενοριακό Ναό της Κόρμα Λευκορωσίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μπόλνιζι Γεωργίας (11ος αι., 10η Μαρτίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπόλνιζι Γεωργίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ίβηρος (19ος – 20ος αι., 13η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Γενν. Θεοτόκου Βηθανίας Τιφλίδος.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, υιού Αβενήρ Βασιλέως των Ινδιών (4ος αι., 26η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1422, 20η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, Ηγεμόνος Ανδρέου του Κουμπένσκ Ρωσίας (+ 1453, 10η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Σωτηρόπετρας Βολόγδας Ρωσίας.

ΙΩΑΣΑΦ Αγίου, Επ. Μπέλγκοροντ Ρωσίας (+ 1754, 4η Σεπτεμβρίου και 10η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Μεταμ. Σωτήρος Μπέλγκοροντ Ρωσίας.

Το σκήνωμα του αγ. Ιωάσαφ ενταφιάσθηκε στο Μπέλγκοροντ τρεις περίπου μήνες μετά την κοίμησή του (στο τέλος Φεβρουαρίου 1755), χωρίς να παρουσιάζει σημεία φθοράς! Το 1756 ανακομίσθηκε αδιάφθορο και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό της έδρας του. Μετά την Επανάσταση του 1917, το Λείψανο εκτέθηκε στο Μουσείο Αθειας του Λένινγκραντ (προηγουμένως Ναό της Παναγίας του Καζάν). Το 1970 γλύτωσε την καταστροφή, χάρη στην πίστη ενός τεχνικού του Μουσείου, του Αρκαδίου Σοκολώφ, ο οποίος το έκρυψε στη στέγη του Ναού. Μετά την θαυμαστή Εύρεση των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ στον ίδιο Ναό, το 1991 (βλ. Αντ. Μάρκου, «Η Εύρεσις των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ»· Περιοδικό «Κήρυξ», τ. 1991, σελ. 267 – 271), με υπόδειξη του Σοκολώφ βρέθηκε και το Λείψανο του οσ. Ιωάσαφ και επιστράφηκε στην Επισκοπή Μπέλγκοροντ, όπου και σήμερα φυλάσσεται.

ΙΩΒ Οσίου, του Σιναιτου (14ος αι, 6η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ντράχας Σερβίας.
ΙΩΒ Αγίου, πρώτου Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1609, 5η Απριλίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΙΩΒ Οσίου, του Ποτσάεφ Ουκρανίας (+ 1651, 28η Αυγούστου, 10η και 28η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα Ποτσάεφ Ουκρανίας.
ΙΩΝΑ Αγίου:
Απότμημα στη Μονή Δαμάστας Φθιώτιδος.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/9 (Οσίου, του Σαββαιτη) ή της 29/5 (Μάρτυρα).
ΙΩΝΑ Αγίου, Μητροπ. Ρωσίας (+ 1461, 31η Μαρτίου, 27η Μαιου και 5η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Το Λείψανο του αγ. Ιωνά ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1472 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1547.

ΙΩΝΑ Αγίου, Επισκόπου Περμ Ρωσίας (+ 1470, 29η Ιαν. και 6η Ιουνίου):
Τα Λείψανα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Ούστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.
ΙΩΝΑ Οσίου, της Οδησσού (+ 1902, 17η Μαιου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Οδησσού.
ΙΩΝΑ Οσίου, Στάρετς του Κιέβου (+ 1902, 9η Ιανουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Αγίας Τριάδος Κιέβου.
ΙΩΣΗΦ Αγίου, της Αριμαθαίας (1ος αι., 31η Ιουλίου):
Ένας των οδόντων στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Αλαβέρντ Γεωργίας (+ 570, 15η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Αλαβέρντ Γεωργίας.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Σαμάκου, του Κρητός (+ 1511, 22α Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Παντοκράτορος Γαιτανίου Ζακύνθου.
Το Λείψανο του οσ. Ιωσήφ ανακομίσθηκε αδιάφθορο και αναπαύθηκε στη Μονή του στο σημερινό Ηράκλειο, μέχρι την μεγάλη έξοδο των Κρητών του 1669, κατά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, οπότε μεταφέρθηκε από πρόσφυγες στη Ζάκυνθο. (Βλ. Αρχιμ. Χατζή – Παρθενίου Κάρδαρη, «Ο αγ. Ιωσήφ ο εκ Κρήτης – Βίος, Πολιτεία και Ακολουθία αυτού», 1947).
ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπ. Τιμισοάρας Ρουμανίας (+ 1656, 15η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Τριών Ιεραρχών Τιμισοάρας.
ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπολίτου Αστραχάν Ρωσίας (+ 1672, 11η Μαιου)
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αναλήψεως Αστραχάν Ρωσίας.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Καππαδόκου (18ος – 19ος αι.):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Κρητός, του Γεροντογιάννη :
Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ A', ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Β'