ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

 

 ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

 

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

 

Η Αγία Γραφή αποτελείται από δύο μέρη: Την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Πρόκειται για δύο αχώριστα ενωμένες συλλογές βιβλίων, μια αρχαιότερη και μια νεότερη. Η Παλαιά Διαθήκη αποτελείται από 49 βιβλία και η Καινή Διαθήκη από 27 βιβλία.

 

Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ανάλογα με το περιεχόμενό τους, κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: στα ιστορικά, στα ποιητικά η διδακτικά και στα προφητικά βιβλία.

 

Από τα ιστορικά βιβλία, τα πέντε πρώτα ονομάζονται από τους Ιουδαίους "Νόμος" και στη χριστιανική παράδοση "Πεντάτευχος". Όλα τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης προετοιμάζουν όχι μόνο τον ισραηλιτικό λαό αλλά και όλους τους ανθρώπους να δεχτούν το μήνυμα του Ευαγγελίου, δηλαδή τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Ακόμη μιλούν για τη στενή σχέση των ανθρώπων με το Θεό που τη βλέπουν μέσα στα γεγονότα της καθημερινής ζωής, αλλά και μέσα στα γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας.
 

 

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ 

 

Στην Αγία Γραφή η λέξη "διαθήκη" έχει την έννοια της συμφωνίας του Θεού με τους ανθρώπους. Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης μιλούν για την παλαιότερη συμφωνία που έκλεισε ο Θεός με τον Αβραάμ και με τον Ισραήλ αργότερα. Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης κάνουν λόγο για τη νεότερη συμφωνία που πραγματοποίησε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός με όλους τους ανθρώπους.

Πιο αναλυτικά. Ο Θεός φανερώθηκε στον κόσμο για να σώσει τους ανθρώπους, δηλαδή να τους φανερώσει την αλήθεια, να τους θεραπεύσει από το κακό και να δώσει αληθινό νόημα στη ζωή τους. Αυτή η φανέρωση (= Αποκάλυψη) έγινε για πρώτη φορά σ' έναν άνθρωπο, τον Αβραάμ. Μ' αυτόν ο Θεός έκλεισε την πρώτη συμφωνία σωτηρίας (Διαθήκη). Στη συνέχεια η Διαθήκη κλείστηκε όχι μόνο με τον Αβραάμ και τους απογόνους του, αλλά και μ' όλο το λαό που προήλθε απ' αυτούς, τον Ισραήλ (Παλαιά Διαθήκη). Στον Ισραήλ ο Θεός έδωσε τις μεγάλες υποσχέσεις για τη σωτηρία των ανθρώπων. Και με τον Ισραήλ προετοίμασε τον κόσμο να δεχτεί και να καταλάβει το Χριστό. Όλη αυτή η μακραίωνη πορεία και προετοιμασία περιγράφεται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Μέσα στον ισραηλιτικό λαό γεννήθηκε και έζησε και ο Ιησούς Χριστός. Ο Χριστός έκλεισε μια νέα συμφωνία σωτηρίας με τους ανθρώπους (Καινή Διαθήκη). Όχι πια μόνο με τον ισραηλιτικό λαό, αλλά με όλους τους λαούς της γης. Έτσι, η υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ για τη σωτηρία του κόσμου εκπληρώθηκε.

 

Ο Θεός τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, από αγάπη, παίρνει την πρωτοβουλία και προτείνει στον άνθρωπο το δρόμο και τον τρόπο που θα τον οδηγήσουν στη σωτηρία. Αν ο άνθρωπος θελήσει να συνεργαστεί, τότε θα αλλάξει κι ο κόσμος, θα γίνει καινούριος  και  η απαλλαγή μας από το κακό θα είναι οριστική. Η Παλαιά Διαθήκη μας διηγείται πώς οι άνθρωποι προετοιμάστηκαν γι' αυτόν τον καινούριο κόσμο του Θεού.

 

Ο Χριστός με τη διδασκαλία και τη ζωή του ερμήνευσε στους ανθρώπους τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης. Τους έκανε να δουν τα παλιά με καινούρια μάτια. Για να το καταλάβουμε καλύτερα αυτό, μπορούμε να φανταστούμε ότι καθόμαστε στο μισοσκότεινο δωμάτιό μας, που το γνωρίζουμε σπιθαμή προς σπιθαμή, και ξαφνικά μπαίνει μέσα λαμπρό το φως του ήλιου. Τα χρώματα ζωντανεύουν και μπορούμε να δούμε και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ταυτόχρονα, όλα μοιάζουν σαν καινούρια! Έτσι έγινε κι όταν ο Χριστός ήρθε στη γη. Η Παλαιά Διαθήκη «φωτίστηκε» από τη διδασκαλία του και τη ζωή του αλλιώς. Γι’ αυτό οι χριστιανοί μπόρεσαν να ανακαλύψουν στην Παλαιά Διαθήκη καινούριες αλήθειες και μηνύματα (πέρα απ’ αυτές που αναγνωρίζει ο Ιουδαϊσμός).

 

Επειδή η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται στη ζωή του ισραηλιτικού λαού και στη σχέση του με  το Θεό, δημιουργείται η εντύπωση ότι μιλάει για την ιστορία ενός ανατολικού λαού και μόνο. Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Αν προσέξουμε θα δούμε ότι στην Παλαιά Διαθήκη προαναγγέλλεται η σωτηρία όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής ή κοινωνικής καταγωγής. Γι' αυτό, μελετώντας την Παλαιά Διαθήκη, γνωρίζουμε την πνευματική προϊστορία όλων των ανθρώπων και των λαών της γης. Επομένως και τη δική μας πνευματική προϊστορία.