ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 

ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΓΑΔ

ΕΝΟΤΗΤΑ 3- ΠΟΛΕΙΣ ΛΕΥΪΤΩΝ

ΕΣΕΒΩΝ

(Αριθμοί 21,26. 32,3. 32,37. Δευτερονόμιο 2,26. Ιησούς του Ναυή 12,2. 21,39)

(Κριταί 11,19. 11,26. Γ' Βασιλειών 4,18)

 

Η Εσεβών ήταν αρχαία πόλη βορειοανατολικά της Νεκράς θάλασσας, κοντά στο όρος Νεβώ. Η Εσεβών ήταν το βασίλειο του Σηών (Αριθμοί 21,26. Δευτερονόμιο 1,4. 2,24. 2,26. 4,46. 29,6. Ιησούς του Ναυή 12,2. 13,10. 13,27. Γ' Βασιλειών 4,18). Υπήρξε πόλη των Μωαβιτών και αργότερα υπήρξε πρωτεύουσα των Αμορραίων (Αριθμοί 21,26. Δευτερονόμιο 2,24. 2,26. Ιησούς του Ναυή 13,10. Κριταί 11,19). Μετά τη διανομή της Χαναάν η Εσεβών ήταν στα όρια της φυλής Γαδ (Ιησούς του Ναυή 21,39). Η Εσεβών υπήρξε ακόμη ιερατική πόλη (Ιησούς του Ναυή 21,39). Χάρτης D6.

 

Οι Αμορραίοι, με βασιλιά το Σηών, πριν οι Ισραηλίτες μπουν στη Χαναάν, σ' ένα πόλεμο με τους Μωαβίτες, κατέλαβαν όλη την περιοχή των Μωαβιτών, από την Αροήρ έως τον ποταμό Αρνών. Κατέστρεψαν την Εσεβών και όλες τις πόλεις των Μωαβιτών στην περιοχή αυτή και έβαλαν φωτιά σ' αυτές. Ως και οι γυναίκες των Αμορραίων πήραν μέρος στους εμπρησμούς αυτούς. Όλοι οι Μωαβίτες, άντρες και γυναίκες, που ζούσαν στην περιοχή αυτή έγιναν αιχμάλωτοι των Αμορραίων (Αριθμοί 21,26-30).  Μετά τον πόλεμο αυτό η Εσεβών έγινε πρωτεύουσα του Σηών και των Αμοραίων (Αριθμοί 21,26. Δευτερονόμιο 1,4. 2,24. 2.26. 4,46. 29,6. Ιησούς του Ναυή 12,2. 13,10. 13,27).

Όταν οι Ισραηλίτες έφτασαν έξω από τα σύνορα των Αμοραίων, έστειλαν αγγελιοφόρους στο Σηών, βασιλιά των Αμορραίων, και του ζήτησαν να τους επιτρέψει να περάσουν ειρηνικά μέσα από τη χώρα του.  Ο Σηών όμως δεν τους επέτρεψε να περάσουν από το έδαφος του και συγκέντρωσε όλο το στρατό του εναντίον των Ισραηλιτών. Οι Ισραηλίτες όμως πέρασαν τον ποταμό Αρνών, που ήταν στα σύνορα με τη Μωάβ, νίκησαν και θανάτωσαν τον Σηών στη μάχη που έγινε στην Ιασσά και κυρίεψαν τη χώρα του. Κυρίεψαν την πρωτεύουσα Εσεβών και όλες τις πόλεις των Αμορραίων με τα περίχωρα τους κι εγκαταστάθηκαν σ' αυτές (Αριθμοί 21,21-26. Δευτερονόμιο 2,24-36).

Οι Ισραηλίτες αφού νίκησαν τους Μωαβίτες και τους Αμοραίους, οι εκπρόσωποι της φυλής Ρουβήν και Γαδ, πήγαν στο Μωυσή και ζήτησαν τις περιοχές ανατολικά του Ιορδάνη για λογαριασμό τους, επειδή είχαν καλά βοσκοτόπια για τα κοπάδια τους. Μεταξύ των περιοχών αυτών, υπήρχαν και οι πόλεις Ατταρώθ, Δαιβών, Ιαζήρ, Ναμρά, Εσεβών, Ελεάλη, Σεβαμά, Βαιάν και το όρος Ναβαύ (Αριθμοί 32,1-5).

 

Μετά τη συμφωνία που έκαναν οι εκπρόσωποι της φυλής Ρουβήν με το Μωυσή, ξαναέχτισαν και οχύρωσαν τις πόλεις Εσεβών, Ελεάλη, Κιριαθαΐμ (Καριαθαΐμ), Βεελμεών και την Σεβαμά (Αριθμοί 32,37-38), οι οποίες όμως κατοικήθηκαν από τη φυλή Γαδ. Μετά τη διανομή της Χαναάν, ο Ιησούς του Ναυή έδωσε στη φυλή Ρουβήν όλες τις πόλεις που βρίσκονταν στην κοιλάδα Αρνών και όλη την περιοχή της Μισώρ έως την Εσεβών (Ιησούς του Ναυή 13,16). Όλες οι πόλεις βόρεια της Εσεβών έως την Ραμώθ βρισκόντουσαν στα όρια της φυλής Γαδ (Ιησούς του Ναυή 13,26).

 

Η Εσεβών υπήρξε ιερατική πόλη και ήταν η τρίτη πόλη που, μαζί με τα βοσκοτόπια της, παραχώρησε η φυλή Γαδ στους Λευίτες και στην οικογένεια του Μεραρί (Ιησούς του Ναυή 21,39). Στο μήνυμα του Ιεφθάε προς το βασιλιά των Αμμωνιτών αναφέρεται ότι από την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στην Εσεβών, στην Αροήρ και στις γύρω πόλεις έχουν περάσει 300 χρόνια (Κριταί 11,26).

 

Ο Γαβέρ, γιος του Αδαΐ, ήταν ένας από τους δώδεκα διοικητές επαρχιών, που είχε ορίσει ο Σολομώντας, για να εφοδιάζουν με τρόφιμα το βασιλιά και τον οίκο του. Ο Γαβέρ είχε στη δικαιοδοσία του την περιοχή της φυλής Γαδ και την Εσεβών της Βασάν (Γ' Βασιλειών 4,7. 4,18). Στο βιβλίο του Σολομώντα Άσμα Ασμάτων, ο νυμφίος εξυμνεί την ομορφιά της νύμφης και παρομοιάζει τα μάτια της σαν τις πηγές της Εσεβών (Άσμα Ασμάτων 7,5).

 

 

ΙΑΖΗΡ

(Αριθμοί 21,24. 32,3. 32,35. Ιησούς του Ναυή 13,25. 21,39. Α' Παραλειπομένων 26,31)

 

Η Ιαζήρ ήταν αρχαία πόλη των Αμορραίων, βόρεια της Εσεβών, κοντά στα σύνορα με τους Αμμωνίτες (Αριθμοί 21,24). Μετά τη διανομή της Χαναάν η Ιαζήρ ήταν μια από τις πόλεις της φυλής Γαδ (Ιησούς του Ναυή 21,39). Η Ιαζήρ υπήρξε ακόμη ιερατική πόλη (Ιησούς του Ναυή 21,39). Χάρτης D6.

 

Όταν οι Ισραηλίτες, πριν μπουν στη Χαναάν, νίκησαν τον Σηών, βασιλιά των Αμορραίων, στην Ιασσά και κυρίεψαν τη χώρα του. Κυρίεψαν όλες τις πόλεις των Αμορραίων κι εγκαταστάθηκαν σ' αυτές. Κατόπιν οι Ισραηλίτες κυρίεψαν την Ιαζήρ και όλες τις πόλεις γύρω από αυτή, και έδιωξαν τους Αμορραίους που κατοικούσαν σ' αυτές  (Αριθμοί 21,21-26).

Οι Ισραηλίτες αφού νίκησαν τους Μωαβίτες και τους Αμοραίους, οι εκπρόσωποι της φυλής Ρουβήν και Γαδ, πήγαν στο Μωυσή και ζήτησαν τις περιοχές ανατολικά του Ιορδάνη για λογαριασμό τους, επειδή είχαν καλά βοσκοτόπια για τα κοπάδια τους. Μεταξύ των περιοχών αυτών, υπήρχαν και οι πόλεις Ατταρώθ, Δαιβών, Ιαζήρ, Ναμρά, Εσεβών, Ελεαλή, Σεβαμά, Βαιάν και το όρος Ναβαύ (Αριθμοί 32,1-5).

Μετά τη συμφωνία που έκαναν οι εκπρόσωποι της φυλής Γαδ με το Μωυσή, ξαναέχτισαν και οχύρωσαν τις πόλεις Ατταρώθ, Δαιβών, Αροήρ, Σοφάρ, Ιαζήρ, Ναμράμ και Βαιθαράν (Αριθμοί 32,34-36), οι οποίες όμως κάποιες από αυτές κατοικήθηκαν από τη φυλή Ρουβήν. Τα νότια σύνορα και τα όρια της φυλής Γαδ άρχιζαν από την Ιαζήρ (Ιησούς του Ναυή 13,25).

Κατά τη διανομή της Χαναάν, η Ιαζήρ μαζί με τις κωμοπόλεις και τις αγροτικές κατοικίες γύρω από αυτή δόθηκε στη φυλή Γαδ (Ιησούς του Ναυή 21,39). Η Ιαζήρ υπήρξε ιερατική πόλη και ήταν η τέταρτη πόλη που, μαζί με τα βοσκοτόπια της, παραχώρησε η φυλή Γαδ στους Λευίτες και στην οικογένεια του Μεραρί (Ιησούς του Ναυή 21,39).

Κατά το τεσσαρακοστό έτος της βασιλείας του Δαβίδ, υπήρχε στην Ιαζήρ, στην περιοχή της Γαλαάδ, ένας άνδρας γενναίος και πολύ δυνατός. Αυτός μαζί με τους αδελφούς του, οι οποίοι ήταν κι αυτοί δυνατοί,  ήταν άρχοντες πατριαρχικών οικογενειών. Αυτούς τους διόρισε ο Δαβίδ ως αρχηγούς των φυλών Ρουβήν, Γαδ και μισή Μανασσή, για όλες τις υποθέσεις των φυλών αυτών απέναντι στο βασιλιά. Όλοι αυτοί μαζί με τους απογόνους τους, ήταν συνολικά 2.700 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 26,31-32).

 

 

ΚΑΜΙΝ

(Ιησούς του Ναυή 21,38).

 

Η Καμίν ήταν αρχαία πόλη των Αμορραίων, που βρισκόταν στη Γαλαάδ, ανατολικά του Ιορδάνη. Μετά τη διανομή της Χαναάν ήταν μια από τις πόλεις της φυλής Γαδ και υπήρξε ιερατική πόλη (Ιησούς του Ναυή 21,38).

Η Καμίν ήταν μια από τις πόλεις, η οποία περιλαμβάνονταν στα όρια της φυλής Γαδ (Ιησούς του Ναυή 21,38). Η Καμίν υπήρξε ιερατική πόλη και ήταν η δεύτερη πόλη που, μαζί με τα βοσκοτόπια της, παραχώρησε η φυλή Γαδ στους Λευίτες και στην οικογένεια του Μεραρί (Ιησούς του Ναυή 21,38).

 

 

ΡΑΜΩΘ Ή ΡΕΜΑΘ (ΑΡΗΜΩΘ)  

(Δευτερονόμιο 4,43. Ιησούς του Ναυή 13,26. 20,8. 21,38. Γ' Βασιλειών 4,13. 22,3. 22.29)

(Β' Παραλειπομένων 18,2)

 

Η Ραμώθ ή Ρεμάθ (Ρεμμάθ, Αρημώθ) ήταν αρχαία πόλη των Αμορραίων, στην περιοχή της Γαλαάδ (Δευτερονόμιο 4,43. Ιησούς του Ναυή 20,8. 21,38. Γ' Βασιλέων 22,3-4. 22,6. 22,12. 22,15. 22,20. 22,29). Μετά τη διανομή της Χαναάν η Ραμώθ ήταν μια από τις πόλεις της φυλής Γαδ (Δευτερονόμιο 4,43. Ιησούς του Ναυή 13,26. 21,38). Η Ραμώθ ήταν μια από τις έξι πόλεις καταφυγής των Ισραηλιτών, που ξεχώρισε ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή (Δευτερονόμιο 4,41-43. Ιησούς του Ναυή 20,8). Η Ραμώθ υπήρξε ακόμη ιερατική πόλη (Ιησούς του Ναυή 21,38). Την εποχή του βασιλιά Αχαάβ η Ραμώθ είχε καταλειφθεί από τους Σύριους (Γ' Βασιλέων 22,3). Χάρτης E4.

 

Η Ραμώθ αναφέρεται στην οριοθέτηση της φυλής Γαδ, στην οποία περιλαμβάνονταν και οι πόλεις από την Εσεβών έως την Ραμώθ, πλησίον της Μασσηφά. Κατά τη διανομή της Χαναάν, η Ραμώθ μαζί με τις κωμοπόλεις και τις αγροτικές κατοικίες γύρω από αυτή δόθηκε στη φυλή Γαδ (Ιησούς του Ναυή 13,26).

Η Ραμώθ ήταν μία από τις τρεις πόλεις ανατολικά του Ιορδάνη, που ξεχώρισε ο Μωυσής, ως πόλεις καταφυγής των εξ αμελείας φονιάδων, ώστε να αισθάνονται ασφαλείς ώσπου να γίνει η δίκη τους. Αυτές ήταν η Βοσόρ από τη φυλή Ρουβήν, η Ραμώθ στη Γαλαάδ από τη φυλή Γαδ και Γαυλών στη Βασάν από τη φυλή Μανασσή (Δευτερονόμιο 4,41-43). Αργότερα η Ραμώθ (Αρημώθ) ήταν μια από τις έξι πόλεις καταφυγής που ξεχώρισε ο Ιησούς του Ναυή. Οι άλλες τρεις πόλεις δυτικά του Ιορδάνη, ήταν η Κάδης στο βορρά, στα όρια της φυλής Νεφθαλί, η Συχέμ στα όρια της φυλής Εφραίμ και η Χεβρών στο νότο, στα όρια της φυλής Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 20,1-9).

Η Ραμώθ υπήρξε ιερατική πόλη και ήταν η πρώτη πόλη που, μαζί με τα βοσκοτόπια της, παραχώρησε η φυλή Γαδ στους Λευίτες και στην οικογένεια του Μεραρί (Ιησούς του Ναυή 21,38).

 

Ο γιος του Γαβέρ, ήταν ένας από τους δώδεκα διοικητές επαρχιών, που είχε ορίσει ο βασιλιάς Σολομώντας, για να εφοδιάζουν με τρόφιμα το βασιλιά και τον οίκο του. Ο γιος του Γαβέρ είχε στη δικαιοδοσία του τη Ρεμάθ (Ραμώθ) στη Γαλαάδ και την Ερεγαβά (Αργόβ) στη Βασάν, στην οποία υπήρχαν 60 μεγάλες πόλεις οχυρωμένες με τείχη που διέθεταν χάλκινες αμπάρες (Γ' Βασιλειών 4,7. 4,13).

 

Ο Αχαάβ, ο βασιλιάς του Ισραήλ, είχε συμφωνήσει με τον Ιωσαφάτ, βασιλιά του Ιούδα, να πολεμήσουν μαζί στη Γαλαάδ για να πάρουν πίσω τη Ρεμμάθ (Ραμώθ), που την είχαν καταλάβει οι Σύριοι. Στην εκστρατεία του Αχαάβ συνέβαλαν και οι ψευδοπροφήτες του με τις ευνοϊκές τους προβλέψεις, παρά τις αντίθετες προβλέψεις του προφήτη Μιχαία (Γ' Βασιλέων 22,1-28. Β' Παραλειπομένων 18,2-27).

Έτσι ο Αχαάβ, βασιλιάς του Ισραήλ, και ο Ιωσαφάτ, βασιλιάς του Ιούδα, πήγαν στη Γαλαάδ για να πάρουν από τους Σύριους τη Ρεμμάθ (Ραμμώθ). Ο Αχαάβ είπε στον Ιωσαφάτ, ότι θα πάρει τη στολή ενός στρατιώτη και θα πάει να πολεμήσει ως ένας απλός στρατιώτης και πρότεινε στον Ιωσαφάτ να φορέσει τη δική του βασιλική στολή. Έτσι ο Αχαάβ μπήκε στη μάχη ντυμένος ως απλός στρατιώτης. Ο βασιλιάς των Συρίων είχε δώσει στους 32 αρχηγούς των πολεμικών αρμάτων του ρητή διαταγή να μη χτυπήσουν κανέναν, ούτε απλό στρατιώτη ούτε αξιωματικό, παρά μόνο το βασιλιά του Ισραήλ.

Οι αρχηγοί των πολεμικών αρμάτων, όταν είδαν τον Ιωσαφάτ θεώρησαν πως αυτός ήταν ο βασιλιάς του Ισραήλ κι έτρεξαν καταπάνω του να τον χτυπήσουν. Αλλά ο Ιωσαφάτ έβγαλε μια πολεμική κραυγή και οι αρχηγοί των πολεμικών αρμάτων, όταν είδαν ότι δεν ήταν αυτός ο βασιλιάς του Ισραήλ, σταμάτησαν να τον καταδιώκουν. Αλλά ένας από αυτούς τέντωσε το τόξο και το βέλος τυχαία χτύπησε τον Αχαάβ και τον σκότωσε. Έτσι με το θάνατο του Αχαάβ σταμάτησε ο πόλεμος εναντίον των Συρίων (Γ' Βασιλέων 22,29-37. Β' Παραλειπομένων 18,28-34).