ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

Μ

μαλαχίτης: Ο μαλαχίτης είναι ορυκτό του χαλκού. Χημικά χαρακτηρίζεται ως βασικός ανθρακικός χαλκός. Έχει ζωηρό πράσινο χρώμα και ονομάστηκε έτσι από το φυτό μαλάχη (κοινώς μολόχα), καθώς έχει παρόμοιο χρώμα με τα φύλλα του. Ο μαλαχίτης ήταν γνωστός από την αρχαιότητα.

μανδραγόρας: Φυτό με θεραπευτικές και ναρκωτικές ιδιότητες. Στη Βίβλο στην Γένεση υπάρχουν αναφορές για την χρήση του Μανδραγόρα σαν αφροδισιακό και σαν βοτάνι για τεκνοποιία.

μάννα: Τροφή που δόθηκε κατά θαυματουργικό τρόπο από το θεό στους Ισραηλίτες κατά τη διάρκεια της πορείας τους στην έρημο. Ήταν σαν σπόρος κορίαννου και το χρώμα του έμοιαζε με του βδέλλιου, μιας αρωματικής ρητίνης ενός θάμνου που ευδοκιμεί στην Αραβία. Έμοιαζε με στρώμα δροσιάς, που όταν διαλυόταν πάνω στην επιφάνεια της ερήμου ήταν λεπτό σαν πάχνη και η γεύση του ήταν σαν γλύκισμα από μέλι ή σαν της τηγανίτας. Στους Ψαλμούς το μάννα ονομάζεται "άρτος αγγέλων" (Ψαλμός 77,25).

Ο καθένας έπαιρνε για πέντε μέρες όσο του χρειαζόταν για τις ανάγκες του την ίδια μέρα. Δεν έπρεπε να το κρατήσουν για την επόμενη μέρα. Όσοι το φύλαξαν και για την άλλη μέρα, αυτό σκουλήκιασε και βρώμισε. Την έκτη μέρα, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου,  μάζευαν διπλάσια ποσότητα για κάθε άτομο, γιατί την επόμενη μέρα ήταν ήμερα ανάπαυσης και αφιερωμένη στον Κύριο. Αυτό που φύλαξαν για την έβδομη μέρα ούτε βρώμισε, ούτε σκουλήκιασε. Ωστόσο την έβδομη μέρα, βγήκαν μερικοί από το λαό να μαζέψουν μάννα, αλλά δε βρήκαν.

Το μάννα ο λαός διασκορπιζόταν και το μάζευε, το άλεθε στις μυλόπετρες ή το κοπάνιζε στο γουδί, και το έβραζε στη χύτρα ή το έκανε πίτες. Τη νύχτα, όταν έπεφτε η δροσιά στο στρατόπεδο, έπεφτε μαζί και το μάννα. Έτσι τρεφόντουσαν οι Ισραηλίτες για σαράντα χρόνια, ωσότου ήρθαν σε κατοικημένη περιοχή, στα σύνορα της Χαναάν.

Ο Μωυσής είχε πει στον Ααρών να πάρει μια στάμνα και να βάλει μέσα λίγο μάννα ώστε να φυλαχθεί για τις επόμενες γενιές. Η στάμνα με το μάννα τοποθετήθηκε μαζί με τις δύο πέτρινες πλάκες του Δεκαλόγου και το ραβδί του Ααρών, στην Κιβωτό της Διαθήκης.

μαφόριο: Κεφαλόδεσμος που χρησιμοποιούν κυρίως οι γυναίκες της υπαίθρου. Αλλιώς τσεμπέρι ή μαντήλα.

Μεσσίας: Ο όρος μεσσίας αποτελεί ελληνική μεταφορά του εβραϊκού όρου μασιάχ, που σημαίνει «χρισμένος», ενώ η πάγια ελληνική απόδοση του όρου είναι χριστός. Αρχικά σήμαινε οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο χριόταν με λάδι κατά την ανάληψη ενός αξιώματος μεταξύ των αρχαίων Ισραηλιτών.

O όρος Μεσσίας σημαίνει:

α) Σύμφωνα με τις προφητείες των Εβραϊκών Γραφών (Παλαιά Διαθήκη), τον αναμενόμενο βασιλιά από τη γενιά του Δαβίδ ο οποίος θα κυβερνήσει όλη την ανθρωπότητα. Εδώ υπάρχουν ποικίλες ερμηνείες για την ταυτότητα και τον ρόλο του.

β) Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, τον Ιησού Χριστό ο οποίος αποτέλεσε την εκπλήρωση των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης ως ο Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού και Αρχιερέας μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού.

γ) Με γενικότερη έννοια, οποιοδήποτε πρόσωπο, το οποίο αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στην επίλυση κρίσιμων ζητημάτων.

μετόχιο: Κτήμα του Μοναστηριού έξω από την περιοχή του. Διοικείται από αντιπρόσωπο της Μονής, ο οποίος έχει μοναχούς ως βοηθούς. Επίσης έχει Εκκλησία, κελιά και ξενώνα.

μηρυκαστικά: Τα μηρυκαστικά είναι φυτοφάγα, θηλαστικά ζώα. Ονομάστηκαν έτσι λόγω του φαινομένου του “μηρυκασμού” ο οποίος εμφανίζεται σε θηλαστικά τα οποία δε διαθέτουν ένζυμα που διασπούν τη φυτική τροφή, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούν βακτήρια αντί ενζύμων, τα οποία διασπούν την τροφή μέσω μιας διαδικασίας ζύμωσης. Τα συγκεκριμένα βακτήρια λαμβάνονται κατά την πρόσληψη χώματος μαζί με την τροφή ενώ ο μηρυκασμός πραγματοποιείται με αναμάσηση της τροφής.

Στα μηρυκαστικά ανήκουν τα βοοειδή, τα αιγοπρόβατα, η καμηλοπάρδαλη, το ελάφι, ο τάρανδος, το ζαρκάδι, η αντιλόπη, η γαζέλα και ο βούβαλος. Επίσης, στην ίδια κατηγορία, αλλά με ορισμένες διαφορές στο πεπτικό της σύστημα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα, ανήκει κι η καμήλα.

μισαλλοδοξία: Το μίσος εναντίον όσων έχουν διαφορετική άποψη (πολιτική τοποθέτηση, θρησκεία κ.λπ).

μοιχεία: Η συζυγική απιστία. Η μοιχεία συμπεριλαμβάνεται στις απαγορεύσεις του δεκαλόγου. Ισοδυναμεί με απόρριψη της διαθήκης και οδηγεί στη φθορά. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, η μοιχεία καθιστά τον άνθρωπο τελετουργικά ακάθαρτο και τιμωρείται με θάνατο.

Μωσαϊκός Νόμος: Με το όρο Μωσαϊκό Νόμο εννοούμε το δεκάλογο ή αλλιώς τις δέκα εντολές και το σύνολο των νόμων και των διατάξεων που δόθηκαν από τον Κύριο στο Μωϋσή.