ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

Ε

εγγαστρίμυθος: Σημαίνει αυτός που μιλάει με την κοιλιά. Έτσι αποκαλείται κάποιος, που μπορεί να προφέρει λέξεις και να μιλάει, χωρίς να κινεί τα χείλη. Η φωνή του μάλιστα αλλάζει σε σημείο που μοιάζει να μην προέρχεται από αυτόν.

Στην Αγία Γραφή με τη λέξη αυτή εννοούνται οι πνευματιστές, οι οποίοι καλούσαν πνεύματα, που έδιναν την εντύπωση ότι μιλούσαν, ενώ στην πραγματικότητα μιλούσαν οι ίδιοι οι πνευματιστές.

Εδέμ: Βιβλικός κήπος που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη στο πρώτο βιβλίο Γένεση (2,8). Προσδιορίζεται ως επίγειος τόπος των Πρωτόπλαστων στη Μεσοποταμία. Χαρακτηρίστηκε από τις Μονοθεϊστικές θρησκείες ως "λίκνο της ανθρωπότητας".  

εθνικοί: Έτσι ονόμαζαν οι Ιουδαίοι τους ειδωλολάτρες. Στο βυζαντινό λεξιλόγιο ήταν συνώνυμο κυρίως των Ελλήνων, όπως και άλλων που δεν είχαν ασπαστεί το Χριστιανισμό και θεωρούνταν ειδωλολάτρες ή πολυθεϊστές ή παγανιστές.

ειδωλόθυτα: Έτσι ονομάζονται τα κρέατα που προέρχονταν από ειδωλολατρικές θυσίες και δεν έπρεπε οι Χριστιανοί να τα καταναλώνουν.

Τα κρέατα αυτά μετά τη θυσία των ζώων στα είδωλα πωλούνταν στην αγορά ή προσφέρονταν σε φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις, πράγμα που δημιουργούσε δυσκολία στους πρώτους Χριστιανούς που έπρεπε να τα αποφύγουν.

Εισόδια: Έτσι η ονομάζεται η αφιέρωσή της Παναγίας στο Ναό και εορτάζεται στις 21 Νοεμβρίου.

ειλητάριο: Μακρόστενη λωρίδα περγαμηνής, της οποίας στις δύο όψεις γραφόταν η Θεία Λειτουργία. Επειδή τυλιγόταν σε κοντό κυλινδρικό ξύλο γι' αυτό και ονομαζόταν και κοντάκιο.

Ενανθρώπηση: Η ενσάρκωση του Χριστού και η ζωή του ανάμεσα στους ανθρώπους.

Εξάψαλμος: Εκλογὴ έξι Ψαλμών (3^ου, 37^ου, 62^ου, 87^ου, 102^ου, 142^ου) του Ψαλτηρίου του Δαβίδ, οι οποίοι διαβάζονται στην αρχή τού Όρθρου, ως εισαγωγή στην Ακολουθία αυτή. Μετά το τέλος των τριών πρώτων που αποτελούν την πρώτη στάση, όταν λέγεται το «Δόξα Πατρί...» και τρὶς το «ἀλληλούια», δεν κάνουμε μικρή μετάνοια ούτε σταυρό, όπως προβλέπει το τυπικό σε άλλες περιπτώσεις.

επιληψία: Μορφή παροξυσμικής διαταραχής της εγκεφαλικής λειτουργίας, που εκδηλώνεται με απώλεια των αισθήσεων.

Ο Χριστός, ο Απόστολος Ανδρέας, ο Άγιος Τύχωνας και άλλοι θεράπευσαν άτομα που έπασχαν από επιληψία. Ο Άγιος Τύχωνας λέγεται ότι καταράστηκε κάποιον με επιληψία και τα ερείπια της εκκλησίας του θεράπευαν την ασθένεια. Στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (9,14-29), ο Ιησούς θεραπεύει ένα αγόρι με επιληψία. Περιγράφεται η κρίση και τα επακόλουθά της, ενώ αναφέρεται πως το αγόρι είχε αυτά τα συμπτώματα από παιδί.

ερωδιός: Πουλί που ανήκει στην οικογένεια των πελαργόμορφων πτηνών. Είναι μεγάλου ή μετρίου μεγέθους με μακριά πόδια. Ζει σε έλη, υγροτόπους και τρέφεται με βατράχια, ψάρια και άλλα υδρόβια ζώα.

έσχατα: Οι τελευταίοι χρόνοι, η τελευταία περίοδος του κόσμου πριν την Δευτέρα παρουσία.

Εσχατολογία: Είναι η διδασκαλία για το τέλος του κόσμου και του ανθρώπου.

Ευαγγέλιο: Η λέξη σημαίνει καλή αγγελία, καλή είδηση. Είναι η ανακοίνωση στην Παναγία της καλής είδησης ότι θα γεννήσει τον Μεσσία, αυτόν που υποσχέθηκε ο Θεός και περίμενε ο λαός.

Ακόμη η λέξη Ευαγγέλιο σημαίνει το καθένα από τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο ευαγγελιστής Ματθαίος, ο ευαγγελιστής Μάρκος, ο ευαγγελιστής Λουκάς και ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Τα βιβλία αυτά, διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής, και του θανάτου του Ιησού, και εκθέτουν το περιεχόμενο της διδασκαλίας Του.

Ευαγγελισμός: Η λέξη σημαίνει καλή (χαρμόσυνη) αγγελία ή καλή  (χαρμόσυνη) είδηση . Είναι η ανακοίνωση στην Παναγία της καλής είδησης ότι θα γεννήσει τον Μεσσία, αυτόν που υποσχέθηκε ο Θεός και περίμενε ο λαός.

Ευεργετινός: Γνωστή ανθολογία ασκητικών και πατερικών κειμένων που φιλοτεχνήθηκε από τον Όσιο Παύλο τον Ευεργετινό, ιδρυτή και κτήτορα της περίφημης Ιεράς Μονής της Ευεργέτιδος στην Κωνσταντινούπολη.

ευκοσμία: Η ευπρέπεια, η σεμνότητα.

ευσέβεια: Ο σεβασμός στο Θεό.