|
ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΑΝ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
Ο πρώτος που
προφήτευσε σχετικά με το ρωσικό ολοκαύτωμα ήταν ο άγιος πατέρας Σεραφείμ του
Σαρώφ. Εκατό χρόνια πριν τα γεγονότα διαρκώς μιλούσε με στεναγμούς και με
πικρά δάκρυα γι' αυτά που ήταν υποχρεωμένος να πει:
"Σύντομα ο αντίχριστος θα αφαιρέσει τους σταυρούς από τις εκκλησίες. Οι ναοί
του Θεού θα μετατραπούν σε άντρα ληστών... Πολλοί χριστιανοί θα φονευθούν,
τόσοι που οι άγγελοι του Θεού δεν θα προλαβαίνουν να παίρνουν τις ψυχές των
σφαζομένων!.. Μεγάλη θα είναι η δοκιμασία που όμοιά της δεν έχει γίνει από
καταβολής κόσμου και που δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά..."
Αυτά και πολύ περισσότερα αποκαλύφθησαν από τον άγιο Σεραφείμ στις αρχές του
19ου αιώνα... και στη συνέχεια, σαν κώδωνας συναγερμού να ηχούν όλοι οι
Ρώσοι πρεσβύτεροι, οι πρεσβύτεροι της Όπτινα και του Γκλίνσκ, ο Μητροπολίτης
Γρηγόριος του Πίτερσμπουργκ, ο Μητροπολίτης Φιλάρετος της Μόσχας και άλλοι,
προειδοποιώντας για την μεγάλη οργή του Θεού που ερχόταν στη Ρωσία! Όμως,
κανείς δεν έδινε σημασία στα κηρύγματά τους.
Μια άλλη φλογερή φωνή ήταν ο άγιος Ιωάννης του Κροστάντ, ο οποίος το 1907
είπε σε μία γυναικεία Μονή:
"Μία τρομερή εποχή έρχεται, τόσο τρομερή που δεν μπορείτε να φαντασθείτε".
Σ' αυτό, η ηγουμένη, ηλικίας 80 ετών, ρώτησε: "Πότε θα συμβούν αυτά,
γέροντα;"
"Εμείς, γερόντισσα, δεν θα ζήσουμε, αλλά αυτές, και ο γέροντας έδειξε τις
μοναχές, θα ζήσουν και θα τα δουν!".
Κάποια άλλη θεία αποκάλυψη σχετικά με την Ρώσικη Εκκλησία, έγινε επίσης τον
καιρό αυτό. Ο σπουδαίος πρεσβύτερος της Όπτινα, ο ιερομόναχος Αμβρόσιος
έδωσε μια αξιοσημείωτη ερμηνεία ενός οράματος... Σ' αυτό το όραμα είχε φανεί
μια τεράστια σπηλιά που φωτιζόταν από ένα μοναχικό λυχνάρι μπροστά σε μια
εικόνα της Μητέρας του Θεού. Στο σπήλαιο αυτό υπήρχε επίσης ένα πλήθος
ανθρώπων που προσεύχονταν με κατάνυξη. και ξαφνικά ένας θόρυβος σαν βροντή
ακούστηκε με την αναγγελία των παρακάτω μυστηριωδών λέξεων:
"ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΠΟΧΗ. ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΟΥ ΘΕΡΟΥΣ!"
αυτές οι λέξεις, καθώς και ολόκληρο το όραμα που εμφανίστηκε στον ύπνο,
επαναλήφτηκαν πολλές φορές με μικρές μόνο αλλαγές. Όταν ρωτήθηκε για την
αποκάλυψη αυτή στα 1866 ο μοναχός Αμβρόσιος έδωσε την ακόλουθη ερμηνεία:
"οι φράσεις: "ζούμε σε μια τρομερή εποχή", "βαδίζουμε προς το τέλος του
εβδόμου θέρους" ίσως σημαίνουν τους εσχάτους καιρούς που είναι κοντά στον
καιρό του αντιχρίστου, οπότε και οι πιστοί της Μιας, Αγίας, Καθολικής και
Αποστολικής Εκκλησίας θα χρειασθεί να καταφύγουν στα σπήλαια..."
Επίσης ο φιλόσοφος Β.Σ. Σολόβιωφ ένωσε τη φωνή του με την προφητική φωνή της
Εκκλησίας εκπροσωπώντας τον πνευματικό κόσμο της Ρωσίας. αυτό αναφέρεται από
τον πλησιέστερο φίλο του φιλοσόφου, τον Βασίλι Λβόβιτς Βελίτσκο, στη
μονογραφία του για τον Σολόβιωφ. Γράφει
ο Βελίτσκο:
"Ένα περίπου μήνα πριν το θάνατό του, στο β' μισό του Ιουνίου του 1900,
καθισμένος ένα βράδυ στο σπίτι μου ο Σολόβιωφ, ξαφνικά με πήρε παράμερα και
μου είπε, ότι μόλις πρόσφατα διακατεχόταν από ένα ιδιαίτερα έντονο
θρησκευτικό αίσθημα πηγαίνοντας στην εκκλησία. Η απάντησή του μου φάνηκε
παράξενη. "Φοβάμαι" είπε ο φιλόσοφος, "μήπως θα έφευγα από την εκκλησία με
ένα ανεπιθύμητο αίσθημα μη ικανοποιήσεως! Αισθάνομαι, συμπλήρωσε, ότι οι
καιροί πλησιάζουν που οι χριστιανοί θα συγκεντρώνονται ξανά για προσευχή
στις κατακόμβες, γιατί η πίστη θα διωχθεί, όχι ίσως όπως στα χρόνια του
Νέρωνα, αλλά με ένα τρόπο δολιότερο: με ψεύδη, με εμπαιγμούς, με
συκοφαντίες, μάλιστα και αυτό δεν απέχει πολύ από τώρα... δεν βλέπεις τι
έρχεται; Εγώ το βλέπω, το έχω δει πριν αρκετό χρόνο!...".
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΒΡΕΦΟΚΡΑΤΟΥΣΑΣ
Με βάση τις παραπάνω προφητείες, συμπεραίνουμε ότι το ρωσικό ολοκαύτωμα
αναγγέλθηκε εκ των προτέρων. Μάλιστα στις 2-3-1917, την ημέρα της παραίτησης
του αυτοκράτορα της Ρωσίας Νικόλαου Β', συνέβη ακριβώς τη στιγμή εκείνη ένα
γεγονός που δεν μπόρεσε να γίνει κατανοητό από τους ανθρώπους του κόσμου
τούτου και συνέβη με μεγάλη ταχύτητα. Μόνο λίγοι παρέστησαν μάρτυρες αυτού
του γεγονότος.
Στο χωριό Κολομένσκογιε, κοντά στη Μόσχα μετά από μία αποκάλυψη από τη
Μητέρα του Θεού γινόταν μια έρευνα για την ανεύρεση της εικόνας "η Παναγία η
Βρεφοκρατούσα". Το 1812 η εικόνα αυτή παρήλασε μπροστά από τη στρατιά του
Ναπολέοντα που είχε προωθηθεί μέσα στα εδάφη του ρωσικού κράτους. Μετά το
γεγονός αυτό η θαυματουργική αυτή εικόνα ξεχάστηκε. Κανείς δεν ήξερε τι
απέγινε. Την 1η Μαρτίου 1917 μία ευσεβής χήρα που λεγόταν Ευδοκία πήρε
εντολή από την ίδια την Παναγία να ερευνήσει για την εικόνα στο χωριό
Κολομένσκογιε. Έψαξε με κάθε λεπτομέρεια και στις δύο εκκλησίες του χωριού,
αλλά δεν βρήκε τίποτα. Στη συνέχεια ρώτησε αν υπήρχε κανένα μέρος φυλάξεως
παλιών εικόνων. Της είπαν, ότι υπήρχαν μερικές τέτοιες σε κάποιο κελλί.
Παρακάλεσε να την οδηγήσουν ως εκεί. Κατέβηκε στο κελλί με τον διάκονο.
Πράγματι υπήρξαν πολλές εικόνες εκεί καλυμμένες με σκόνη. Άρχισαν να τις
καθαρίζουν μία μία. Και όταν πλησίασαν στην εικόνα της Παναγίας της
Βρεφοκρατούσας", η Ευδοκία ξεφώνησε χαρούμενα: "Νάτην! Αν και η εικόνα είχε
καλυφθεί από τη σκόνη, όταν την καθάρισαν, ήταν αλήθεια ότι η θαυματουργική
εικόνα της Παναγίας είχε βρεθεί! Αυτό συνέβη στις 3 το απόγευμα της 2ας
Μαρτίου 1917 την ίδια στιγμή της παραίτησης του Αυτοκράτορα (στην εικόνα η
Παναγία ήταν ζωγραφισμένη με ένα κόκκινο ένδυμα να κάθεται σ' ένα θρόνο
κρατώντας το σκήπτρο των ηγεμόνων της Ρωσίας στο χέρι Της).
Παρ' όλα αυτά το γεγονός πέρασε απαρατήρητο τόσο από πλευράς της προσωρινής
κυβέρνησης, πράγμα άλλωστε φυσικό, όσο και από μέρους του λαού, ακόμη και
της Εκκλησίας. Τότε η Ευδοκία επέμενε ότι, σύμφωνα με την θεία αποκάλυψη, η
εικόνα έπρεπε να περιφερθεί γύρω από το Κρεμλίνο 7 φορές. Αλλά μπόρεσαν να
το κάμουν μόνο μία φορά και αυτή κάτω από πυρά όπλων. Η Ευδοκία, έλεγε, ότι
η Παναγία της είχε πει ότι, αν η εικόνα περιφερόταν 7 φορές, τότε οι
μπολσεβίκοι δεν θα καταλάμβαναν το Κρεμλίνο! Αλλά όμως τόσο το κράτος, όσο
και η Εκκλησία τη στιγμή εκείνη δεν μπόρεσαν να δείξουν την δύναμη της
πίστης τους. Και το πιο δυσάρεστο ήταν ότι η εικόνα αυτή έπεσε στα χέρια των
μπολσεβίκων που την έβαλαν σε ένα μουσείο με τίτλο: "Αντεπαναστατική εικόνα
της Μητέρας του Θεού".
Από τότε ξεκίνησαν οι απερίγραπτες δοκιμασίες των Χριστιανών στη Ρωσία, οι
οποίοι αναγκάστηκαν με τον ένα ἤ τον άλλο τρόπο να κρύβονται και να κρύβουν
την πίστη τους για να ξεφύγουν από τους διώκτες τους, οι οποίοι άρχισαν να
γκρεμίζουν τις Εκκλησίες, να εκτελούν τους επισκόπους και τους ιερείς, αφού
προηγουμένως είχαν υποστεί εμπαιγμούς και βασανιστήρια...
|
