ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Λουκάς ο Ευαγγελιστής

Το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο είναι το τρίτο στη σειρά του κανόνα της Καινής Διαθήκης. Γράφτηκε μεταξύ του 80 - 90 μ.Χ. Διακρίνεται από τα άλλα Ευαγγέλια για τη γλωσσική του καλλιέργεια και την ακριβέστερη ιστορική τοποθέτηση των γεγονότων.

Σύμφωνα με την αρχαία εκκλησιαστική παράδοση το ευαγγέλιο αυτό προέρχεται από τη γραφίδα του συνοδού και μαθητή του Παύλου Λουκά. Ο Λουκάς ήταν γιατρός, όπως αυτό μαρτυρείται ήδη στις επιστολές του Παύλου (Κολ 4,14), και το Ευαγγέλιο του διακρίνεται από τα άλλα ευαγγέλια όχι μόνο για την πιο φροντισμένη γλώσσα του αλλά και για τον πρόλογο με τον οποίο αρχίζει (1,1-4).

Από τον πρόλογο αυτό πληροφορούμαστε ότι: α) Πριν από το Λουκά και άλλοι επιχείρησαν να συντάξουν διηγήσεις για τον Ιησού,

β) Οι διηγήσεις αυτές όπως και αυτή του Λουκά στηρίζονται στη μαρτυρία αυτών, που από την αρχή ήταν αυτόπτες μάρτυρες και έγιναν κήρυκες του χαρμόσυνου μηνύματος.

γ) Στόχος του ευαγγελιστή είναι να παρακολουθήσει και να εκθέσει τα γεγονότα από την αρχή τους, με πληρότητα, με ακρίβεια και με τη χρονολογική τους σειρά,

δ) Το έργο απευθύνεται σε κάποιον εντιμότατο Θεόφιλο, πιθανώς Ρωμαίο αξιωματούχο, ο οποίος ή είναι "κατηχημένος" χριστιανός και ο συγγραφέας του Ευαγγελίου θέλει να θεμελιώσει με περισσότερα στοιχεία την πίστη του, ή είναι εθνικός και έλαβε ανακριβείς πληροφορίες για το Χριστιανισμό, τις οποίες ο Ευαγγελιστής θέλει να ανατρέψει δίδοντας τις σωστές και ακριβείς.

Στο Ευαγγέλιο του Λουκά τονίζεται ιδιαίτερα η δράση της Εκκλησίας μέσα στην ιστορία. Χωρίς να απουσιάζει, απαμβλύνεται κάπως η αναμονή των εσχάτων και αφήνεται περισσότερος χώρος για τη δράση του Αγίου Πνεύματος κατά το παρόν, για τη σωτηριολογική αξιολόγηση του χρόνου που παρεμβάλλεται μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης έλευσης του Χριστού. Ο ευαγγελιστής παρουσιάζει μια προσπάθεια ακριβέστερης ιστορικής τοποθέτησης των γεγονότων, ωστόσο βλέπει και περιγράφει τη ζωή του Ιησού κυρίως ως θεολόγος κάτω από το φως της Ανάστασης. Τα γεγονότα τα οποία εκθέτει παίρνουν νόημα υπό το πρίσμα της Ανάστασης και ανύψωσης του Χριστού στα δεξιά του Θεού Πατέρα.

Το Ευαγγέλιο του Λουκά διασώζει πολλούς ύμνους και πολλές προσευχές και κυριαρχείται από ατμόσφαιρα χαράς. Είναι επίσης χαρακτηριστικό του Ευαγγελίου ότι οι ρωμαϊκές αρχές δεν καταδιώκουν το Χριστιανισμό, αλλά τηρούν στάση ανοχής. Η ευθύνη για την καταδίκη του Ιησού σε θάνατο, επιρρίπτεται στην επιμονή και το φανατισμό των Ιουδαίων, ενώ ο Πιλάτος τρεις φορές διακηρύσσει την αθωότητα του Ιησού.

Ο Λουκάς απευθύνει το Ευαγγέλιό του προς Χριστιανούς που πριν ήταν ειδωλολάτρες. Ο οικουμενικός χαρακτήρας της διδασκαλίας και δράσης του Ιησού, ο τονισμός, της χάρης του Θεού, της αγάπης προς τους φτωχούς και αμαρτωλούς και της μετάνοιας φέρνουν το Λουκά πολύ κοντά στη θεολογία του Παύλου, του οποίου άλλωστε υπήρξε μαθητής και ακόλουθος κατά τις περιοδείες. Το τρίτο Ευαγγέλιο μας αφηγείται με τρόπο χαρακτηριστικό το ενδιαφέρον του Ιησού για τους αμαρτωλούς, τους φτωχούς και περιφρονημένους, τις γυναίκες και τα παιδιά. Μας τονίζει ότι τα κοινωνικά προβλήματα δεν είναι αδιάφορα για το Χριστιανισμό και η πίστη στον Υιό του Θεού δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από την αντιμετώπιση των προβλημάτων του συνανθρώπου. Χωρίς να καθιστά το Χριστιανισμό απλή κοινωνική διδασκαλία, υπενθυμίζει στα μέλη της Εκκλησίας το αδιαχώριστο πίστης και αγάπης.