|
ΟΙ
ΕΝΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΣΤΗ ΓΗ ΧΑΝΑΑΝ
(Έξοδος 34,10-16.
Λευιτικόν 19,23-25. 20,22-26.
Δευτερονόμιο 7,1-5.
7,22-26. 12,1-3. 12,29-31)
Ο Κύριος, όταν ο Μωυσής ανέβηκε
στο όρος Σινά για δεύτερη φορά για να πάρει τις πέτρινες πλάκες με το Νόμο,
του έδωσε οδηγίες για την είσοδο των Ισραηλιτών στη Γη της Επαγγελίας.
- Όταν οι Ισραηλίτες θα
έμπαιναν στη Γη της Επαγγελίας, θα έπρεπε να διώξουν
και να εξοντώσουν από τη χώρα όλους
τους κατοίκους της και να καταστρέψουν τα είδωλα τους, τα οποία θα τα
παραδώσουν στη φωτιά, καθώς και τους ιερούς
τους τόπους, έτσι ώστε να είναι καθαρή η χώρα από είδωλα και να μην υπάρχει
μελλοντικός κίνδυνος να
παρασυρθούν στην ειδωλολατρεία. Θα έπρεπε να
καταστρέψουν όλα τους βωμούς και τα ειδωλολατρικά θυσιαστήρια, να συντρίψουν τις λίθινες και
τις ξύλινες λατρευτικές τους στήλες, να κόψουν ή να κάψουν όλα τα ιερά δάση των
ειδωλολατρών, να κάψουν όλα τα ξυλόγλυπτα αγάλματα των ψεύτικων θεών.
Να μη κρατήσουν για τους εαυτούς τους το
χρυσό και το ασήμι αυτών και να μην τα βάλουν στα σπίτια τους, γιατί είναι
βδελυρά. Ακόμη οι Ισραηλίτες να προσέξουν, να μην παρασυρθούν και συνάψουν κάποια
συνθήκη με τους κατοίκους της χώρας, για να μη γίνει η πράξη αυτή αιτία για
την καταστροφή τους και να μην παρασυρθούν από τους θεούς εκείνων και
εκτραπούν στη διαφθορά, προσφέροντας θυσίες σε ψεύτικους θεούς και
συμμετέχοντας σε ειδωλολατρικά συμπόσια.
Να μην πάρουν για τους γιους
τους γυναίκες από τις θυγατέρες των λαών εκείνων, ούτε να δώσουν τις κόρες
τους ως συζύγους στους γιους των λαών εκείνων, για να μην παρασυρθούν τα
παιδιά τους στην ειδωλολατρία και οι κόρες τους εκτραπούν σε άνομες πράξεις
και πορνεύσουν, ακολουθώντας τους θεούς των ειδωλολατρών
(Έξοδος 34,10-16.
Αριθμοί 33,50-53.
Δευτερονόμιο 7,1-5.
7,25-26. 12,1-3).
- Η εξόντωση και η εξαφάνιση
των άλλων εθνών δεν θα γίνει αμέσως, αλλά σταδιακά, έτσι ώστε να μη
πληθυνθούν τ' άγρια θηρία εναντίον τους. Ο Κύριος θα τους παραδώσει τους
βασιλιάδες των εθνών αυτών, ώστε να χαθούν και τα ονόματά τους από τον τόπο
εκείνο
(Δευτερονόμιο 7,22-24).
- Ο Μωυσής κατά την επανάληψη του Νόμου,
τονίζει ιδιαίτερα στους Ισραηλίτες, όταν μπουν στη Γη της Επαγγελίας, μην
υπερηφανευτούν και πουν, ότι είναι δίκαιοι και ότι εξαιτίας της μεγάλης
πίστης και των αρετών, τους παρέδωσε ο Κύριος αυτή τη χώρα, γιατί ως λαός
είναι ανυπότακτοι και σκληροί, αλλά εξαιτίας της αθεράπευτης ασέβειας των
εθνών, αλλά και να εκπληρώσει ο Κύριος την υπόσχεση που έδωσε στους
προγόνους τους, στον Αβραάμ, στον Ισαάκ και στον Ιακώβ, ότι θα παραχωρήσει
αυτή τη χώρα ως κληρονομιά στους απογόνους τους
(Δευτερονόμιο 9,4-6).
-
Όταν οι Ισραηλίτες θα έμπαιναν
στη Γη της Επαγγελίας,
οι καρποί από τα καρποφόρα δέντρα, θα θεωρούνταν ακάθαρτοι
για τρία χρόνια και σ' αυτό το διάστημα δεν έπρεπε να φαγωθούν. Τον τέταρτο
χρόνο, όλοι οι καρποί θα έπρεπε να αφιερωθούν στον Κύριο ως ευχαριστήρια προσφορά.
Και μόνο κατά τον πέμπτο χρόνο, θα μπορούσαν να φάνε από τους καρπούς και να
τους προσθέτουν στα εισοδήματά τους
(Λευιτικόν 19,23-25).
-
Ο Κύριος είπε
στους Ισραηλίτες να τηρούν όλους τους νόμους και τις εντολές του, και να τις
εφαρμόζουν, για να μη τους ξεράσει η χώρα, όπου θα εγκατασταθούν. Να μην
υιοθετήσουν τα έθιμα και τις συνήθειες των εθνών που ο Κύριος έδιωχνε από
μπροστά τους, επειδή τα έθνη αυτά διέπραξαν ανόσιες και βδελυρές πράξεις.
Γι' αυτό ο Κύριος τους ξεχώρισε και τους εξέλεξε μέσα από όλα τα έθνη, ώστε
να είναι κι αυτοί άγιοι, όπως Εκείνος, και να μην κάνουν όλες εκείνες τις
ανόσιες και βδελυρές πράξεις
(Λευιτικόν 20,22-26). Έτσι λοιπόν να μην ακολουθήσουν τον
τρόπο ζωής των άλλων εθνών
και κάνουν κι αυτοί τα ίδια. Γιατί κατά τη
λατρεία των Θεών τους κάνουν φριχτές και αποκρουστικές πράξεις, που τις
μισεί ο Κύριος, όπως για παράδειγμα καίνε τους γιους τους και τις κόρες τους
στη φωτιά, ως θυσία στους θεούς τους
(Δευτερονόμιο 12,29-31).
|
|
ΟΙ
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ
(Έξοδος 22,18. 23,13. 34,14. 34,17.
Λευιτικόν
19,4.
19,26. 19,31. 20,7-8. 20,27. 26,1)
(Δευτερονόμιο 4,15-19. 4,23-25. 6,14-15. 16,21-22. 18,9-14.
27,15)
Ο Κύριος έδωσε
στο Μωυσή τις ακόλουθες διατάξεις σχετικά με την ειδωλολατρεία και τη
μαγεία:
- Δεν επιτρέπεται στους
Ισραηλίτες να προσκυνήσουν άλλο θεό, γιατί ο Κύριος είναι ο μοναδικός Θεός
και ζητάει αποκλειστικότητα. Δεν επιτρέπεται να κάνουν είδωλα θεών χυτά για
να τα λατρεύουν
(Έξοδος 34,14. 34,17.
Δευτερονόμιο 27,15).
- Δεν έπρεπε οι Ισραηλίτες να
προτιμάτε τα είδωλα αντί για τον Κύριο, και να μη φτιάχνουν θεούς από
λιωμένο μέταλλο και να μην τους προσκυνάνε
(Λευιτικόν 19,4.
Δευτερονόμιο 27,15).
- Το όνομα άλλων θεών δεν θα το
επικαλούνται οι Ισραηλίτες, ούτε έπρεπε ν' ακουστεί από το στόμα τους
(Έξοδος 23,13).
- Δεν επιτρέπεται στους
Ισραηλίτες να
τηρούν τα βδελυρά έθιμα των άλλων εθνών. Δεν έπρεπε να προσφέρουν το γιο
τους ή την κόρη τους να καούν θυσία σε κάποιο ειδωλολατρικό βωμό. Δεν
επιτρεπόταν ν' ασκούν μαντεία ή οιωνοσκοπία ή απόκρυφες τέχνες ή μαγεία.
Κανείς δεν έπρεπε να γίνει μάγος ή εξορκιστής πνευμάτων, μάντης ή
νεκρομάντης. Όποιος έκανε κάτι απ' αυτά ήταν μισητός στον Κύριο
και εξαιτίας τέτοιων βδελυρών πράξεων ο Κύριος θα εξαφανίσει τα έθνη από
τη Χαναάν (Δευτερονόμιο
18,9-14).
-
Δεν επιτρεπόταν στους
Ισραηλίτες ν' ανεβαίνουν στα βουνά και να
τρώνε το κρέας με το αίμα του, όπως έκαναν οι ειδωλολάτρες.
- Να μην
εξασκούν μαντεία, ούτε μαγεία, ούτε οιωνοσκοπία προσπαθώντας να γνωρίσουν το
μέλλον από το πέταγμα των πουλιών
(Λευιτικόν 19,26).
- Οι μάγοι δεν πρέπει να
αφήνονται να ζουν
(Έξοδος 22,18).
-
Να μην απευθύνονται
και να μην ακολουθούν τους εγγαστρίμυθους, ούτε
εκείνους που καλούν τα πνεύματα, ούτε τους μάντεις, ούτε αυτούς που ψάλλουν
μαγικά άσματα. Να μην τους συμβουλεύονται,
έτσι ώστε να μη μολύνονται απ' αυτούς
(Λευιτικόν 19,31. 20,7-8).
- Εάν κάποιος
άντρας ή γυναίκα γινόταν εγγαστρίμυθος και ασκούσε νεκρομαντεία ή μάγος και
έψαλλε μαγικά άσματα, θα έπρεπε να τιμωρηθεί με θάνατο δια λιθοβολισμού
(Λευιτικόν 20,27).
-
Ο Κύριος είπε στους Ισραηλίτες να μην κατασκευάσουν είδωλα, ούτε να στήσουν
ξυλόγλυπτα και πέτρινες στήλες, ούτε να βάλουν στη χώρα τους αγάλματα και να
τα προσκυνάνε
(Λευιτικόν 26,1).
- Ο Μωυσής κατά την επανάληψη
του Νόμου στους Ισραηλίτες, τους προέτρεψε να μην παρασυρθούν και να μην
κατασκευάσουν κανένα είδωλο και κανένα ομοίωμα οποιοδήποτε όντος, είτε
ανθρώπου, είτε ζώου, είτε του ήλιου και της σελήνης και των άλλων ουράνιων
σωμάτων (Δευτερονόμιο 4,15-19. 4,23-25).
Να μη λατρεύσουν άλλους θεούς, διότι ο Κύριος είναι ζηλότυπος και θα
οργιστεί εναντίον τους (Δευτερονόμιο 6,14-15).
- Δεν επιτρεπόταν στους Ισραηλίτες να
φυτεύουν ιερά δάση, όπως κάνουν οι ειδωλολάτρες προς τιμήν των ειδώλων τους,
ούτε κανένα δέντρο και καμία ξύλινη λατρευτική στήλη κοντά στο θυσιαστήριο
του Κυρίου
(Δευτερονόμιο 16,21-22).
|
|
ΟΙ
ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ
(Έξοδος
22,18. 22,20.
Λευιτικόν 17,7-9.
20,1-6.
Δευτερονόμιο 17,2-7)
- Οι Ισραηλίτες δεν
έπρεπε να προσφέρουν πλέον θυσίες στα είδωλα, με τα οποία πλανώνται και
διαφθείρονται απιστώντας στον Κύριο. Ήταν λοιπόν νόμος
παντοτινός και απαράβατος, εάν κάποιος Ισραηλίτης ή ξένος που ζούσε ανάμεσά
τους, πρόσφερε ολοκαύτωμα ή άλλη θυσία, και δεν την πρόσφερε ως προσφορά
στον Κύριο μπροστά στην είσοδο της Σκηνής του Μαρτυρίου, αυτός ο άνθρωπος
έπρεπε να εξολοθρευτεί από το λαό του
(Λευιτικόν 17,7-9).
- Όποιος θυσιάζει σε άλλους
θεούς, εκτός από τον Κύριο και μόνο, θα τιμωρείται με θάνατο
(Έξοδος 22,20).
- Εάν κάποιος από
τους Ισραηλίτες ή από τους ξένους που ζούσαν ανάμεσά τους, πρόσφερε κάποιον
από τους απογόνους του, σε κάποιον ειδωλολάτρη άρχοντα, θα έπρεπε να
θανατωθεί και ο λαός της χώρας να τον λιθοβολήσει. Αλλά και ο Κύριος θα
στρεφόταν εναντίον του ανθρώπου αυτού, διότι πρόσφερε ένα απόγονό του σε
ειδωλολάτρη άρχοντα και μόλυνε με τη πράξη αυτή το όνομα του Κυρίου, αλλά
και όσων ήταν αφιερωμένοι στον Κύριο. Και εάν ο λαός της χώρας αγνοήσει την
πράξη αυτού του ανθρώπου και δεν τον θανατώσει, τότε θα στρεφόταν ο ίδιος ο
Κύριος εναντίον του ανθρώπου αυτού και εναντίον της οικογενείας του και θα
τον εξολοθρεύσει κι αυτόν, και μαζί μ' αυτόν όλους όσους συγκατατίθενται
στην πράξη αυτή και παραδίδουν κάποιο να εκπορνεύει με αλλόφυλους άρχοντες
(Λευιτικόν 20,1-6).
-
Εάν κάποιος ασεβής καταπατούσε τις εντολές του Κυρίου και λάτρευε
άλλους θεούς και τους προσκύναγε, όπως τον ήλιο, το φεγγάρι ή οποιοδήποτε
άλλο ουράνιο σώμα, θα έπρεπε να ερευνηθεί προσεκτικά αν το γεγονός αληθεύει.
Εάν πράγματι το γεγονός αποδειχθεί πραγματικό και βέβαιο, ότι πράγματι έγινε
αυτή η βδελυρή πράξη μέσα στο λαό, τότε θα έπρεπε να βγάλουν το ασεβή έξω
από την πόλη και να τον θανατώσουν με λιθοβολισμό. Κανείς δεν καταδικαζόταν
σε θάνατο με τη μαρτυρία ενός και μόνο μάρτυρα. Χρειαζόταν η μαρτυρία δύο ή
τριών μαρτύρων για να καταδικαστεί σε θάνατο ο ασεβής και οι μάρτυρες θα
ήταν οι πρώτοι που θα τον λιθοβολήσουν και έπειτα θα σηκώσει τα χέρια όλος ο
λαός. Έτσι θα εξαφανιζόταν το κακό και οι παραβάτες θείων εντολών απ' ανάμεσα τους
(Δευτερονόμιο 17,2-7).
|
|
ΟΙ
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ
(Δευτερονόμιο 13,1-19. 18,15-22)
Ο Μωυσής, με
εντολή του Κυρίου, έδωσε τις ακόλουθες διατάξεις σχετικά με τους
ψευδοπροφήτες και την ειδωλολατρία:
- Εάν
παρουσιαστεί ανάμεσα στους Ισραηλίτες κάποιος ψευδοπροφήτης ή κάποιος που
ερμηνεύει όνειρα και τους δώσει ένα σημείο ή κάνει κάποιο θαύμα και το
σημείο ή το θαύμα πραγματοποιηθεί, με σκοπό να τους προσκαλέσει να τον
ακολουθήσουν και να λατρεύσουν άλλους θεούς, να μην τον ακολουθήσουν. Οι
Ισραηλίτες οφείλουν να λατρεύουν και ν' ακολουθούν τον Κύριο, να τον
σέβονται, ν' ακούν τα λόγια του και να τηρούν τις εντολές του. Ο
ψευδοπροφήτης και ο ενυπνιαστής, εκείνος που ερμηνεύει τα όνειρα, πρέπει να
θανατωθούν, γιατί κήρυξαν την αποστασία από τον Κύριο, το Θεό τους, και
προσπάθησαν να τους απομακρύνει από το δρόμο του Κυρίου. Έτσι θα εξαφανιστεί
το κακό απ' ανάμεσά τους.
Ακόμη κι αν ο
αδερφός κάποιου, ή ο γιος του ή η κόρη του, ή η γυναίκα του ή ο φίλος του,
τον παρασύρουν κρυφά και πάνε να λατρεύσουν άλλους θεούς, να μην τον
ακολουθήσουν, να μην τον λυπηθούν, ούτε να τον καλύψουν, αλλά να τον
θανατώσουν με λιθοβολισμό. Την πρώτη πέτρα θα τη ρίξει το χέρι εκείνου που
εναντίον του έγινε η απόπειρα της παραπλάνησης και έπειτα θα υψωθούν τα
χέρια όλου του λαού. Θα τον εκτελέσουν με λιθοβολισμό, γιατί
προσπάθησε να τους απομακρύνει από τον Κύριο, το Θεό τους. Όλοι οι
Ισραηλίτες θα το ακούσουν και θα φοβηθούν και κανείς τους πια δεν θα
ξανακάνει τέτοιο κακό πράγμα.
- Όταν
ακούσουν ότι σε κάποια πόλη βγήκαν άνθρωποι κακοί και παραπλάνησαν τους
κατοίκους της πόλης παρακινώντας τους να λατρέψουν άλλους θεούς, τότε να
εξετάσουν καλά την υπόθεση και να τη διερευνήσουν σε βάθος. Κι αν πραγματικά
συνέβηκε τέτοια βδελυρή πράξη, και το πράγμα είναι βέβαιο, τότε θα πρέπει να
σφάξουν αλύπητα τους κατοίκους εκείνης της πόλης, καθώς και τα ζώα της. Θα
καταστρέψετε την πόλη μαζί με ότι βρίσκεται μέσα σ' αυτήν. θα μαζέψουν όλα
τα υπάρχοντα των κατοίκων της στη μέση της πλατείας της και θα τα βάλουν
φωτιά και μαζί τους θα κάψουν όλη την πόλη, ως ολοκαύτωμα στον Κύριο. Η πόλη
εκείνη θα μείνει για πάντα ερείπια και δεν θα ξαναχτιστεί ποτέ πια. Κανείς
δεν θα κρατήσει για τον εαυτό του τίποτε από όσα πρόκειται να καταστραφούν.
Έτσι ο Κύριος θα σταματήσει το φοβερό οργή του και θα δείξει ευσπλαχνία και
θα στείλει τις ευλογίες του (Δευτερονόμιο 13,1-19).
Ο Κύριος αναδεικνύει μέσα
από το λαό προφήτες, όπως ο Μωυσής, τους οποίους ο λαός θα πρέπει να σέβεται
και να τους ακολουθεί. Αν κάποιος δεν έδινε προσοχή στα λόγια του προφήτη, ο
οποίος μιλάει εξ ονόματος του Κυρίου, ο ίδιος ο Κύριος, θα τον τιμωρήσει.
Εάν όμως κάποιος προφήτης άρχιζε από ασέβεια, να λέει εξ ονόματος του
Κυρίου, πράγματα που ο Κύριος δεν είπε ή αν μιλούσε εξ ονόματος άλλων θεών,
ο προφήτης αυτός έπρεπε να τιμωρηθεί με θάνατο. Όταν ένας προφήτης μιλάει εξ
ονόματος του Κυρίου, αλλά ο λόγος του δεν πραγματοποιηθεί και δεν
επαληθευτεί,
τότε το λόγο αυτόν δεν τον είπε ο Κύριος και ο προφήτης μίλησε με ασέβεια
και ο λαός να μην τον λυπηθεί. Έτσι θα μπορέσει ο λαός να
ξεχωρίσει τον αληθινό προφήτη από τον ψευδοπροφήτη (Δευτερονόμιο 18,15-22).
|
