- Γέροντα, όταν λένε ότι ή δικαιολογία δεν
υπάρχει στην Αγία Γραφή, τί εννοούν;
- Ότι δέν δικαιολογείται κατά κάποιον τρόπο ή
δικαιολογία.
- Όταν, Γέροντα, δικαιολογούμαι, εκ των ύστερων
σκέφτομαι ότι ή δικαιολογία δέν είναι ίδιον του μονάχου.
- Όχι απλώς δέν είναι ίδιον του μονάχου ή δικαιολογία,
άλλα δέν έχει καμμιά σχέση με τήν πνευματική ζωή. Πρέπει
να καταλάβω ότι, όταν δικαιολογούμαι, βρίσκομαι σέ
λανθασμένη κατάσταση. Κόβω τήν επικοινωνία μέ τον Θεό
και στερούμαι τήν θεία Χάρη, γιατί ή θεία Χάρις δέν
έρχεται σέ λανθασμένη κατάσταση. Από τήν στιγμή πού ο
άνθρωπος δικαιολογεί τά αδικαιολόγητα, απομονώνεται από
τον Θεό. Μπαίνει μόνωση, ...καουτσούκ, ανάμεσα στον
άνθρωπο και στον Θεό. Μπορεί να περάση το ρεύμα μέσα από
το καουτσούκ; Όχι. Απομονώνεται. Ισχυρότερο μονωτικό από
τήν δικαιολογία δέν υπάρχει γιά τήν θεία Χάρη! Είναι σάν
νά χτίζης έναν τοίχο και νά χωρίζης τον εαυτό σου από
τόν Θεό, οπότε κόβεις κάθε σχέση μαζί Του.
- Γέροντα, συχνά λέτε: «Να προσπαθήσουμε νά πιάσουμε
τουλάχιστον την πνευματική βάση». Ποιά είναι ή
πνευματική βάση;
- Ή ταπεινή αναγνώριση του σφάλματος και νά μή
δικαιολογήται εν γνώσει του τουλάχιστον ο άνθρωπος, όταν
φταίη και του κάνουν παρατήρηση. Το νά μή δικαιολογήται,
όταν δεν φταίη και τον κατηγοροϋν, αυτό είναι το άριστα.
Όποιος δικαιολογεί τον εαυτό του, και
προκοπή δεν κάνει, αλλά και εσωτερικά δεν αναπαύεται.
Δεν θά μας κρέμαση ο Θεός γιά ένα σφάλμα πού κάναμε,
άλλα νά μή δικαιολογούμε τον εαυτό μας γιά το σφάλμα και
το θεωρούμε φυσικό.
- Αν μού πουν ότι έσφαλα σέ κάτι, άλλα δεν μπορώ νά
καταλάβω πόσο έσφαλα, νά ρωτήσω, ώστε άλλη φορά νά
προσέξω, ή νά σιωπήσω;
- Άν πιάσης ότι έσφαλες είκοσι πέντε τοις εκατό, ενώ
έσφαλες πέντε, δεν έχεις κέρδος; Βάλε περισσότερο, γιά
νά είσαι μέσα. Αυτή είναι ή πνευματική εργασία πού
πρέπει νά κάνης: Νά βρίσκης το σφάλμα σου, νά πιάνης τον
εαυτό σου. Αλλιώς πιάνεσαι από τον εαυτό σου, δικαιώνεις
τον εαυτό σου, άλλα ανάπαυση δεν έχεις.
- Όταν, Γέροντα, κάποιος εχη τήν συνήθεια νά
δικαιολογήται, άλλα μετά άναγνωρίζη το λάθος του και
ελεεινολογή τον εαυτό του, αυτό τον ωφελεί;
- Τουλάχιστον τού μένει ή πείρα καί, άν τήν αξιοποίηση,
θά ωφεληθή. Και άν πή ο Θεός: «αφού το κατάλαβε καί
μετάνοιωσε, ας τού δώσω κάτι», τότε θά πάρη καί κάτι από
άλλο ταμείο, από το ταμείο της μετανοίας.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ'- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
ΑΓΩΝΑΣ
