Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ
ΕΙΡΗΝΗ
Φρόντισε, όπως
λέχθηκε, να μη συγχυσθή ποτέ η καρδιά σου, ούτε να αναμιχθή σε κάποια
υπόθεσι που την ενοχλεί, αλλά να αγωνίζεσαι πάντοτε και να την κρατάς
ειρηνική και αναπαυμένη. Και ο Θεός που σε βλέπει να ενεργής έτσι και να
αγωνίζεσαι, θα οικοδομήση με την χάρι του στην ψυχή σου μία πόλι
ειρήνης. Και η καρδιά σου θα είναι ένας οίκος τρυφής (χαράς), όπως, κατά
κάποιον τρόπο, εννοείται εκείνο το ψαλμικό: «Ιερουσαλήμ που οικοδομείσαι
ως πόλις» (Ψαλμ. 121, 2).
Αυτό μόνο θέλει από σένα ο Θεός· κάθε φορά που θα τύχη να ταραχθής,
αμέσως να αλλάξης και να προσπαθήσης να ησυχάζης και να ειρηνεύης σε όλα
σου τα έργα και τους λογισμούς. Και όπως δεν οικοδομείται μία πόλις σε
μία ημέρα, έτσι να σκεφθής και συ, ότι, δηλαδή, σε μια μέρα δεν μπορείς
να αποκτήσης αυτή την εσωτερική ειρήνη. Γιατί αυτό δεν σημαίνει τίποτε
άλλο παρά να οικοδομήσης για τον Θεό της ειρήνης έναν οίκο και ένα
σκήνωμα στον ύψιστο και να γίνης ναός του. Και να γνωρίζης ότι ο ίδιος ο
Θεός είναι εκείνος που θα οικοδομήση τόν οίκον αυτόν. Διότι ο κόπος σου
διαφορετικά θα ήταν μάταιος, όπως λέγει και το γραφικό: «εάν ο Κύριος
δεν οικοδομήση τον οίκο, άδικα κοπίασαν εκείνοι που οικοδομούν»
(Ψαλμ.126, 1).
Εκτός από αυτά να γνωρίζης ότι το βασικό θεμέλιο αυτής της καρδιακής
ειρήνης είναι η ταπείνωσις και το να αποφεύγης, όσο μπορείς, τις ταραχές
και τα σκάνδαλα. Γιατί και στη Γραφή βλέπουμε ότι ο Θεός δέν θέλησε να
του κτίση ναό και κατοικία ο Δαβίδ, που είχε πολέμους και ταραχές σχεδόν
σε όλη την διάρκεια της ζωής του, αλλά ο υιός του ο Σολομώντας, διότι,
σύμφωνα με το όνομά του, παρέμενε ειρηνικός βασιλιάς και με κανένα δεν
έκανε πόλεμο.
Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου, «Αόρατος Πόλεμος»
