ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

Ι

Ίασπις: Είναι πολύτιμος λίθος, σε αποχρώσεις κίτρινο-κόκκινο και καφέ. Το χρώμα αυτό οφείλεται σε διάφορα οξείδια του σιδήρου. Συχνά εμφανίζει ραβδώσεις ή στίγματα.

Η λέξη ίασπις είναι Ελληνική, αναφέρεται στον Θεόφραστο και στην Βίβλο. Το ενδιαφέρον σε αυτό το ορυκτό είναι οι ραβδώσεις που υπάρχουν στην επιφάνειά του.

Μία ποικιλία ίασπη, έχει την ονομασία ηλιοτρόπιο, αλλά την συναντάμε και με το όνομα αιματόλιθος. Για την ονομασία του, ο θρύλος έλεγε ότι τα κόκκινα στίγματα στην επιφάνεια της πέτρας, προέρχονται από το αίμα του Χριστό που έπεσε με την Σταύρωσή Του πάνω στην πέτρα. Γι αυτό και την χρησιμοποιούσαν για να χαράζουν σκηνές από την Σταύρωση του Χριστού, και σκηνές από το μαρτύριο αγίων.

Ίβις (Ίβιδα): Πτηνό που συναντιέται κυρίως στην Αίγυπτο και ανήκει στην οικογένεια των θρησκειορνιθιδών. Έχει μακρύ και γυριστό ράμφος με το οποίο σκαλίζει το βούρκο ψάχνοντας για μαλάκια, σκουλήκια, προνύμφες κ.ά. Κάποτε υπήρξε το ιερό πουλί των Αιγυπτίων. Αλλιώς ονομάζεται χαλκόκοτα.

Ιδιόρρυθμο: Μονή, όπου οι μοναχοί συμβιώνουν χωρίς κοινό ηγούμενο και ακολουθούν προσωπικό πρόγραμμα πνευματικής ζωής και διατροφής.

Ιερό υπόλειμμα ή ιερό κατάλοιπο ή ιερό υπόλοιπο: Το ιερό υπόλειμμα ήταν ένα μικρό τμήμα του λαού που παρέμενε πιστό στο Θεό, παρά την ηθική διαφθορά που υπήρχε και την ειδωλολατρία, τις κρίσεις και τις καταστροφές. Αυτό το μικρό τμήμα του λαού μετέφερε από γενιά σε γενιά τις Επαγγελίες του Θεού και το θεϊκό θέλημα.

Απ' αυτό το υπόλειμμα θα προερχόταν και ο Μεσσίας, που η αποστολή του θα ήταν να σώσει όλο τον κόσμο.

Ικτίνος: Αρπακτικό πουλί με μακριές φτερούγες και μικρό κεφάλι. Έχει μέτριο μέγεθος (60 εκ.) και τρέφεται με πτώματα και μικρά ζώα. Υπάρχουν 13 είδη, τρία από αυτά συναντιούνται και στην Ελλάδα. Ταυτίζεται και με τον περδικογέρακα.