|
Προφητεία του Γέροντος Σίμωνος για την Ελλάδα
απομαγνητοφωνημένη
«...Όπως βλέπουμε σήμερα τον κόσμο γενικώς, ότι δεν εδύνατο ο Θεός πλέον να
ανεχθεί εκείνη την λυπηρά κατάσταση σ’ όλη την οικουμένη, μηδαμώς
εξαιρουμένης και της Ελλάδος, που την αγαπά περισσότερο και το οποίο στα
χαρτιά μας λέει και σε λίγο πραγματοποιούνται, ότι η Ελλάς, η Ελλάς θα δείτε
σε λίγο πόσο θα γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη.
Όχι μόνο θα δείτε, θα έχει εξαίρετο και λαμπρό παράδειγμα εις όλη
την Οικουμένη, διότι ενθυμείσθε ότι εδώ δεν εχύθηκε αίμα, όταν εκήρυξε ο
Απόστολος Παύλος, ενώ ξέρεις τι αίμα χύθηκε σ’ όλα τα έθνη. Ενθυμείσθε ότι
είπε, τι είπε ο Χριστός, όταν επήγαν τινές Έλληνες, όταν επήγε ο Ανδρέας και
ο Φίλιππος. Ενθυμείσθε τώρα που είπανε, τινές άνδρες ιδείν θέλουνε τον Κύριο
και είπε: «Νυν εδοξάσθη ο Υιός του Ανθρώπου».
Και γιατί; Πώς γιατί; Τα πράγματα μαρτυρούν γιατί. Είπαμε ότι,
διότι δεν εχύθηκε αίμα, διότι μετά πιστών φιλοσόφων επλησίαζαν τον Θεό
μερικοί. Και διά τούτο, ήταν ετοιμασμένοι και ωραίαι ψυχαί. Εις αυτές τις
ωραίες ψυχές λοιπόν θέλησε ο Θεός, τις ολίγες, να πλέξει το εγκώμιο.
Συν τούτο έχομε και ένα άλλο. Ποιος ο λόγος λοιπόν, αυτοί οι Απόστολοι, να
μην έγραψαν τα Ευαγγέλια, την Καινή Διαθήκη, τα άλλα όλα εις την εβραϊκήν
γλώσσα, την δική τους, που μάλιστα ήταν και αγράμματοι; Προς εντροπήν των
συμπατριωτών, διότι ήταν ανάξιοι αυτοί, που σταύρωσαν τον Χριστό, να
ακούσουνε στην εβραϊκή γλώσσα τα λόγια αυτών. Και έγραψαν εις την ελληνική,
γιατί η Ελλάς είχε την γλώσσα αυτήν, η οποία ήταν ωραία γλώσσα, αφ’ ενός μεν
που ήτανε ωραία γλώσσα και είχε απήχηση σ’ όλη την οικουμένη, αλλά αφ’
ετέρου δε, ότι ήτανε και άξιοι. Διότι δεν ηθέλησαν να κάνουν κακό.
Ότι ήταν αμαρτωλοί, όλος ο κόσμος. Ήτανε αμαρτωλοί, αλλά όμως και
δεν μπορούσανε να μην δεχθούν το ωραίο, το οποίο ήκουσαν, την υψηλήν αυτήν,
την υψηλή διδασκαλία, την εδέχθησαν. Όχι ότι δεν ήτανε αμαρτωλοί. Αμαρτωλοί
ήτανε, αλλά δεν εδέχοντο τα άλλα έθνη. Ολίγοι μόνοι. Και γι’ αυτό έγιναν
τόσα και τόσα μαρτύρια, τις χιλιάδες των μαρτύρων. Άρα, λοιπόν, διά τούτο
και φυλάει ο Θεός την Ελλάδα, τώρα ιδιαιτέρως να την δοξάσει, αν και πάντοτε
έδειχνε το μεγαλείον (η Ελλάς), όταν εγινότανε πόλεμος, αλλά και τώρα ιδίως
που πρόκειται λοιπόν άπαντες διά παντός.
Όχι ότι θα την μεγαλώσει ο Θεός. Θα την ανυψώσει, θα την δοξάσει. Τώρα όμως,
ολίγες ημέρες έχουμε, οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες -να
μην έρχονται σε απόγνωση (οι Έλληνες). Μόνο οφείλουμε να κηρύττουμε παντού
και να λέγομε παντού ότι και πολλά καλά θέλουμε (δει). Έχει πει και ο Θεός
ότι «ουδέ θριξ της κεφαλής δεν θα πειραχθή εις τους μετανοούντας», αλλά όχι
μετάνοια όπως την θέλουμε.
Άρα λοιπόν, αγαπητοί, οφείλουμε να γνωρίσουμε ότι, μη φοβηθούμε ό,τι λέγουν,
ό,τι κάνουν και ό,τι γίνεται, «ταύτα δει γενέσθαι». Καταλάβατε; Πρέπει να
γίνουν αυτά. Ήρθε η ώρα πλέον να καθαρίσει -όχι η Δευτέρα Παρουσία- να
καθαρίσει η ήρα από το στάρι.
Και η πρώτη, η πρώτη Ελλάς (θα είναι) αυτή που θα υποστεί από τους Τούρκους
μία μικρή, μία μικρή -αυτήν όπως είπομεν- προσβολή, αλλά είναι ο τάφος τους
όμως -της Τουρκίας. Ο τάφος τους καθώς το είχανε πει και αυτοί οι Τούρκοι,
όπως είπαν μερικοί τώρα...
Άρα λοιπόν, άρα λοιπόν, να είμεθα ετοιμασμένοι, χαρούμενοι, ότι ο μετανοών
άνθρωπος, δεν πρόκειται να υποστή τίποτα. Να είμεθα χαρούμενοι, διότι
εγνωρίσαμε τον Χριστό, αλλά όχι όμως να τον λατρεύουμε όπως θέλει (ο)
καθένας και (να) λέγονται χριστιανοί άνθρωποι (οι ετερόδοξοι).
Αν θέλουμε να δούμε τον Χριστό, πρέπει να είμαστε ανεξίκακοι, πρέπει να
έχουμε αγάπη, διά να την μεταδίδουμε και αυτοί, με την συμπεριφορά μας, με
τον τρόπο μας και με τις καλές πράξεις μας. Και αν οι άλλοι άνθρωποι είναι
αδύνατοι, να τους βοηθήσουμε. Εάν οι άλλοι αυτοί είναι κακοί, να
προσπαθήσουμε, αν είναι δυνατόν θα δεχθούν, να δεχθούν την διδασκαλία του
Χριστού. Τότε ασφαλώς ο άνθρωπος αυτός θα καταξιωθή διά διπλής, όχι μερίδος,
αλλά τιμής παρά του Θεού και παρά των ανθρώπων». (Γ-258/259/260) |
|
Προφητείες του Γέροντος Σίμωνος
για σεισμούς και θανάτους νέων
Σεισμοί - θάνατοι νέων.
Η κυρία Μαρίνα γράφει:
«Ο Γέροντας με συμβούλευε σε πολλά πράγματα. Το 1981, πριν γίνουν οι
σεισμοί, είχαμε ανέβει με τον πατέρα Σίμωνα πάνω στο βουνό, εκεί που είναι
τα δύο βράχια και μου έδειχνε πώς θα γίνει ο σεισμός, ποια πολυκατοικία θα
πέσει, και του είπα: Μα αφού η Αθήνα είναι αντισεισμική». Και μου λέει: «Θα
βάλεις εσύ νόμο στο Θεό, τι θα κάνει»;
Έτσι, με τη βροντερή και συνάμα γλυκειά του φωνή, μου είπε, τι θα κάνω, όταν
γίνει ο σεισμός. Μού είπε ότι δεν θα βγω έξω από το σπίτι, θα προσευχηθώ, θα
θυμιάσω γύρω - γύρω και όταν όλοι οι άλλοι θα βγουν έξω και θα φωνάζουν, εγώ
δεν θα βγω από το σπίτι. Έτσι, όπως μου το είπε, έτσι και έγινε. Εγώ αυτά τα
είπα και στην οικογένεια μου και όταν ήρθε η ώρα του σεισμού, δεν βγήκαμε
στους δρόμους, όλοι οι άλλοι ήταν στους δρόμους. Φωνάζανε και βλασφημούσαν
τον Θεό, εμείς κάναμε ό,τι είχε πει ο Γέροντας και δεν φοβηθήκαμε καθόλου.
Θυμάμαι ότι τότε, που μου έλεγε για τους σεισμούς, μου είπε:
Να θυμάσαι, Μαρίνα, παιδί μου, θα έρθει η μέρα, που θα γεμίσει η άσφαλτος με
αίμα νέων παιδιών. Και εγώ του λέω, γιατί; Και ο Γέροντας είπε: Θα βλέπουμε
τόσους θανάτους κάθε μέρα, θα γεμίσει η άσφαλτος με αίμα, και τα νεκροταφεία
με νέα παιδιά.
Και πάλι τον ρώτησα: Γιατί, Γέροντα;
Για την μεγάλη αμαρτία που ζούνε θα φθάσουν σ’ αυτό το σημείο, μου είπε.
Αυτή τη στιγμή θυμάμαι αυτά τα πράγματα και από τότε που πήρα το βιβλίο
αισθάνομαι την παρουσία του Γέροντα μέσα στο σπίτι μου και έχω μεγάλη χαρά.
(Β-212)
|
|
Προφητείες του Γέροντος Σίμωνος για
τα επερχόμενα
Ίαση και προφητεία.
Μια χριστιανή, η οποία είχε ζήσει από κοντά και είχε λάβει πολλές χάρες από
τον Γέροντα, σε μια περίπτωση που η κόρη της, ενώ ήταν καταδικασμένη από
τους γιατρούς του Νοσοκομείου Παίδων «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» και ανέμεναν την
κατάληξη του παιδιού μέσα σε λίγες ώρες, η μικρή ασθενής «γύρισε» και έγινε
γρήγορα καλά. Η μάνα έκανε τάμα, μόλις έπαιρνε την κόρη της από το
Νοσοκομείο, να πήγαινε πρώτα το παιδί της στον Γέροντα και μετά στο σπίτι
της. Επί πλέον, να πουλούσε ένα οικόπεδο που είχε προίκα της και να έδινε τα
χρήματα στο Μοναστήρι. Όταν, όμως, πήγε με το παιδί στον Γέροντα και του τα
είπε όλα αυτά, εκείνος της είπε:
«Τι είναι αυτά που λες, παιδί μου; Ο Θεός δεν πληρώνεται. Να αγαπάτε τον
κόσμο, να μην κρατάτε μίσος στην καρδιά σας, ν α μη σας ενδιαφέρει τι κάνει
ο διπλανός σας και να βοηθάτε, όταν βλέπετε άνθρωπο να υποφέρει. Και όταν οι
άνθρωποι καταλάβουν ποιο είναι το φάρμακο, θα σωθούνε, ειδεμή θα πάνε
χαμένοι».
Η μάνα τον ρώτησε: Ποιό είναι το φάρμακο Γέροντα; Και ο Γέροντας
της είπε:
«Η Αγία Κοινωνία με την Ιερά Εξομολόγηση και μετάνοια, παιδί μου. Θα έρθει
ημέρα που δεν θα έχετε μέρος να θάβετε τους νεκρούς και θα τους θάβετε
ομαδικά σε λάκκους από τα ατυχήματα και τις αρρώστιες. Αυτή είναι η κατάντια
του ανθρώπου από την αμαρτία. Ξέχασε τον Θεό, τις νηστείες. Δεν προσέχει
τίποτα ιερό». (Α-383/384).
Πείνα.
Μια άλλη φορά, στο ίδιο παραπάνω πρόσωπο, ο Γέροντας είπε, ότι θα έρθει μια
τέτοια πείνα, που η πείνα του 1941 δεν είναι τίποτα, μπροστά σ’ αυτή που
έρχεται. Η κυρία τον ρώτησε, αν θα γίνει πόλεμος και απάντησε: Κάτι άλλο θα
γίνει, παιδί μου. (Α-388).
Ξεκαθάρισμα.
Ο Γέροντας συχνά έλεγε: «Έρχεται η ώρα που θα ξεχωρίσει η ήρα από το
σιτάρι», εννοώντας πολέμους και ακαταστασίες (υλικές και πνευματικές) και
ημέρες εκδικήσεως. (Β-20)
Δύσκολες μέρες.
Ο Γέροντας έλεγε πολλά για την κατάσταση της κοινωνίας. Θα έλθουν, έλεγε,
πολύ δύσκολες ημέρες. Ο κόσμος έχει ξεφύγει από τον δρόμο. (Α-353).
Μια φορά ρωτήθηκε ο πατήρ Σίμων: Τι γίνεται με τις βόμβες που
πέφτουν συνέχεια στην Αθήνα; Ήταν η χρονιά του 1982 ή 83 και ο Γέροντας
είπε: «Αυτά δεν είναι τίποτα. Πάρα πολλά θα δείτε. Πάρα πολλά για να
δοκιμαστεί ο λαός που δεν καταλαβαίνει». (Α-354).
|
|
Προφητείες του Γέροντος Σίμωνος για την
Κύπρο
Κύπρος - ελευθέρωση.
Το έτος 1980, ένας Κύπριος ρώτησε τον Γέροντα, τι θα γίνει με την Κύπρο, και
εκείνος του είπε: «Παιδί μου, θα αργήσει να ελευθερωθεί η Κύπρος». (Γ-25)
Για το κακό στην Κύπρο.
Κάποια κυρία από την Κύπρο επισκέφθηκε τον Γέροντα στο μοναστήρι γύρω στο
1979 (δηλ. μετά την Τουρκική εισβολή του 1974). Άρχισε να του λέει διάφορα
θαυμάσια που γίνονταν σ’ αυτήν από τον Κύριο και την Παναγία και ζητούσε τη
συμβουλή του. Κι’ αυτός της απάντησε:
«Να τα λες, παιδί μου, να τα λες. Ο Θεός σου τα δίνει, για να τα λες. Και
στην Κύπρο να τα λες, παιδί μου, διότι το κακό στην Κύπρο δεν τελείωσε. Το
κακό που θα γίνει, είναι μεγάλο εκεί στην περιοχή, εάν δεν μετανοήσει ο
κόσμος. Αυτά που βλέπεις ή ακούς, είναι
του Θεού, παιδί μου, και να τα λες». (Γ-237)
|
