ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

 ΤΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

 

ΤΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

 

Οι 12 φυλές του Ισραήλ

Την περίοδο των Κριτών, η φυλή Βενιαμίν προέβηκε σ' ένα ανοσιούργημα. Κάποιος Λευίτης που ζούσε στ' απομακρυσμένα μέρη της ορεινής περιοχής της φυλής Εφραίμ, πήρε για παλλακίδα του μια γυναίκα από τη Βηθλεέμ, της φυλής Ιούδα. Αλλά η παλλακίδα του τσακώθηκε μαζί του, τον άφησε και γύρισε στο πατρικό της σπίτι, στη Βηθλεέμ, κι έμεινε εκεί τέσσερις μήνες. Ο άντρας της ξεκίνησε να πάει να τη βρει, για να τα φτιάξει πάλι μαζί της και να την κάνει να γυρίσει. Είχε μαζί του και τον υπηρέτη του. Η γυναίκα του και ο πεθερός του τον καλοδέχτηκαν στο πατρικό της κι έμεινε μαζί τους πέντε μέρες.

 

Μετά ο Λευίτης σηκώθηκε να φύγει μαζί με την παλλακίδα του και τον υπηρέτη του. Ο ήλιος είχε βασιλέψει όταν βρίσκονταν πια κοντά στη Γαβαά, που ανήκει στη φυλή Βενιαμίν. Κατευθύνθηκαν, λοιπόν, προς τα εκεί για να πάνε να διανυκτερεύσουν στην πόλη. Εκεί κανείς δεν τους πήρε σπίτι του για να κοιμηθούν. Μόνο ένας γέροντας που καταγόταν από τη φυλή Εφραίμ, αλλά ζούσε στη Γαβαά, τον έφερε στο σπίτι του και τους φιλοξένησε.

 

Ενώ αυτοί απολάμβαναν τη φιλοξενία, οι Βενιαμινίτες άντρες της πόλης, άνθρωποι ανήθικοι, περικύκλωσαν το σπίτι, χτυπούσαν την πόρτα και φώναζαν στον οικοδεσπότη να τους δώσει τον άνθρωπο που μπήκε στο σπίτι του για να πλαγιάσουν μαζί του. Ο οικοδεσπότης βγήκε και τους είπε να μην κάνουν αυτό το κακό. Τους πρότεινε να πάρουν την κόρη του και την παλλακίδα του επισκέπτη του.

Αυτοί όμως δεν ήθελαν ν' ακούσουν. Τότε πήρε ο άνθρωπος την παλλακίδα του και τους την έβγαλε έξω. Τη βίασαν και ασέλγησαν πάνω της όλη τη νύχτα, ως το πρωί. Με την αυγή, την άφησαν ελεύθερη. Όταν άρχισε να φωτίζει, η γυναίκα ήρθε κι έπεσε στην πόρτα του σπιτιού του γέροντα, όπου βρισκόταν ο άντρας της κι έμεινε εκεί ώσπου ξημέρωσε καλά.

Το πρωί, όταν σηκώθηκε ο άντρας της κι άνοιξε την πόρτα βρήκε την παλλακίδα του νεκρή. Ο άντρας της φόρτωσε το σώμα της σ' ένα γαϊδούρι κι έφυγε για τον τόπο του. Όταν έφτασε στο σπίτι του, πήρε ένα μαχαίρι και διαμέλισε τη νεκρή γυναίκα σε δώδεκα κομμάτια και τα έστειλε σε όλες τις φυλές του Ισραήλ.

 

 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

 

Όλοι οι Ισραηλίτες συγκεντρώθηκαν στη Μισπά, για να συζητήσουν το γεγονός. Στη συγκέντρωση αυτή του λαού παραβρέθηκαν οι αρχηγοί όλων των φυλών, καθώς και 400.000 ένοπλοι άντρες. Εκεί ο Λευίτης τους διηγήθηκε το γεγονός με κάθε λεπτομέρεια.

Οι φυλές των Ισραηλιτών έστειλαν αγγελιοφόρους στη φυλή Βενιαμίν και τους ζήτησαν να τους παραδώσουν τους διεστραμμένους ανθρώπους που βρίσκονται στη Γαβαά για να τους σκοτώσουνε και να εξαλείψουν το κακό από το Ισραήλ.

 

Οι Βενιαμινίτες όμως δεν ήθελαν ν' ακούσουν τους συμπατριώτες τους. Συγκεντρώθηκαν λοιπόν στη Γαβαά για ν' αντιμετωπίσουν τους άλλους Ισραηλίτες. Οι Βενιαμινίτες ήταν 26.700 καλοί πολεμιστές και οι Ισραηλίτες ήταν 400.000 εκπαιδευμένοι οπλίτες.

Στον πόλεμο που ακολούθησε και περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια στο κεφάλαιο 20, χιλιάδες άντρες σκοτώθηκαν και από τις δύο πλευρές. Στην πρώτη μάχη επιτέθηκαν οι Βενιαμινίτες και σκότωσαν εκείνη την ημέρα 22.000 Ισραηλίτες. Στη δεύτερη μάχη επιτέθηκαν Ισραηλίτες, αλλά οι Βενιαμινίτες τους χτύπησαν και σκότωσαν 18.000 εκπαιδευμένους Ισραηλίτες στρατιώτες.

Οι Ισραηλίτες θρηνούσαν και κάθονταν σιωπηλοί ενώπιον του Κυρίου νηστεύοντας όλη εκείνη την ημέρα και πρόσφεραν στον Κύριο ολοκαυτώματα και θυσίες. Η Κιβωτός της Διαθήκης βρισκόταν τότε εκεί και αρχιερέας εκείνο τον καιρό ήταν ο Φινεές, γιος του Ελεάζαρ και εγγονός του Ααρών.

 

Αυτή τη φορά οι Ισραηλίτες, αφού πήραν την ευλογία από τον Κύριο, τοποθέτησαν ενέδρες γύρω από την πόλη και παρατάχθηκαν σε θέση μάχης μπροστά στη Γαβαά.  Οι Βενιαμινίτες βγήκαν να πολεμήσουν και απομακρύνθηκαν από την πόλη. Άρχισαν να χτυπούν τους Ισραηλίτες όπως και τις άλλες φορές και τους καταδίωξαν. Σκότωσαν περίπου 30 άντρες. Αλλά το σχέδιο των Ισραηλιτών ήταν να υποχωρήσουν δήθεν, για να τους παρασύρουν μακριά από την πόλη. Και ενώ οι Ισραηλίτες υποχωρούσαν, εκείνοι που είχαν στήσει την ενέδρα βγήκαν από τις κρυψώνες τους κι επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στη Γαβαά. Έτσι βρέθηκαν μπροστά στην πόλη 10.000 επίλεκτοι πολεμιστές απ' όλο το λαό του Ισραήλ. Η μάχη ήταν λυσσαλέα, αλλά οι Βενιαμινίτες δε φαντάζονταν την καταστροφή που τους περίμενε. Οι Ισραηλίτες μπήκαν στην πόλη και κατέσφαξαν όλους τους κατοίκους της. Στο μεταξύ είχαν ορίσει ένα σύνθημα με τον κυρίως στρατό των Ισραηλιτών: να υψώσουν ένα σύννεφο καπνού όταν θα έμπαιναν στην πόλη.

Στο μεταξύ οι Βενιαμινίτες που καταδίωκαν τους Ισραηλίτες, κάποια στιγμή κοίταξαν πίσω τους και είδαν ν' ανεβαίνουν φλόγες στον ουρανό.  Τότε οι Ισραηλίτες επιτέθηκαν ξαφνικά ενάντια στους Βενιαμινίτες και τους καταδίωξαν εκείνοι είχαν πανικοβληθεί βλέποντας τη συμφορά που πλησίαζε.  Τράπηκαν σε φυγή, αλλά βρέθηκαν ανάμεσα στον κυρίως στρατό των Ισραηλιτών και σ' αυτούς που έρχονταν από την πόλη και τους σκότωναν. Οι Ισραηλίτες τους περικύκλωσαν και τους κατατρόπωσαν.  Από τους Βενιαμινίτες σκοτώθηκαν 18.000 άντρες, όλοι τους γενναίοι πολεμιστές. Οι υπόλοιποι έφυγαν προς την έρημο. Ακόμη οι Ισραηλίτες σκότωσαν στους δρόμους 5.000 άντρες και τους άλλους τους καταδίωξαν και σκότωσαν απ' αυτούς άλλες 2.000 άντρες. Εκείνη την ημέρα σκοτώθηκαν συνολικά 25.100 Βενιαμινίτες στρατιώτες, όλοι τους γενναίοι πολεμιστές.

Ωστόσο 600 άντρες από κείνους που διέφυγαν στην έρημο γλίτωσαν και έφτασαν στο βράχο της Ρεμμών, όπου έμειναν τέσσερις μήνες. Οι Ισραηλίτες στο μεταξύ γύρισαν πίσω και καταδίωξαν τους υπόλοιπους Βενιαμινίτες. Σ' όλες τις πόλεις, απ' όπου περνούσαν σκότωναν ότι έβρισκαν μπροστά τους, ανθρώπους και ζώα, κι ύστερα έβαζαν φωτιά.

 

 

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

 

Οι Ισραηλίτες θρηνούσαν πολύ καιρό για το κακό που βρήκε το λαό τους. Όταν συγκεντρώθηκαν στη Μισπά, ορκίστηκαν να μη δώσουν τις κόρες τους για γυναίκες στους Βενιαμινίτες που σώθηκαν. Μετά όμως μετάνιωσαν για τους συμπατριώτες τους και αποφάσισαν να ξαναδημιουργήσουν τη φυλή Βενιαμίν από την αρχή. Προσπάθησαν λοιπόν να βρουν λύση στο πρόβλημα αυτό. Και βρήκαν ότι στο στρατόπεδο όπου γινόταν η συγκέντρωση δεν είχε έρθει κανείς από την Ιαβές της Γαλαάδ. Επειδή όμως είχαν ορκιστεί να μη δώσουν τις γυναίκες τους στους εναπομείναντες Βενιαμινίτες αποφάσισαν να εξοντώσουν όλους τους κατοίκους της Ιαβές. Έστειλαν λοιπόν 12.000 άντρες από τους πιο γενναίους και σκότωσαν όλους τους κατοίκους της Ιαβές, μαζί και τις γυναίκες και τα παιδιά τους, εκτός από τις νεαρές κοπέλες.

Έτσι ανάμεσα στους κατοίκους της Ιαβές βρήκαν 400 νέες που δεν είχαν σχετιστεί με άντρα, και τις έδωσαν στους Βενιαμινίτες που είχαν απομείνει. Επειδή όμως δεν έφτασαν για όλους, έδωσαν την ακόλουθη οδηγία στους Βενιαμινίτες: Να πάνε στη γιορτή του Κυρίου που γίνεται στη Σιλώ, και όταν τα κορίτσια της πόλης βγουν έξω από αυτή, τότε βγείτε κι εσείς κι αρπάξτε ο καθένας για τον εαυτό του από μια γυναίκα.

Έτσι κι έκαναν οι Βενιαμινίτες και πήραν γυναίκες. Μετά γύρισαν στην περιοχή τους και ξανάχτισαν τις πόλεις κι εγκαταστάθηκαν σ' αυτές. Η ιστορία αυτή περιγράφεται στο βιβλίο των Κριτών, στα κεφάλαια 19-21.