Νίκη του Ιωσαφάτ εναντίον των Μωαβιτών και των Αμμωνιτών
Β Παραλ.
20,1 Καὶ μετὰ
ταῦτα ἦλθον οἱ υἱοὶ Μωάβ, καὶ
υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ μετ᾿ αὐτῶν
ἐκ τῶν Μιναίων πρὸς Ἰωσαφὰτ εἰς πόλεμον.
Β Παραλ. 20,1 Επειτα
από τα γεγονότα αυτά οι Μωαβίται και οι Αμμωνίται, μαζή δε με αυτούς και οι
Μιναίοι, εξεστράτευσαν να πολεμήσουν εναντίον του Ιωσαφάτ.
Β Παραλ.
20,2 καὶ ἦλθον
καὶ ὑπέδειξαν τῷ Ἰωσαφὰτ λέγοντες·
ἥκει ἐπὶ σὲ πλῆθος πολὺ ἐκ πέραν
τῆς θαλάσσης ἀπὸ Συρίας, καὶ ἰδού εἰσιν
ἐν Ἀσασὰν Θαμὰρ (αὕτη ἐστὶν
Ἐγγαδί).
Β Παραλ. 20,2 Αγγελιαφόροι δε ήλθον και
επληροφορήσαν τον Ιωσαφάτ λέγοντες· “έχει έλθει εναντίον σου πολύ πλήθος
στρατού από την Συρίαν, την πέραν της Νεκράς Θαλάσσης. Ιδού, αυτοί
ευρίσκονται εις Ασασάν Θαμάρ (αυτή δε η περιοχή είναι η Εγγαδί)”.
Β Παραλ.
20,3 καὶ ἐφοβήθη
καὶ ἔδωκεν Ἰωσαφὰτ πρόσωπον αὐτοῦ
ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον καὶ ἐκήρυξε νηστείαν
ἐν παντὶ Ἰούδᾳ.
Β Παραλ. 20,3 Ο Ιωσαφάτ εφοβήθη, έστρεψε το
πρόσωπον του προς τον Κυριον, δια να ζητήση βοήθειαν από αυτόν και εκήρυξε
νηστείαν εις όλους τους Ιουδαίους.
Β Παραλ.
20,4 καὶ συνήχθη
Ἰούδας ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον, καὶ
ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων Ἰούδα ἦλθον
ζητῆσαι τὸν Κύριον.
Β Παραλ. 20,4 Ολοι οι Ιουδαίοι συνεκεντρώθησαν, δια
να ζητήσουν με θερμήν προσευχήν βοήθειαν από τον Κυριον. Από όλας τας πόλστου
Ιούδα ήλθαν αυτοί, δια να παρακαλέσουν θερμώς τον Κυριον.
Β Παραλ.
20,5 καὶ ἀνέστη
Ἰωσαφὰτ ἐν ἐκκλησίᾳ Ἰούδα ἐν
Ἱερουσαλὴμ ἐν οἴκῳ Κυρίου κατὰ πρόσωπον
τῆς αὐλῆς τῆς καινῆς
Β Παραλ. 20,5 Ο Ιωσαφάτ εσηκώθη όρθιος ανάμεσα εις
την συγκέντρωσιν στον ναόν, εμπρός εις την νέαν αυλήν, και είπε·
Β Παραλ.
20,6 καὶ εἶπε·
Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου, οὐχὶ σὺ
εἶ Θεὸς ἐν οὐρανῷ ἄνω καὶ σὺ
κυριεύεις πασῶν τῶν βασιλειῶν τῶν ἐθνῶν
καὶ ἐν τῇ χειρί σου ἰσχὺς δυναστείας καὶ
οὐκ ἔστι πρός σε ἀντιστῆναι;
Β Παραλ. 20,6 “Κυριε και Θεέ των πατέρων μου, συ δεν
εξουσιάζεις εις όλας τας βασιλείας των εθνών και στο παντοδύναμόν σου χέρι
δεν υπάρχει η δύναμις της κυριαρχίας, εις την οποίαν κανείς δεν ημπορεί να
αντισταθή;
Β Παραλ.
20,7 οὐχὶ σὺ
ὁ Κύριος ὁ ἐξολοθρεύσας τοὺς κατοικοῦντας
τὴν γῆν ταύτην ἀπὸ προσώπου τοῦ λαοῦ σου
Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκας αὐτὴν σπέρματι
Ἁβραὰμ τῷ ἠγαπημένῳ σου εἰς τὸν
αἰῶνα;
Β Παραλ. 20,7 Συ δεν είσαι ο Κυριος, ο οποίος
εξωλόθρευσες τους κατοίκους αυτής της χώρας εμπρός στον ισραηλιτικόν σου λαόν
και την παρέδωκες ως αιώνιον κτήμα στους απογόνους του ηγαπημένου σου Αβραάμ;
Β Παραλ.
20,8 καὶ κατῴκησαν
ἐν αὐτῇ καὶ ᾠκοδόμησαν ἐν
αὐτῇ ἁγίασμα τῷ ὀνόματί σου λέγοντες·
Β Παραλ. 20,8 Αυτοί υπό την προστασίαν σου και την
ευλογίαν σου εγκατεστάθησαν εις την χώραν αυτήν, οικοδόμησαν τον άγιον ναόν
επί τω Ονόματί σου και είπαν·
Β Παραλ.
20,9 ἐὰν
ἐπέλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς κακά, ῥομφαία,
κρίσις, θάνατος, λιμός, στησόμεθα ἐναντίον τοῦ οἴκου τούτου
καὶ ἐναντίον σου, ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπὶ
τῷ οἴκῳ τούτῳ, καὶ βοησόμεθα πρὸς
σὲ ἀπὸ τῆς θλίψεως, καὶ ἀκούσῃ
καὶ σώσεις.
Β Παραλ. 20,9 Εάν επέλθουν εναντίον μας συμφοραί,
πόλεμος, τιμωρία, επιδημία θανατηφόρος, πείνα, θα παρουσιασθώμεν ενώπιον του
ναού τούτου, δηλαδή ενώπιόν σου, διότι το Ονομά σου λατρεύεται στον οίκον
αυτόν, θα βοήσωμεν προς σε ταλαιπωρούμενοι από αυτήν την θλίψιν μας, και συ
θα μας ακούσης.
Β Παραλ.
20,10 καὶ νῦν
ἰδοὺ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ
Μωὰβ καὶ ὄρος Σηείρ, εἰς οὓς οὐκ
ἔδωκας τῷ Ἰσραὴλ διελθεῖν δι᾿
αὐτῶν, ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆς
Αἰγύπτου, ὅτι ἐξέκλιναν ἀπ᾿ αὐτῶν
καὶ οὐκ ἐξωλόθρευσαν αὐτούς.
Β Παραλ. 20,10 Και τώρα ιδού, οι Αμμωνίται, οι
Μωαβίται και οι κάτοικοι του όρους Σηείρ, οι Ιδουμαίοι, δια μέσου της χώρας
των οποίων δεν επέτρεψες στους Ισραηλίτας να περάσουν, όταν έβγαιναν από την
Αίγυπτον, άλλα παρέκαμψαν από αυτούς και δεν τους κατέστρεψαν,
Β Παραλ.
20,11 καὶ νῦν
ἰδοὺ αὐτοὶ ἐπιχειροῦσιν ἐφ᾿
ἡμᾶς ἐξελθεῖν ἐκβαλεῖν ἡμᾶς
ἀπὸ τῆς κληρονομίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκας
ἡμῖν.
Β Παραλ. 20,11 Ιδού αυτοί έχουν εκστρατεύσει εναντίον
μας και επιχειρούν να μας διώξουν από την κληρονομίαν μας, την οποίαν συ μας
έχεις δώσει.
Β Παραλ.
20,12 Κύριε ὁ Θεὸς
ἡμῶν, οὐ κρινεῖς ἐν αὐτοῖς;
ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἰσχὺς τοῦ
ἀντιστῆναι πρὸς τὸ πλῆθος τὸ πολὺ
τοῦτο τὸ ἐλθὸν ἐφ᾿ ἡμᾶς,
καὶ οὐκ οἴδαμεν τί ποιήσωμεν αὐτοῖς,
ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ σοὶ οἱ
ὀφθαλμοὶ ἡμῶν.
Β Παραλ. 20,12 Κυριε, ο Θεός ημών, δεν θα κρίνης και
δεν θα τιμωρήσης αυτούς; Καταφεύγομεν προς σέ, διότι ημείς δεν έχομεν την
απαιτουμένην δύναμιν να αντισταθώμεν στο μέγα αυτό πλήθος, το οποίον επήλθεν
εναντίον μας, και δεν γνωρίζομεν, τι να κάμωμεν εις αυτούς. Αλλά οι οφθαλμοί
μας έχουν στραφή ικετευτικοί προς σε».
Β Παραλ.
20,13 καὶ πᾶς
Ἰούδας ἑστηκὼς ἔναντι Κυρίου, καὶ τὰ
παιδία αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν.
Β Παραλ. 20,13 Ολοι οι Ιουδαίοι ήσαν όρθιοι ενώπιον
του Κυρίου, μαζή των δε ήσαν τα παιδιά και αι γυναίκες των.
Β Παραλ.
20,14 καὶ τῷ
Ὀζιὴλ τῷ τοῦ Ζαχαρίου τῶν υἱῶν
Βαναίου τῶν υἱῶν Ἐλεϊὴλ τοῦ Ματθανίου
τοῦ Λευίτου ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀσάφ,
ἐγένετο ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου ἐν
τῇ ἐκκλησίᾳ
Β Παραλ. 20,14 Κατά την συγκέντρωσιν εκείνην ήλθε
Πνεύμα Κυρίου στον Οζιήλ, τον υιόν του Ζαχαρίου, από τους υιούς του Βαναίου,
ενός εκ των απογόνων του Ελεϊήλ υιού του Λευίτου Ματθανίου εκ των απογόνων
του Ασάφ.
Β Παραλ.
20,15 καὶ εἶπεν·
ἀκούσατε πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες
ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὁ βασιλεὺς
Ἰωσαφάτ· τάδε λέγει Κύριος ὑμῖν
αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆτε
ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄχλου τοῦ πολλοῦ τούτου,
ὅτι οὐχ ὑμῖν ἐστιν ἡ παράταξις,
ἀλλ᾿ ἢ τῷ Θεῷ.
Β Παραλ. 20,15 Αυτός είπεν· “ακούσατε όλοι οι
Ιουδαίοι, που κατοικείτε την Ιερουσαλήμ· ας ακούση και ο βασιλεύς Ιωσαφάτ.
Αυτά λέγει ο Κυριος προς σας τους ιδίους· Μη φοβείσθε και μη τρομοκρατείσθε
από τον πολύν αυτόν όχλον, που επήλθεν εναντίον σας, διότι η μάχη δεν είναι
ιδική σας αλλά του Θεού.
Β Παραλ.
20,16 αὔριον κατάβητε ἐπ᾿
αὐτούς· ἰδοὺ ἀναβαίνουσι κατὰ τὴν
ἀνάβασιν Ἀσάς, καὶ εὑρήσετε αὐτοὺς
ἐπ᾿ ἄκρου ποταμοῦ τῆς ἐρήμου
Ἰεριήλ.
Β Παραλ. 20,16 Αύριον να επέλθετε εναντίον αυτών. Ιδού
αυτοί θα ανεβαίνουν τον ανήφορον του λόφου Ασάς, και θα τους εύρετε στο άκρον
του ποταμού εις την έρημον Ιεριήλ.
Β Παραλ.
20,17 οὐχ ὑμῖν
ἐστι πολεμῆσαι· ταῦτα σύνετε καὶ ἴδετε
τὴν σωτηρίαν Κυρίου μεθ᾿ ὑμῶν, Ἰούδα καὶ
Ἱερουσαλήμ· μὴ φοβηθῆτε μηδὲ πτοηθῆτε αὔριον
ἐξελθεῖν εἰς ἀπάντησιν αὐτοῖς, καὶ
Κύριος μεθ᾿ ὑμῶν.
Β Παραλ. 20,17 Δεν είναι ιδικόν σας έργον να
πολεμήσετε εναντίον των. Αυτά κατανοήσατέ τα καλά, Ιουδαίοι και κάτοικοι της
Ιερουσαλήμ, και προσέξατε ότι η σωτηρία σας θα προέλθη από τον Κυριον. Μη
φοβηθήτε και μη πτοηθήτε. Αύριον να εξέλθετε εις συνάντησιν αυτών και ο Κυριος
θα είναι μαζή σας”.
Β Παραλ.
20,18 καὶ κύψας
Ἰωσαφὰτ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ
πᾶς Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες
Ἱερουσαλὴμ ἔπεσαν ἔναντι Κυρίου προσκυνῆσαι
Κυρίῳ.
Β Παραλ. 20,18 Ο Ιωσαφάτ έσκυψε το πρόσωπον αυτού και
προσεκύνησε και όλοι οι Ιουδαίοι και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ έπεσαν κατά
γης ενώπιον του Κυρίου, να προσκυνήσουν αυτόν.
Β Παραλ.
20,19 καὶ ἀνέστησαν
οἱ Λευῖται ἀπὸ τῶν υἱῶν Καὰθ
καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Κορὲ
αἰνεῖν Κυρίῳ Θεῷ Ἰσραὴλ ἐν
φωνῇ μεγάλῃ εἰς ὕψος.
Β Παραλ. 20,19 Οι Λευίται, οι προερχόμενοι από τους
απογόνους του Καάθ και από τους απογόνους του Κορέ, εσηκώθησαν, δια να
υμνήσουν Κυριον τον Θεόν του Ισραήλ με πολύ δυνατήν φωνήν.
Β Παραλ.
20,20 Καὶ ὤρθρισαν
πρωΐ καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον Θεκωέ,
καὶ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτοὺς
ἔστη Ἰωσαφὰτ καὶ ἐβόησε καὶ
εἶπεν· ἀκούσατέ μου Ἰούδα καὶ οἱ
κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ· ἐμπιστεύσατε
ἐν Κυρίῳ Θεῷ ἡμῶν, καὶ
ἐμπιστευθήσεσθε· ἐμπιστεύσατε ἐν προφήτῃ
αὐτοῦ, καὶ εὐοδωθήσεσθε.
Β Παραλ. 20,20 Την επομένην, λίαν πρωϊ, εσηκώθησαν οι
Ιουδαίοι και εξήλθον εις την έρημον Θεκωέ. Οταν αυτοί ανεχώρησαν, ο Ιωσαφάτ
εστάθη όρθιος, εφώναξε και είπεν· “ακούσατέ με, Ιουδαίοι και οι άλλοι
κάτοικοι της Ιερουσαλήμ. Εμπιστευθήτε τον εαυτόν σαν στον προφήτην αυτού και
θα ευοδωθούν αι προσπάθειαί σας”.
Β Παραλ.
20,21 καὶ ἐβουλεύσατο
μετὰ τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησε ψαλτῳδοὺς
καὶ αἰνοῦντας ἐξομολογεῖσθαι καὶ
αἰνεῖν τὰ ἅγια ἐν τῷ ἐξελθεῖν
ἔμπροσθεν τῆς δυνάμεως, καὶ ἔλεγον·
ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι εἰς τὸν
αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Β Παραλ. 20,21 Κατόπιν συνεσκέφθη με τον λαόν και
ώρισεν, όπως οι ψαλτωδοί και οι άλλοι μουσικοί υμνούν και δοξολογούν τον Θεόν
και τα άγια αυτού, προπορευόμενοι εμπρός από τον στρατόν. Αυτοί λοιπόν
έψαλλον· “Αινείτε τον Κυριον, διότι είναι αγαθός και το έλεός του υπάρχει
στους αιώνας των αιώνων”.
Β Παραλ.
20,22 καὶ ἐν τῷ
ἄρξασθαι αὐτοὺς τῆς αἰνέσεως καὶ
τῆς ἐξομολογήσεως ἔδωκε Κύριος πολεμεῖν τοὺς
υἱοὺς Ἀμμὼν ἐπὶ Μωὰβ καὶ
ὄρος Σηεὶρ τοὺς ἐξελθόντας ἐπὶ
Ἰούδαν, καὶ ἐτροπώθησαν.
Β Παραλ. 20,22 Οταν οι ψάλται αυτοί ήρχισαν να υμνούν
και να δοξολογούν τον Θεόν, ο Κυριος έδωκεν, ώστε οι Αμμωνίται να μάχωνται
εναντίον Μωαβιτών και των Ιδουμαίων, που είχαν έλθει από το όρος Σηείρ. Ολοι
δε αυτοί είχαν εξέλθει εις πόλεμον εναντίον των Ιουδαίων. Ετσι δε οι εχθροί
εξωντώθησαν πολεμούντες ο ένας τον άλλον.
Β Παραλ.
20,23 καὶ ἀνέστησαν οἱ
υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ ἐπὶ
τοὺς κατοικοῦντας ὄρος Σηεὶρ ἐξολοθρεῦσαι
καὶ ἐκτρῖψαι αὐτούς· καὶ ὡς
συνετέλεσαν τοὺς κατοικοῦντας Σηείρ, ἀνέστησαν εἰς
ἀλλήλους τοῦ ἐξολοθρευθῆναι.
Β Παραλ. 20,23 Πράγματι εσηκώθηκαν οι Αμμωνίται και οι Μωαβίται
εναντίον των κατοίκων του όρους Σηείρ, των Ιδουμαίων, δια να τους
εξολοθρεύσουν και τους συντρίψουν. Οταν δε οι Αμμωνίται και οι Μωαβίται
εξώντωσαν τους Ιδουμαίους του όρους Σηείρ, εστράφησαν τότε εναντίον αλλήλων
και εξωντώθησαν αναμεταξύ των.
Β Παραλ.
20,24 καὶ Ἰούδας
ἦλθεν ἐπὶ τὴν σκοπιὰν τῆς ἐρήμου
καὶ ἐπέβλεψε καὶ εἶδε τὸ πλῆθος,
καὶ ἰδοὺ πάντες νεκροὶ πεπτωκότες ἐπὶ
τῆς γῆς, οὐκ ἦν σωζόμενος.
Β Παραλ. 20,24 Οταν οι Ιουδαίοι ανέβηκαν εις κάποιο
υψηλόν μέρος της ερήμου και παρετήρησαν προς το πλήθος των εχθρών των, είδον
αίφνης ότι όλοι ήσαν νεκροί, πεσμένοι στο χώμα και κανείς από αυτούς δεν είχε
διαφύγει.
Β Παραλ.
20,25 καὶ
ἐξῆλθεν Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαὸς
αὐτοῦ σκυλεῦσαι τὰ σκῦλα αὐτῶν
καὶ εὗρον κτήνη πολλὰ καὶ ἀποσκευὴν
καὶ σκῦλα καὶ σκεύη ἐπιθυμητὰ καὶ
ἐσκύλευσαν ἐν αὐτοῖς. καὶ ἐγένοντο
ἡμέραι τρεῖς σκυλευόντων αὐτῶν τὰ σκῦλα,
ὅτι πολλὰ ἦν.
Β Παραλ. 20,25 Ο Ιωσαφάτ και ο λαός του μετέβησαν, δια
να πάρουν τα λάφυρα των εχθρών των. Εκεί ευρήκαν πολλά ζώα, όπως επίσης και
πολύτιμα σκεύη, τα οποία και ελαφυραγώγησαν. Επί τρεις κατά συνέχειαν ημέρας
έπαιρναν τα λάφυρα των εχθρών των, διότι αυτά ήσαν πολλά.
Β Παραλ.
20,26 καὶ ἐγένετο
τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἐπισυνήχθησαν
εἰς τὸν αὐλῶνα τῆς εὐλογίας,
ἐκεῖ γὰρ ηὐλόγησαν τὸν Κύριον· διὰ
τοῦτο ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου
Κοιλὰς εὐλογίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
Β Παραλ. 20,26 Κατά την τετάρτην ημέραν συνεκεντρώθησαν
εις μίαν κοιλάδα, η οποία ωνομάσθη “Κοίλας ευλογίας”, διότι εκεί ευλόγησαν
και εδοξολόγησαν τον Κυριον. Δια τούτο εκάλεσαν τον τόπον εκείνον “Κοιλάδα
ευλογίας” και η ονομασία αυτή παρέμεινεν έως την ημέραν αυτήν.
Β Παραλ.
20,27 καὶ ἐπέστρεψε
πᾶς ἀνὴρ Ἰούδα εἰς Ἱερουσαλὴμ
καὶ Ἰωσαφὰτ ἡγούμενος αὐτῶν ἐν
εὐφροσύνῃ μεγάλῃ, ὅτι εὔφρανεν
αὐτοὺς Κύριος ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν
αὐτῶν,
Β Παραλ. 20,27 Με επικεφαλής τον Ιωσαφάτ όλοι οι άνδρες
του Ιούδα επανήλθαν εις την Ιερουσαλήμ με μεγάλην χαράν, διότι ο Κυριος τους
ηύφρανε απαλλάξας αυτούς από τους εχθρούς των.
Β Παραλ.
20,28 καὶ
εἰσῆλθον εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν νάβλαις
καὶ κινύραις καὶ ἐν σάλπιγξιν εἰς οἶκον Κυρίου.
Β Παραλ. 20,28 Εισήλθον εις την Ιερουσαλήμ και στον
ναόν του Κυρίου, παίζοντες τα μουσικά των όργανα, νάβλας και κινύρας, και
σαλπίζοντες με τας ιεράς των σάλπιγγας.
Β Παραλ.
20,29 καὶ ἐγένετο
ἔκστασις Κυρίου ἐπὶ πάσας τὰς βασιλείας τῆς
γῆς ἐν τῷ ἀκοῦσαι αὐτοὺς ὅτι
Κύριος ἐπολέμησε πρὸς τοὺς ὑπεναντίους Ἰσραήλ.
Β Παραλ. 20,29 Εκ μέρους του Θεού τρόμος έπεσεν στους
κατοίκους των άλλων βασιλειών της γης, όταν επληροφορήθησαν ότι αυτός ο ίδιος
ο Κυριος επολέμησεν εναντίον των εχθρών του ισραηλιτικού λαού.
Β Παραλ.
20,30 καὶ εἰρήνευσεν
ἡ βασιλεία Ἰωσαφάτ, καὶ κατέπαυσεν αὐτῷ ὁ
Θεὸς αὐτοῦ κυκλόθεν.
Β Παραλ. 20,30 Ετσι ειρήνευσεν η βασιλεία του Ιωσαφάτ,
διότι ο Κυριος τον ανέπαυσε και τον περιεφρούρησε από τους γύρω από αυτόν
εχθρούς.
Το τέλος της βασιλείας του Ιωσαφάτ
Β Παραλ.
20,31 Καὶ ἐβασίλευσεν
Ἰωσαφὰτ ἐπὶ τὸν Ἰούδαν, ὢν
ἐτῶν τριακονταπέντε ἐν τῷ βασιλεῦσαι
αὐτόν, καὶ εἴκοσι καὶ πέντε ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ
μητρὶ αὐτοῦ Ἀζουβὰ θυγάτηρ Σαλί.
Β Παραλ. 20,31 Ο Ιωσαφάτ εβασίλευσεν στο βασίλειον του
Ιούδα. Οταν ανήλθεν στον βασιλικόν θρόνον ήτο ηλικίας τριάκοντα πέντε ετών.
Εβασίλευσε με πρωτεύουσαν την Ιερουσαλήμ επί είκοσι πέντε έτη. Το όνομα της
μητρός του ήτο Αζουβά, η οποία ήτο θυγάτηρ του Σαλί.
Β Παραλ.
20,32 καὶ ἐπορεύθη
ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ πατρὸς
αὐτοῦ Ἀσὰ καὶ οὐκ ἐξέκλινε
τοῦ ποιῆσαι τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου·
Β Παραλ. 20,32 Αυτός εβάδιζε τον δρόμον του ευσεβούς
πατρός του Ασά και δεν παρεξέκλινεν από του να πράττη το ορθόν και ευάρεστον
ενώπιον του Κυρίου.
Β Παραλ.
20,33 ἀλλὰ τὰ
ὑψηλὰ ἔτι ὑπῆρχε, καὶ ἔτι ὁ
λαὸς οὐ κατεύθυνε τὴν καρδίαν αὐτῶν πρὸς
Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν.
Β Παραλ. 20,33 Οι υψηλοί όμως ειδωλολατρικοί τόποι
υπήρχον ακόμη, διότι ο ιουδαϊκός λαός δεν είχε κατευθύνει πλήρως την καρδίαν
του προς Κυριον τον Θεόν των πατέρων του.
Β Παραλ.
20,34 καὶ οἱ
λοιποὶ λόγοι Ἰωσαφὰτ οἱ πρῶτοι καὶ
οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐν λόγοις
Ἰοὺ τοῦ Ἀνανί, ὃς κατέγραψε βιβλίον βασιλέων
Ἰσραήλ.
Β Παραλ. 20,34 Τα υπόλοιπα έργα του Ιωσαφάτ, τα πρώτα και
τα τελευταία, είναι γραμμένα στο βιβλίον του Ιού, υιού του Ανανί, ο οποίος
κατέγραψε το βιβλίον των βασιλέων του Ισραήλ.
Β Παραλ.
20,35 Καὶ μετὰ
ταῦτα ἐκοινώνησεν Ἰωσαφὰτ βασιλεὺς Ἰούδα
πρὸς Ὀχοζίαν βασιλέα Ἰσραήλ (καὶ οὗτος
ἠνόμησεν)
Β Παραλ. 20,35 Επειτα από αυτά ο Ιωσαφάτ, ο βασιλεύς
του Ιούδα, ήλθεν εις στενήν επικοινωνίαν με τον βασιλέα του ισραηλιτικού λαού
τον Οχοζίαν, (ο οποίος είχε παρανομήσει ενώπιον του Κυρίου).
Β Παραλ.
20,36 ἐν τῷ
ποιῆσαι καὶ πορευθῆναι πρὸς αὐτὸν
τοῦ ποιῆσαι πλοῖα τοῦ πορευθῆναι εἰς
Θαρσεῖς καὶ ἐποίησε πλοῖα ἐν Γασιὼν
Γαβέρ.
Β Παραλ. 20,36 Συνεδέθη δε ο Ιωσαφάτ με αυτόν, δια να
κατασκευάση πλοία, τα οποία θα έπλεαν εις Θαρσείς. Πράγματι δε κατεσκεύασεν
αυτά τα πλοία εις Γασιών Γαβέρ.
Β Παραλ.
20,37 καὶ ἐπροφήτευσεν
Ἐλιέζερ ὁ τοῦ Δωδία ἀπὸ Μαρισῆς
ἐπὶ Ἰωσαφὰτ λέγων· ὡς ἐφιλίασας
τῷ Ὀχοζίᾳ, ἔθραυσε Κύριος τὸ ἔργον σου,
καὶ συνετρίβη τὰ πλοῖά σου. καὶ οὐκ
ἐδυνάσθη πορευθῆναι εἰς Θαρσεῖς.
Β Παραλ. 20,37 Τοτε ο Ελιέζερ, ο υιός του Δωδία, από
την Μαρισήν προεφήτευσεν εναντίον του Ιωσαφάτ και είπεν· “επειδή συνήψες
φιλίαν με τον Οχοζίαν, ο Κυριος θα καταστρέψη το έργον σου”. Και πράγματι τα
πλοία αυτού κατεστράφησαν και δεν κατώρθωσαν να πλεύσουν εις Θαρσείς.
|