ΔΙΧΩΣ
ΘΛΙΨΕΙΣ ΔΕΝ ΗΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ
ΤΟΝ
ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
«Τέκνον, δίχως θλίψεις δεν
ημπορείς να προσεγγίσεις τον Ουράνιον Πατέρα στην Βασιλείαν των Ουρανών. Οι
θλίψεις είναι για να γίνεσαι ανώτερος άνθρωπος, για την σωτηρία της ψυχής.
Να γίνεσαι ανώτερος άνθρωπος όχι από φαντασίαν, αλλά από προσοχή. Πρέπει να
δώσεις ανώτερη προσοχή στον εαυτόν σου, δηλαδή να ελέγχεις περισσότερον την
ζωήν σου. Έλεγχος χρειάζεται. Όταν ελέγχεις πολύ προσεκτικά την ζωήν σου,
τότε θα σπάζει και θα εξαφανίζεται ένα-ένα κλαδί και η οδός θα ελευθερωθεί
για να πλησιάσεις τον Κύριον. Οι θλίψεις θα φέρουν και την χαράν. Οι θλίψεις
θα φέρουν τον καθαρόν και ανεξάντλητον δρόμον.
Το κάθε τι που παρουσιάζεται στη ζωή σου, να αφήνεις να φεύγει αθόρυβα. Το
κάθε τι είναι τα εμπόδια τα ατελείωτα, που κουράζουν τον άνθρωπον και τον
κάνουν ατελή. Περίπλοκα εμπόδια υπάρχουν στη ζωή των ανθρώπων, που πολλές
φορές είναι αδιόρθωτα και αξεπέραστα.
Τέκνον μου, να προσέχεις στην ζωήν σου με υπομονήν και σταθερήν θέλησιν να
καθαρίζει η οδός, για να βρεις ορθόν τέλος. Ο άνθρωπος για να καλλιτερεύσει
την πνευματικήν του ζωήν, δεν πρέπει να επανέρχεται στα σφάλματά του.
Ο Χριστός ήρθε στη γη να συγχωρήσει και να σώσει τον άνθρωπον. Ο Χριστός
είναι μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, αλλά ο άνθρωπος Τον διώχνει όταν κάνει
την κακήν πράξιν. Όταν ο άνθρωπος σκέπτεται το κακόν, διώχνει τον Χριστόν
και τότε ο πονηρός παραπλανά τον άνθρωπον.
Ο Χριστός δίνει χαρά στον άνθρωπον που Τον αισθάνεται. Του πονηρού η χαρά
είναι εφήμερη.»
Διδαχές Αγίου Ραφαήλ
Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 30-31
5 Μαρτίου 1973.
