ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΦΡΟΝΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ

Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: (Λουκάς 12,13-21)

Το κείμενο

13 Εἶπεν δέ τις ἐκ τοῦ ὄχλου αὐτῷ, Διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελφῷ μου μερίσασθαι μετ᾽ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν. 14 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, ῎Ανθρωπε, τίς με κατέστησεν κριτὴν ἢ μεριστὴν ἐφ᾽ ὑμᾶς; 15 εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, ῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας, ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ. 16 Εἶπεν δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων, ᾽Ανθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα. 17 καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων, Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; 18 καὶ εἶπεν, Τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὸν σῖτον καὶ τὰ ἀγαθά μου, 19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου, Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεός, ῎Αφρων, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας, τίνι ἔσται; 21 οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ καὶ μὴ εἰς θεὸν πλουτῶν.

Απόδοση στη Νέα Ελληνική

Κάποιος από τον λαό του είπε· "διδάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί με εμένα την κληρονομιά". Ο Ιησούς όμως του είπε· "άνθρωπε, ποιός με έκαμε δικαστή μεταξύ σας ή μοιραστή;" Είπε τότε ο Κύριος προς αυτούς, που τον άκουσαν· "να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε πλεονεξία, διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται και δεν διατηρείται από τα πολλά πλούτη και τα υπάρχοντα του".

Είπε ο Κύριος προς αυτούς αυτή την παραβολή: «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου τα χωράφια έδωσαν άφθονη σοδειά. Τότε εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: τι να κάνω; Δεν έχω μέρος να συγκεντρώσω τα γεννήματά μου! Αλλά να τι θα κάνω, είπε. Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες για να συγκεντρώσω εκεί όλη τη σοδειά μου και τ' αγαθά μου. Μετά θα πω στον εαυτό μου: τώρα έχεις πολλά αγαθά, που αρκούν για χρόνια πολλά· ξεκουράσου, τρώγε, πίνε, διασκέδαζε. Τότε του είπε ο Θεός: ανόητε, αυτή τη νύχτα θα παραδώσεις την ψυχή σου. Αυτά, λοιπόν, που ετοίμασες σε ποιόν θα ανήκουν; Αυτά, λοιπόν, παθαίνει όποιος μαζεύει πρόσκαιρους θησαυρούς και δεν πλουτίζει τον εαυτό του με ότι θέλει ο Θεός».

Η εξήγηση της παραβολής

Ἡ τραγωδία τοῦ πλούτου

    Πολλοὶ ἄνθρωποι πιστεύουν ὅτι τὰ χρήματα μποροῦν νὰ τοὺς ἐξασφαλίσουν ἄνεση καὶ εὐτυχία. Στὴν πραγματικότητα ὅμως τὰ πλούτη ἀπὸ μόνα τους δὲν ἀποτελοῦν ἐγγύηση γιὰ εὐτυχισμένη ζωή. Ἀντίθετα, μᾶλλον προβλήματα δημιουργοῦν καὶ ἀπαιτοῦν πολλὴ σύνεση καὶ προσοχὴ στὴ διαχείρισή τους. Αὐτὴ τὴν ἀλήθεια μᾶς διδάσκει ὁ Κύριος μὲ τὴν πολὺ ἐκφραστικὴ Παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου.
     Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ πλούσιος εἶχε πλέον στὴν κατοχή του μεγάλη περιουσία. Μὲ τὴν τελευταία σοδειὰ ἀπέκτησε χρήματα πολλά. Ἀλλὰ τί κέρδισε τελικά; Ἀγωνία καὶ ταραχὴ γιὰ τὸ πῶς θὰ τὰ ἀσφαλίσει καὶ ἐμπλοκὴ σὲ ἀναπάντεχη ταλαιπωρία, καθὼς ἡ πλεονεξία του τὸν ὁδήγησε στὴν ἀπόφαση νὰ γκρεμίσει τὶς ἀποθῆκες του καὶ νὰ κτίσει ἄλλες μεγαλύτερες. Αὐτὸ τὸ γκρέμισμα καὶ τὸ κτίσιμο, ὅμως, σημαίνει ἐντατικὴ ἐργασία, ἀγωνιώδη μέριμνα καὶ περισσότερο ἄγχος. Πῶς νὰ ἀπολαύσει τὰ πλούτη του κάτω ἀπὸ τέτοιες συνθῆκες; Πῶς νὰ αἰσθανθεῖ τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἀνάπαυση ποὺ ὀνειρευόταν, ἐνῶ παρέμενε ἐγκλωβισμένος στὴν πλεονεξία καὶ τὸν ἀτομισμό του;
Πόση δυστυχία κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸ παραπέτασμα τοῦ πλούτου: διχασμένες οἰκογένειες, δικαστικὲς περιπέτειες, κληρονομικὲς διαμάχες, ἀτελείωτες δολοπλοκίες καὶ φοβερὰ ἐγκλήματα. Ποιὸς θὰ ἤθελε τέτοια ζωή; Τί εἶναι καλύτερο; Νὰ ἔχεις τὰ ἀπαραίτητα γιὰ νὰ ζήσεις ἢ νὰ κυνηγᾶς ὅλο καὶ περισσότερα καὶ τελικὰ νὰ μὴ βρίσκεις ποτὲ ἀνάπαυση καὶ ἡσυχία; Τί νὰ τὰ κάνεις τὰ πλούτη, ὅταν δὲν μπορεῖς νὰ ἠρεμήσεις ἀπὸ τὸν φόβο τῆς κλοπῆς, τὴν ἀγωνία τῆς χρεωκοπίας, τὸ ἄγχος γιὰ τὶς ἐπενδύσεις καὶ τὴν αὐξομείωση τῶν δεικτῶν τοῦ Χρηματιστηρίου; Τί νὰ τὰ κάνεις τὰ χρήματα, ἀφοῦ δὲν πρόκειται νὰ τὰ πάρεις μαζί σου ὅταν περάσεις στὴν αἰωνιότητα; Διότι γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους θὰ ἔρθει αὐτὴ ἡ ὥρα, ὅπως ἦρθε καὶ γιὰ τὸν ἀσύνετο ἐκεῖνο πλούσιο.

Ὁ οὐράνιος θησαυρὸς

   Ἀφυπνιστικὸ εἶναι τὸ μήνυμα τῆς Παραβολῆς. Μᾶς ἀφυπνίζει διότι μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι δὲν θὰ μείνουμε γιὰ πάντα στὴ γῆ. Μᾶς περιμένει ἕνας ἄλλος κόσμος: ἡ αἰωνιότητα! Ἐκεῖ συμφέρει νὰ ἐπενδύουμε. Ἐκεῖ νὰ ἀποταμιεύουμε τοὺς θησαυρούς μας. Τί νόημα ἔχει νὰ κρατᾶμε τὰ χρήματα γιὰ τὸν ἑαυτό μας; Πουθενὰ δὲν εἶναι ἀσφαλισμένα, οὔτε στὰ σεντούκια οὔτε στὶς τράπεζες καὶ τὰ χρηματιστήρια.
    Ἡ μόνη ἀσφαλὴς ἐπένδυση εἶναι ἡ ἐλεημοσύνη. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ προσφέρει ἁπλόχερα τὴν ἐλεημοσύνη, ἀπολαμβάνει πολλαπλὴ ὠφέλεια: τὴ χαρὰ τῆς προσφορᾶς, τὴν εὐγνωμοσύνη τοῦ πτωχοῦ ἀδελφοῦ καί, τὸ κυριότερο, τοὺς θησαυροὺς τοῦ οὐρανοῦ ποὺ ὑπόσχεται ὁ δωρεοδότης Κύριος νὰ ἀποδώσει στοὺς ἐλεήμονες πλουσιοπάροχα, κατὰ τὸ μέγα καὶ πλούσιο ἔλεός Του.

orthodoxianewsagency.gr, dogma.gr, osotir.org