ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

 

 Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

 

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

 

Ο πατριάρχης Αβραάμ

Η Διαθήκη του Αβραάμ είναι ένα από τ' απόκρυφα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι έργο αβέβαιης χρονολογίας. Για μερικούς ερευνητές είναι ιουδαϊκό με χριστιανικές συμπιλήσεις και ανήκει στον 1ο μ.Χ. αιώνα, ενώ για άλλους είναι χριστιανικό και κατάγεται από το 2ο μ.Χ. αιώνα. Η Διαθήκη του Αβραάμ ήταν πιθανότατα γραμμένη στα Ελληνικά, από κάποιον που ζούσε στην Αίγυπτο εκείνη την εποχή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το λεξιλόγιο του κειμένου είναι αρκετά παρόμοιο με το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται στα μετέπειτα βιβλία των Εβδομήκοντα, τα οποία είχαν γραφτεί εκείνη την εποχή, εκτός από τα τρία βιβλία Μακκαβαίων, που γράφτηκαν εκείνη την εποχή στην Αίγυπτο. Επιπλέον, υπάρχουν πτυχές της ιστορίας που φαίνεται να αντανακλούν πτυχές της αιγυπτιακής ζωής. Το περιεχόμενο του αναφέρεται σε οράματα που είδε ο Αβραάμ λίγο πριν από το θάνατό του. Ανήκει στην ίδια κατηγορία ως προς το περιεχόμενο με τη Διαθήκη του Ισαάκ και την Διαθήκης του Ιακώβ.

 

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

 

Κεφάλαιο 1: Ο Θεός λέει τον αρχάγγελο Μιχαήλ να πάει στον Αβραάμ και να του μιλήσει σχετικά με το θάνατό του, ώστε να μπορέσει να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του.

Κεφάλαιο 2: Ο Μιχαήλ βρίσκει τον Αβραάμ και χαιρετούν ο ένας τον άλλο. Αμέσως μετά ο Μιχαήλ τον φωτίζει σε μερικές ερωτήσεις του, σχετικά με την προέλευσή του. Ο Αβραάμ προσκαλεί τον Μιχαήλ στο σπίτι του και του προσφέρει τη χρήση ενός αλόγου, την οποία ο Μιχαήλ αρνήθηκε. Ο Αβραάμ λέει στο Μιχαήλ πώς πήρε τ' όνομά του.

Κεφάλαιο 3: Στο δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, ένα δέντρο (που ορίζεται ως κυπαρίσσι) μιλάει στον Αβραάμ, αν και ο Αβραάμ δεν δίνει προσοχή στο δέντρο. Όταν έφτασαν στο σπίτι, ο Αβραάμ είπε στον Ισαάκ να πλύνει τα πόδια του Μιχαήλ. Αυτό έκανε τον Μιχαήλ να κλάψει και τα δάκρυά του έγιναν πολύτιμοι λίθοι. Ο Ισαάκ αναγνωρίζει ότι ο Μιχαήλ δεν είναι άνθρωπος. Αμέσως μετά ο Αβραάμ άρχισε τις προετοιμασίες για το δείπνο.

Κεφάλαιο 4: Ο Μιχαήλ επιστρέφει στον Παράδεισο και ο Θεός του είπε ότι δεν είναι σε θέση να μιλήσει στον Αβραάμ για τον θάνατό του. Ο Θεός υπόσχεται να στείλει ένα όνειρο στον Ισαάκ που θα δείχνει το θάνατο του Αβραάμ και είπε στον Μιχαήλ να ερμηνεύσει το όνειρο. Το κείμενο αναφέρει ακόμη ότι όλοι οι άγγελοι λατρεύουν τον Θεό το ηλιοβασίλεμα.

Κεφάλαιο 5: Ο Μιχαήλ έρχεται πίσω στη Γη και τρώει δείπνο με τον Αβραάμ. Ο Ισαάκ στη συνέχεια πηγαίνει για ύπνο και βλέπει σε όνειρο το θάνατο του πατέρα του. Όταν ξύπνησε ο Ισαάκ έτρεξε πάνω στον πατέρα του και τον αγκάλιασε κλαίγοντας. Ο Αβραάμ και ο Μιχαήλ έκλαψαν μαζί του. Τότε μπαίνει η Σάρα και ρωτάει αν το κλάμα είναι γιατί ο Μιχαήλ είπε ότι ο Λωτ πέθανε.

Κεφάλαιο 6: Η Σάρα αναγνώρισε τον Μιχαήλ ως έναν από τους αγγέλους που τους επισκέφτηκαν στη σκηνή τους πριν από τη γέννηση του Ισαάκ, στη γνωστή ιστορία που αναφέρεται στο κεφάλαιο 18 της Γένεσης. Ο Αβραάμ επιβεβαίωσε τη Σάρα ότι ο Μιχαήλ ήταν ένας από τους τρεις αγγέλους.

Κεφάλαιο 7: Ο Ισαάκ εξηγεί το όνειρό του. Σε αυτό, ένας «λαμπρός άνθρωπος» πήρε τον ήλιο και το φεγγάρι από τον Ισαάκ. Ο Μιχαήλ αποκαλύπτει την πλήρη ταυτότητά του και δηλώνει ότι ο ήλιος είναι ο Αβραάμ, το φεγγάρι είναι Σάρα, και ο «λαμπρός άνθρωπος» που αφαίρεσε τον ήλιο και το φεγγάρι αντιπροσωπεύει τον Αβραάμ και τη Σάρα που πεθαίνουν. Ο Μιχαήλ τότε παραγγέλλει στον Αβραάμ πριν πεθάνει να θέσει τις υποθέσεις του σε τάξη. Ο Αβραάμ αρνείται να υπακούσει και να ακολουθήσει τον Μιχαήλ.

Κεφάλαιο 8: Ο Μιχαήλ τρέχει πίσω στον ουρανό και αναφέρει την άρνηση του Αβραάμ. Ο Θεός εξιστορεί για το πώς ευλόγησε τον Αβραάμ, έτσι ώστε ο Αβραάμ δεν πρέπει να αρνηθεί το θέλημά Του.

Κεφάλαιο 9: Ο Αβραάμ ζητά από τον Μιχαήλ να του δείξει τον κόσμο ολόκληρο πριν πεθάνει. Ο Μιχαήλ το αναφέρει στον Θεό και ο Θεός αποδέχεται. Ο Αβραάμ μετανοεί για την προηγούμενη άρνησή του.

Κεφάλαιο 10: Ο Μιχαήλ παίρνει τον Αβραάμ στο «άρμα του». Ο Αβραάμ βλέπει ολόκληρο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων βλέπει και πολλούς αμαρτωλούς (δολοφόνους, κλέφτες, ανθρώπους να διαπράττουν μοιχεία). Όταν βλέπει τους αμαρτωλούς, ζητά να τους σκοτώσουν με διάφορους τρόπους, και η αίτηση έχει χορηγηθεί.

Κεφάλαιο 11: Ο Μιχαήλ παίρνει τον Αβραάμ στον ουρανό, όπου βλέπει μια μικρή πύλη και μια μεγάλη πύλη, με έναν άνδρα σε ένα χρυσό θρόνο να κάθεται μεταξύ τους. Ένα τεράστιο πλήθος ταξιδεύει μέσα από την μεγάλη πύλη, ενώ λίγες ψυχές πέρασαν μέσα από την μικρή πύλη. Τελικά, ο Αβραάμ ανακαλύπτει ότι η μεγάλη πύλη είναι όπου οι ψυχές των αμαρτωλών πηγαίνουν στην καταδίκη, ενώ η μικρή πύλη είναι όπου οι ψυχές των δικαίων πηγαίνουν στον παράδεισο, και ο άνθρωπος είναι ο Αδάμ, ο οποίος χαίρεται όταν οι ψυχές σώζονται και κλαίει όταν οι ψυχές καταδικάζονται.

Κεφάλαιο 12: Ο Αβραάμ στη συνέχεια πηγαίνει στο μέρος όπου κρίνονται οι ψυχές. Βρίσκει επίσης μια ψυχή που είναι απόλυτα ισορροπημένη μεταξύ του καλού και του κακού. Ένας άνθρωπος ως κριτής κάθεται σ' ένα θρόνο και δικάζει τις ψυχές. Υπάρχουν τέσσερις άγγελοι κάτω από αυτόν, δύο άγγελοι που δρουν ως γραφείς, ένα φλογερό άγγελο, και ένας άγγελος με κλίμακες για να ζυγίσει τις ψυχές. Η ισορροπημένη ψυχή κρίνεται όταν ο Αβραάμ εμφανίζεται. Ο Αβραάμ βρίσκει την ισορροπία της ψυχής πριν πάει στον τόπο της κρίσης, ο ίδιος ο δικαστής έχει μόνο ένα βοηθό και όταν ο Αβραάμ εμφανίζεται, μια γυναίκα που διέπραξε μοιχεία με τον σύζυγο της κόρης της, σκότωσε την κόρη της και στη συνέχεια ξέχασε ολόκληρο το επεισόδιο πριν κριθεί. Για προφανείς λόγους είναι καταδικασμένη.

Κεφάλαιο 13: Ο Αβραάμ ρωτά σχετικά με την ταυτότητα του δικαστή και του βοηθού του. Ο Μιχαήλ απαντά ότι ο Άβελ είναι ο δικαστής. Βοηθός του Άβελ είναι ο Ενώχ. Ο Μιχαήλ εξηγεί ότι στην τελική κρίση, ο Άβελ θα συμπληρωθεί με δύο επιπλέον δικαστές. Μετά τον Άβελ, ο καθένας θα κριθεί από τις 12 φυλές του Ισραήλ και, τέλος, από τον Θεό. Σε αυτό το σημείο, ο Μιχαήλ εξηγεί το σκοπό των βοηθών αγγέλων. Ο ένας από τους αγγέλους καταγράφει τις καλές πράξεις κάθε ψυχής, ο δεύτερος άγγελος καταγράφει τις αμαρτίες κάθε ψυχής, ο άγγελος με την κλίμακα είναι αυτός που ζυγίζει τις αμαρτίες και τα δίκαια έργα της κάθε ψυχής και ο φλογερός άγγελος είναι αυτός που ελέγχει κάθε ψυχή με τη φωτιά.

Κεφάλαιο 14: Ο Αβραάμ προσεύχεται για την ισορροπημένη ψυχή στο κεφάλαιο 12 και πείθει τον Θεό να σώσει αυτή την ψυχή. Ο Αβραάμ στη συνέχεια αποφασίζει ότι η καταδίκη των αμαρτωλών στο κεφάλαιο 10 ήταν ένα λάθος και προσεύχεται στο Θεό να σωθούν. Ο Θεός συμφωνεί.

Κεφάλαιο 15: Ο Αβραάμ και ο Μιχαήλ επιστρέφουν στη γη. Η Σάρα πεθαίνει. Ο Αβραάμ πείθει τον Μιχαήλ να πάει πίσω στον Παράδεισο και να πει στον Θεό τι συνέβη.

Κεφάλαιο 16: Ο Θεός στέλνει τον Θάνατο για να πάρει τον Αβραάμ. Ο Θάνατος λέει ποιος είναι ο Αβραάμ και ο Αβραάμ τον αμφισβητεί. Ο Μιχαήλ έχει μεταμφιεστεί σε Θάνατο και ο Αβραάμ δεν συνειδητοποιεί ποιος είναι.

Κεφάλαιο 17: Ο Αβραάμ αμφισβητεί το θάνατο και συνεχίζει να αρνείται να πιστέψει ότι η φιγούρα μπροστά του είναι ο Θάνατος, επειδή στο σχήμα είναι πολύ όμορφος. Τελικά, ο Αβραάμ πείθει τον Θάνατο να αποκαλύψει τον εαυτό του σε όλη την ασχήμια του. Σε αυτό το σημείο πολλοί υπηρέτες πεθαίνουν (7.000 άνθρωποι περίπου).

Κεφάλαιο 18: Ο Αβραάμ προσεύχεται στο Θεό για να αναστήσει τους υπηρέτες. Ακολουθεί μια συζήτηση για το αν οι υπάλληλοι έπρεπε να πεθάνουν. Επιπλέον, ο Αβραάμ καταφέρνει να πείσει τον Θανάτο για να τον ενώσει στην προσευχή με τους υπαλλήλους.

Κεφάλαιο 19: Ο Αβραάμ προσπαθεί να πείσει τον Θανάτου να τον αφήσει και πάλι να στείλει τον Μιχαήλ πίσω, αλλά ο Θάνατος δεν συμμορφώνεται αμέσως. Ο Αβραάμ πείθει τον Θάνατο να περιγράψει τους λόγους που εμφανίζεται με την τερατώδη μορφή του.

Κεφάλαιο 20: Ο Θάνατος εκλιπαρεί τον Αβραάμ να πάει μαζί του τώρα, αλλά ο Αβραάμ προσπαθεί να πείσει τον Θάνατο να φύγει για ένα χρόνο. Ο Θάνατος πείθει τον Αβραάμ να φιλήσει το χέρι του, έτσι ώστε ο Αβραάμ να αισθανθεί καλύτερα. Στην πραγματικότητα, αυτό το φιλί σκοτώνει τον Αβραάμ και ο Θάνατος παίρνει τελικά την ψυχή του Αβραάμ.  Το σώμα του Αβραάμ θάβεται στη γη και η ψυχή του ανεβαίνει στον ουρανό.

 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

 

Ενώ αυτό το κείμενο δεν έχει θεολογική σημασία, μπορεί να θεωρηθεί απλά ως μια ιστορία που έχει ως στόχο να διασκεδάσει τον αναγνώστη. Σε ολόκληρο το κείμενο βλέπουμε τον ευσεβή Αβραάμ να έχει καλή σχέση με τον αρχάγγελο Μιχαήλ. Είναι τόσο δυνατή αυτή η σχέση που ο Μιχαήλ δυσκολεύεται να μιλήσει στον Αβραάμ για τον επικείμενο θάνατό του για να τακτοποιήσει τις τελευταίες υποθέσεις του.

Κάθε φορά ο Μιχαήλ ανεβαίνει στον ουρανό για να συμβουλευτεί τον Θεό και να μάθει τι θα κάνει με τον επίμονο Αβραάμ, ο οποίος προσπαθεί ν' αναβάλει το θάνατό του και ν' αποφύγει το θέλημα του Θεού.

Ο εξανθρωπισμός των αγγέλων και η πονηριά του Αβραάμ, έχουν ως στόχο να προκαλέσουν το γέλιο του αναγνώστη και να απολαύσουν το κείμενο.

 

Πέρα από τον χιουμοριστικό χαρακτήρα του κειμένου ο συγγραφές προσπαθεί να περάσει το μήνυμα, ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι καλός και να εκτελεί καλές πράξεις. Την ώρα της κρίσης, δεν υπάρχει καμία διάκριση μεταξύ των ανθρώπων, αν είναι Εβραίοι ή ειδωλολάτρες, παρά μόνο αν έχουν διαπράξει καλές ή κακές πράξεις. Η κρίση απέναντι σε όλους είναι δίκαιη και δεν επηρεάζεται από την καταγωγή ή από οποιαδήποτε άλλα χαρακτηριστικά. Όταν σ' έναν άνθρωπο οι αμαρτίες του υπερισχύουν των καλών του πράξεων θα πρέπει να καταδικαστεί σε αιώνια τιμωρία, ενώ εκείνος, του οποίου οι καλές πράξεις υπερτερούν των αμαρτιών του, πάει στον παράδεισο.

 

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό προέρχεται από την αγγλική Βικιπαίδεια. Τυχόν λάθη στη μετάφραση σχετικά με το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αποκλείονται.)