Παρά τά
φαινόμενα καί τήν ἀναξιότητα τῶν μοναχῶν καί κληρικῶν, ἡ Ἐκκλησία
εἶναι ἀκένωτη πηγή θαυμάτων.
Παίρνει νερό
καί τό κάνει Ἁγίασμα -
παίρνει ψωμί καί κρασί καί τό κάνει Θεία Εὐχαριστία -
παίρνει τόν ἄνθρωπο χῶμα καί τόν κάνει Θεό!
Αὐτά τά θαύματα πολλοί δέν τά βλέπουν. Γιατί, ἄν τά ἔβλεπαν, δέν θά
περιφρονοῦσαν ἤ μισοῦσαν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά θά τήν
ἀγαποῦσαν, θά τήν τιμοῦσαν καί δέν θά μιλοῦσαν γι’ αὐτήν μέ
περιφρόνηση, ὅπως μιλοῦν...
«Ὅποιος σκύβει ταπεινά καί δέχεται τά χτυπήματα ἀπό τούς ἄλλους,
διώχνει τά δικά του ἐξογκώματα, ὀμορφαίνει πνευματικά σάν Ἄγγελος
καί ἔτσι χωράει ἀπό τήν στενή πύλη τοῦ Παραδείσου...
Στόν οὐρανό δέν ἀνεβαίνει κανείς μέ τό κοσμικό ἀνέβασμα ἀλλά μέ τό
πνευματικό κατέβασμα. Ὅποιος βαδίζει χαμηλά, βαδίζει πάντα μέ
σιγουριά καί ποτέ δέν πέφτει...».
«Ἐάν θέλης νά βοηθήσης τήν Ἐκκλησία διόρθωσε τόν ἑαυτό σου, καί
ἀμέσως διορθώνεται ἕνα κομματάκι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐάν φυσικά αὐτό τό
ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θά ἦταν διορθωμένη».
Νά ἐλέγχετε τίς σκέψεις σας, νά συγκρατεῖτε τά λόγια σας, νά
κυριαρχεῖτε στά πάθη σας, νά κάνετε ἔργα πού ἀντέχουν στό φῶς τῆς
ἡμέρας.
Ἄν στήν Ἐκκλησία δεν λειτουργεῖ σωστά ἡ Σύνοδoς, ἤ στά Μοναστήρια ἡ
Σύναξη, τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιά ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό!
Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λέῃ καί νά καταχωρεῖ ὁ καθένας τή γνώμη
του, ὄχι νά μή μιλάῃ, γιατί φοβᾶται, ἢ νά κολακεύῃ, γιά νά τά ἔχῃ
καλά μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο ἢ μέ τόν ἡγούμενο!
Πηγή: (Ἀπό τό βιβλίο «Τέσσερεις ὧρες μέ τόν
γέροντα Παΐσιο»)
