|
ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ |
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
|
ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ |
|||||||||||||
|
Το αλφαβητάρι της αρετής
Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι. Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ Η σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά Θ υμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική Ί σια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο Κ λειδί στ’ αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό Λ υχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο Μ η σου γλυστράει κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει Ν α ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται Ξ ένος πως είσαι, μάθε το καλά. Γι’ αυτό τίμα τους ξένους Ό ταν στη γαλήνη ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα Π άντα να δέχεσαι ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται Ρ αβδί να σε χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά Σ τις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ’ τις θύρες των πλουσίων Τ ο μικρό, μικρό δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί Ύ βριν χαλίνωνε, μακρυά απ’ την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις Φ υλάξου συ απ’ το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς Χ άρισμα το να σε φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ Ψ υχή που στο Θεό προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία Ω, ποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!
Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.
|
|||||||||||||
