ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ

 

Α) Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

 

Οι 12 φυλές του Ισραήλ

Οι απόγονοι της φυλής Εφραίμ, μετά την Έξοδο, κατά την πορεία τους στην έρημο Σινά απαριθμούσαν 40.500 άτομα (Αριθμοί 1,30-31). Λίγο πριν την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, στην πεδιάδα Μωάβ, η φυλή απαριθμούσε 32.500 άντρες (Αριθμοί 26,41). Στη γη της Επαγγελίας κατέλαβαν την κεντρική περιοχή της Παλαιστίνης, βόρεια της φυλής Ιούδα και νότια της φυλής Μανασσή (Ιησούς του Ναυή 16,1-8). Χάρτης BC-5,6.

 

Σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, η φυλή Εφραίμ στρατοπέδευε δυτικά της Σκηνής του Μαρτυρίου, γύρω από τη σημαία και τα εμβλήματα της φυλής τους. Αρχηγός της φυλής Εφραίμ την εποχή του Μωυσή, ήταν ο Ελισαμαΐ, γιος του Αμιούδ (Αριθμοί 2,18-19). Κάτω από την αρχηγία της φυλής Εφραίμ, ήταν και οι φυλές Μανασσή και Βενιαμίν , με συνολικό αριθμό 108.100 πολεμιστές. Πάντα κατά την αναχώρηση από κάποιο μέρος αυτές οι τρεις φυλές ακολουθούσαν τρίτες και μετά τη Σκηνή του Μαρτυρίου (Αριθμοί 2,24).

Ο Μωυσής είχε δώσει ευλογίες και κατάρες στους Ισραηλίτες, για την πιστή τήρηση των εντολών του Κυρίου. Έτσι ο Μωυσής προέτρεψε τους Ισραηλίτες, όταν θα μπουν στη Χαναάν, θα περάσουν τον Ιορδάνη πρώτα οι φυλές Συμεών, Λευΐ, Ιούδα, Ισσάχαρ, Μανασσή, Εφραίμ και Βενιαμίν, και θα σταθούν στο όρος Γαριζίν, για να απαγγείλουν τις ευλογίες προς τον λαό (Δευτερονόμιο 11,26-32. 27,11-14).

 

Όταν ο Ιακώβ είχε καλέσει τα παιδιά του για να τους ευλογήσει και να τους αναγγείλει τι θα συνέβαινε στο μέλλον, οι ευλογίες του ήταν πλούσιες για τους απογόνους του Ιωσήφ και προφήτευσε ότι εναντίον τους, πονηροί και πολεμοχαρείς άνθρωποι θα τους φθονήσουν και θα τους μισήσουν, αλλά όλες τους οι κινήσεις θα παραλύσουν από τη δύναμη του παντοδύναμου Θεού (Γένεση 49,22-26). Ο Μωυσής λίγο πριν πεθάνει, είπε προφητικά για τις φυλές Μανασσή και Εφραίμ, ότι ευλογημένη και πλούσια θα είναι η γη των φυλών αυτών και ότι η δύναμή τους θα είναι σαν του ταύρου που με τα κέρατά του θα καταβάλλει τους εχθρούς του (Δευτερονόμιο 33,13-17).

 

 

Β) ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ

 

Κατά την είσοδο στη Χαναάν, οι άνδρες των φυλών Εφραίμ και Μανασσή πολιόρκησαν τη Βαιθήλ, η οποία ονομαζόταν Λουζά. Πρώτα, όμως, έστειλαν ανθρώπους να κατασκοπεύσουν την πόλη. Οι κατάσκοποι είδαν κάποιον που έβγαινε από την πόλη, τον συνέλαβαν και του ζήτησαν να τους δείξει κάποιο πέρασμα, για να μπουν στην πόλη κι εκείνοι θα του φερόντουσαν με καλοσύνη. Εκείνος τους έδειξε το πέρασμα, από το οποίο οι Ισραηλίτες μπήκαν και κατέλαβαν την πόλη. Σκότωσαν όλους τους κατοίκους της πόλης, αλλά άφησαν ελεύθερο τον άνθρωπο, που τους έδειξε το πέρασμα, μαζί με όλους τους συγγενείς του. Αυτός πήγε στη χώρα των Χετταίων, κι εκεί έχτισε μια πόλη που την ονόμασε επίσης Λουζά (Κριταί 1,22-26).

 

Ο Ιησούς του Ναυή εξαίρεσε από τη διανομή της Χαναάν, τις φυλές του Μανασσή και του Εφραίμ, οι οποίες παρέμειναν στην περιοχή τους στα βόρεια (Ιησούς του Ναυή 18,5). Τα όρια της φυλής Εφραίμ άρχιζαν από τον Ιορδάνη, στο ύψος της Ιεριχούς. Από κει ανέβαιναν προς την ορεινή περιοχή, στην έρημο και μετά στη Βαιθήλ (Λουζά). Από τη Βαιθήλ περνούσαν από το Αχαταρωθί και μετά συνέχιζαν προς τη Μεσόγειο και περνούσαν από την Απταλίμ και την Κάτω Βαιθωρών και κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα. Έτσι τα ανατολικά σύνορα της φυλής Εφραίμ άρχιζαν από την Ατταρώθ και την Ερώκ έως την Άνω Βαιθωρών και την Γαζαρά. Στη συνέχεια πήγαιναν δυτικά προς τη Μεσόγειο θάλασσα, προς την Ικασμών που βρισκόταν βόρεια της Θερμά. Έπειτα συνέχιζαν ανατολικά προς τη Θηνασά και Σελλησά και μετά πήγαιναν πάλι ανατολικά προς την Ιανωκά, την Μαχώ και την Ατταρώθ, και κατόπιν στην Ιεριχώ και κατέληγαν στον Ιορδάνη ποταμό. Έπειτα από την Τάφο προχωρούσαν δυτικά προς τη Χελκανά και κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 16,1-8).

 

Κατά την εγκατάστασή τους στη Χαναάν οι απόγονοι του Εφραίμ, εγκαταστάθηκαν στη Βαιθήλ, στη Νοαράν, στη Γαζέρ, στη Συχέμ, στη Γαιάν και στις πόλεις γύρω από αυτές (Α' Παραλειπομένων 7,28). Άλλες πόλεις της φυλής Εφραίμ ήταν η Γάϊ, τα Γάλγαλα. Η φυλή του Εφραίμ πήρε και πόλεις που κληρονόμησε η φυλή Μανασσή.

Η φυλή του Εφραίμ κατά την εγκατάστασή της στη γη Χαναάν, αρχικά δεν εξολόθρευσε τους Χαναναίους που κατοικούσαν στη Γαζέρ, οι οποίοι ζούσαν ως φόρου υποτελείς  ανάμεσα στους Ισραηλίτες μέχρι που ο Φαραώ, εκστράτευσε εναντίον της φυλής Εφραίμ, την οποία κατέλαβε και κατέκαψε, ενώ τους Χαναναίους και τους Φερεζαίους που κατοικούσαν στη Γαζέρ τους φόνευσε. Την πόλη Γαζέρ την έδωσε ο Φαραώ ως προίκα στην κόρη του, την οποία πήρε ως σύζυγο ο Σολομώντας (Ιησούς του Ναυή 16,10. Κριταί 1,29. Γ' Βασιλέων 5,14β). Κατόπιν ο Φαραώ υπέταξε τους Χαναναίους, που κατοικούσαν στη Μεργάβ (Γ' Βασιλέων 5,14β).

Η φυλή Εφραίμ, λίγο καιρό αργότερα μετά την εγκατάστασή της στη Χαναάν, υπέταξε και επιβλήθηκε στους Αμορραίους, που κατοικούσαν στις πρώην πόλεις της φυλής Δαν, Ελώμ και Σαλαμίν, και τους ανάγκασαν να γίνουν φόρου υποτελείς σ' αυτούς (Ιησούς του Ναυή 19,47-48. Κριταί 1,35).

 

 

 

Γ) Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΑΑΝ

 

Στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ βρίσκονταν οι ιεροί λατρευτικοί τόποι Μπεττέρ και Σηλώ, για τους οποίους έγιναν πολλές διενέξεις, ανάμεσα στις φυλές του Ισραήλ, για την κατοχή τους. Στην Σηλώ βρισκόταν για μεγάλο διάστημα η Κιβωτός της Διαθήκης και η Σκηνή του Μαρτυρίου.

Στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ βρίσκονταν και η Θαμνασαράχ, η οποία αποτέλεσε την έδρα του Ιησού του Ναυή και στην οποία ο ηγέτης των Ισραηλιτών πέθανε και τάφηκε (Ιησούς του Ναυή 24,30-31). Από τη φυλή Εφραίμ καταγόταν ο Κριτής Αβδών, που κυβέρνησε τον Ισραήλ για οχτώ χρόνια (Κριταί 12,13-15).

 

 

Δ) Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΕΒΒΩΡΑΣ

 

Οι Ισραηλίτες, την περίοδο των Κριτών, άρχισαν να ξεχνούν τις παραδόσεις τους και τον Κύριο. Λάτρεψαν τον Βάαλ, την Αστάρτη και άλλες θεότητες. Γι' αυτό ο Κύριος οργίστηκε εναντίον τους και τους παρέδωσε σε διάφορους λαούς, που κατοικούσαν στη Χαναάν (Κριτές 10,6-8).

Όταν ο Κριτής Αώδ σκότωσε τον Εγλώμ, βασιλιά της Μωάβ, μέσα στο παλάτι του, κατά την επιστροφή του διήλθε από την τοποθεσία των ειδωλολατρικών αγαλμάτων στα Γάλγαλα και στη συνέχεια κατέφυγε ασφαλής στη Σετειρωθά. Όταν έφτασε εκεί, σάλπισε με τη σάλπιγγα προς την ορεινή περιοχή της φυλής  Εφραίμ για να συγκεντρώσει τους Ισραηλίτες για πόλεμο εναντίον των Μωαβιτών. Στη μάχη που ακολούθησε οι Ισραηλίτες κατατρόπωσαν τους Μωαβίτες (Κριταί 3,20-29).

Στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ, μεταξύ της Ραμά και της Βαιθήλ, κατοικούσε η προφήτισσα και Κριτής Δεββώρα (Κριτές 4,5). Στον ύμνο της Δεββώρας και του Βαράκ αναφέρεται, ότι στον πόλεμο κατά του Σισάρα, του Χαναναίου αρχιστράτηγου του βασιλιά Ιαβίν της Ασώρ, εκτός από τις φυλές Ζαβουλών και Νεφθαλί, ακολούθησαν κι άλλοι το Βαράκ, όπως οι Ισραηλίτες από τις φυλές Εφραίμ και Βενιαμίν, καθώς επίσης και η πατριά του Μαχίρ από τη φυλή Μανασσή. Από τη φυλή Εφραίμ πήραν μέρος, όσοι είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή των Αμαληκιτών. Οι υπόλοιπες φυλές δεν έλαβαν μέρος για διάφορους λόγους (Κριτές 5,13-18).

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΔΕΩΝ

 

Την εποχή των Κριτών οι Μαδιανίτες, οι Αμαληκίτες και οι νομάδες της Ανατολής πέρασαν τον Ιορδάνη και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα Ιεζραέλ. Ο Κριτής Γεδεών κάλεσε τους άντρες της πατριάς του πατέρα του και τους άνδρες από τις φυλές Μανασσή, Ασήρ, Ζαβουλών και Νεφθαλί, να τον ακολουθήσουν σε πόλεμο κατά των Μαδιανιτών (Κριτές 6,33-35).

Ο Γεδεών από τους 32.000 που τον ακολούθησαν, κράτησε με εντολή του Κυρίου, μόνο τους τριακόσιους (Κριτές 7,2-8). Λίγο αργότερα ο Γεδεών και οι άντρες του, αφού περικύκλωσαν το στρατόπεδο των Μαδιανιτών, άρχισαν να σαλπίζουν με τις σάλπιγγες κι έσπασαν τις στάμνες που κρατούσαν στα χέρια τους, φωνάζοντας: «Για τον Κύριο και το Γεδεών». Οι Μαδιανίτες νόμιζαν ότι είχαν περικυκλωθεί και τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητοι. Άρχισαν τότε ο ένας να στρέφει το ξίφος του εναντίον του άλλου και ν' αλληλοσκοτώνονται. Όσοι από τους Μαδιανίτες γλίτωσαν, έφυγαν πανικόβλητοι προς τα γύρω μέρη (Κριτές 7,19-23).

Τότε ο Γεδεών κάλεσε τους Ισραηλίτες των φυλών Νεφθαλί, Ασήρ και Μανασσή για να καταδιώξουν τους Μαδιανίτες.  Μετά έστειλε αγγελιοφόρους στη φυλή Εφραίμ για να αποκλείσει τους Μαδιανίτες και να μη διαφύγουν προς τη Βαιθηρά και τον Ιορδάνη.

Έτσι οι Ισραηλίτες έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη και συνέλαβαν αιχμαλώτους τους δύο αρχηγούς των Μαδιανιτών, τον Ωρήβ και τον Ζηβ. Τον Ωρήβ τον σκότωσαν στη Σουρ, ενώ τον Ζηβ στην Ιακεβζήφ. Αφού καταδίωξαν τους υπόλοιπους Μαδιανίτες, έφεραν τα κεφάλια των δύο αρχηγών στο Γεδεών, στην άλλη όχθη του Ιορδάνη (Κριτές 7,23-25). Στη συνέχεια ο Γεδεών καταλάγιασε το θυμό των Εφραιμιτών, επειδή δεν τους είχε καλέσει από την αρχή, και συνέχισε να καταδιώκει τους Μαδιανίτες (Κριτές 8,1-3).

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΕΦΘΑΕ

 

Την περίοδο του Ιεφθάε οι Αμμωνίτες είχαν περάσει τον Ιορδάνη, πολέμησαν εναντίον των φυλών Ιούδα, Βενιαμίν και Εφραίμ και τους νίκησαν (Κριτές 10,9). Μετά τη νίκη του Ιεφθάε κατά των Αμμωνιτών, οι άντρες της φυλής Εφραίμ  του διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν τους κάλεσε να πολεμήσουν μαζί κατά των εχθρών. Γι' αυτό τον απείλησαν ότι θα έκαιγαν το σπίτι του κι αυτόν μαζί. Αυτός τότε τους υπενθύμισε πως τους είχε καλέσει, αλλά αυτοί δεν πήγαν προς βοήθειά του.

Ο Ιεφθάε συγκέντρωσε τότε όλους τους άντρες της Γαλαάδ και πολέμησε τους Εφραιμίτες. Στη μάχη που ακολούθησε οι Γαλααδίτες νίκησαν τους Εφραιμίτες και μετά έπιασαν τα περάσματα του Ιορδάνη για να μη μπορούν να γυρίσουν πίσω οι Εφραιμίτες. Μάλιστα επειδή οι Εφραιμίτες θα έφευγαν ως διαβάτες μεμονωμένα, οι άντρες της Γαλαάδ ρωτούσαν όλους τους περαστικούς να προφέρουν τη λέξη «στάχυς». Οι Εφραιμίτες δεν μπορούσαν να προφέρουν σωστά τη λέξη αυτή και πρόδιναν την καταγωγή τους. Έτσι, εκεί στα περάσματα του Ιορδάνη σκοτώθηκαν τότε 42.000 Εφραιμίτες (Κριταί 12,1-6).

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ

 

Από τη φυλή Εφραίμ καταγόταν ο Μιχαίας, η ιστορία του οποίου περιγράφεται στο βιβλίο των Κριτών, στα κεφάλαια 17 και 18 (Κριταί 17,1). Από την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ καταγόταν ο Λευίτης, η ιστορία του οποίου περιγράφεται στο βιβλίο των Κριτών, στα κεφάλαια 19-21. Ο Λευίτης είχε πάρει για παλλακίδα του μια γυναίκα από τη Βηθλεέμ, της φυλής Ιούδα. Αλλά επειδή τσακώθηκαν, η παλλακίδα του τον άφησε και γύρισε στο πατρικό της σπίτι, στη Βηθλεέμ. Ο Λευίτης πήγε στο σπίτι του πεθερού του, όπου τον καλοδέχτηκαν και μετά από πέντε μέρες πήρε τη γυναίκα του κι έφυγε. Κατά το δρόμο της επιστροφής διανυκτέρευσαν στη Γαβαά, που ανήκει στη φυλή Βενιαμίν. Εκεί κανείς δεν τους φιλοξένησε, παρά μόνο ένας γέροντας που καταγόταν από τη φυλή Εφραίμ, αλλά ζούσε στη Γαβαά (Κριταί 19,1-21).

Ενώ απολάμβαναν τη φιλοξενία, οι άντρες της πόλης, άνθρωποι ανήθικοι και διεφθαρμένοι, περικύκλωσαν το σπίτι, χτυπούσαν την πόρτα και φώναζαν στον οικοδεσπότη να τους δώσει τον άνθρωπο που μπήκε στο σπίτι του για να ασελγήσουν πάνω του. Ο οικοδεσπότης βγήκε και τους είπε να μην κάνουν αυτό το κακό. Τους πρότεινε την κόρη του που ήταν παρθένα και την παλλακίδα του επισκέπτη του. Αυτοί όμως δεν ήθελαν ν' ακούσουν. Τότε πήρε ο Λευίτης την παλλακίδα του και την έβγαλε έξω από το σπίτι. Εκείνοι τη βίασαν και ασέλγησαν πάνω της όλη τη νύχτα, ως το πρωί. Με την αυγή, την άφησαν ελεύθερη.

Εκείνη έπεσε στην πόρτα του σπιτιού, όπου το πρωί ο άντρας της τη βρήκε νεκρή. Ο Λευίτης φόρτωσε το σώμα της σ' ένα γαϊδούρι κι έφυγε για τον τόπο του. Όταν έφτασε στο σπίτι του, πήρε ένα μαχαίρι και διαμέλισε τη νεκρή γυναίκα σε δώδεκα κομμάτια και τα έστειλε σε όλες τις φυλές του Ισραήλ (Κριταί 19,22-30).

 

 

Ε) Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

 

Από τη φυλή Εφραίμ καταγόταν και ο τελευταίος Κριτής Σαμουήλ, ο οποίος έχρισε το Σαούλ και το Δαβίδ, ως βασιλιάδες του Ισραήλ (Α' Βασιλειών 7,6-17). Η φυλή Εφραίμ αναφέρεται και στους Ψαλμούς (Ψαλμοί 59,9. 77,9-12).

Πριν ο Σαούλ γίνει βασιλιάς του Ισραήλ, μαζί με τον υπηρέτη του πέρασαν από την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ και από τη φυλή Βενιαμίν, για να βρει τα γαϊδούρια  του πατέρα του που είχαν χαθεί (Α' Βασιλειών 9,4). Στα όρια της φυλής Εφραίμ, κοντά στην πόλη Μαχμάς έγινε η μάχη μεταξύ του Σαούλ και των Φιλισταίων, ο οποίος επεκτάθηκε σε όλη την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ (Α' Βασιλειών κεφ. 13-14).

 

Μετά το θάνατο του Σαούλ, όταν ο Δαβίδ εγκαταστάθηκε στη Χεβρών, καθημερινά πήγαιναν πολεμιστές απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, οι οποίοι ενώθηκαν με το στρατό του Δαβίδ και αποδέχτηκαν το βασιλικό του αξίωμα. Από τη φυλή του Εφραίμ ήταν 20.800 άνδρες, γενναίοι και ονομαστοί (Α' Παραλειπομένων 12,24. 12,31).

Ο Ιεβοσθέ, γιος του Σαούλ, ανακηρύχτηκε βασιλιάς του Ισραήλ στη Μαναέμ (Μαχαναΐμ), από τον αρχιστράτηγο του Σαούλ, τον Αβεννήρ. Σύμφωνα με το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης ανακηρύχτηκε βασιλιάς του Ισραήλ, της Γαλαάδ, της χώρας Θασιρί, της Ιεζράελ και των φυλών Εφραίμ και Βενιαμίν και των άλλων βόρειων φυλών (Β' Βασιλειών 2,8-9).

 

Στο δάσος του Εφραίμ έγινε η μάχη μεταξύ του στρατού του Δαβίδ και του στασιαστών του γιου του Αβεσσαλώμ. Εκεί ο στρατός του Αβεσσαλώμ νικήθηκε από τα στρατεύματα του Δαβίδ κι έπαθε την ημέρα εκείνη μεγάλη καταστροφή, με 20.000 νεκρούς. Από το στρατό του Αβεσσαλώμ σκοτώθηκαν περισσότεροι κατά τη φυγή τους στο δάσος, παρά στο πεδίο της μάχης. Ο Αβεσσαλώμ μπήκε στο δάσος για να γλιτώσει από τους στρατιώτες του Δαβίδ. Τα μεγάλα του μαλλιά πιάστηκαν από τα κλαδιά μιας μεγάλης βελανιδιάς και κρεμόταν εκεί μετέωρος. Λίγο αργότερα οι στρατιώτες του Δαβίδ τον χτύπησαν με τα όπλα τους και τον αποτελείωσαν (Β' Βασιλειών 18,6-16).

 

Στα τέλη της βασιλείας του Δαβίδ, ο αρχιστράτηγος Ιωάβ μαζί με άλλους αξιωματούχους, απέγραψαν το λαό, όπως ζήτησε ο Δαβίδ. Έτσι αφού πέρασαν απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ, κατά την απογραφή βρέθηκαν 800.000 μάχιμοι άνδρες από τις άλλες φυλές του Ισραήλ και 500.000 άνδρες από τη φυλή του Ιούδα  (Β' Βασιλειών 24,5-9), ενώ σύμφωνα με το βιβλίο των Παραλειπομένων Α' κατά την καταμέτρηση βρέθηκαν 1.100.000 άνδρες ικανοί να κρατήσουν όπλο, ενώ οι άνδρες της φυλής Ιούδα ήταν 470.000 άνδρες (Α' Παραλειπομένων 21,5-6).

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

 

Ο Βενώρ ήταν ένας από τους δώδεκα διοικητές επαρχιών, που είχε ορίσει ο βασιλιάς Σολομώντας, για να εφοδιάζουν με τρόφιμα το βασιλιά και τον οίκο του. Ο Βενώρ  είχε αναλάβει για ένα μήνα κάθε έτος, να εφοδιάζει τ' ανάκτορα με τρόφιμα και είχε στη δικαιοδοσία του την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ (Γ' Βασιλειών 4,7-8).

Από την ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ κατάγονταν ο Ιεροβοάμ Α', γιος του Ναβάτ και μιας χήρας και δούλης του Σολομώντα, ο οποίος ήταν ο πρώτος βασιλιάς του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ, το οποίο χωρίστηκε μετά τον θάνατο του Σολομώντα το 976 π.Χ. (Γ' Βασιλέων 11,26. 12,24β). Ο Ιεροβοάμ πριν επαναστατήσει κατά του Ροβοάμ, είχε διοριστεί από το Σολομώντα ως επόπτης στα έργα της φυλής Εφραίμ (Γ' Βασιλέων 11,28). Όταν ο Ιεροβοάμ έμαθε για τον θάνατο του Σολομώντα επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου πήγε πρώτα στη Σαριρά, στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ. Εκεί του έγινε θερμή υποδοχή από τους κατοίκους της φυλής Εφραίμ και ο Ιεροβοάμ κατασκεύασε οχυρωματικά έργα (Γ' Βασιλέων 12,24δ-ζ).

 

Στο βασίλειο του Ιούδα κατέφυγαν και Ισραηλίτες από τις φυλές Εφραίμ, Μανασσή και Συμεών, όταν είδαν ότι ο Κύριος ήταν μαζί τον Ασά. Ο βασιλιάς Ασά είχε εκδιώξει την ειδωλολατρία κι από τις πόλεις που είχε κυριεύσει στην ορεινή περιοχή της φυλής Εφραίμ. (Β' Παραλειπομένων 15,8-9).

 

Η ΦΥΛΗ ΕΦΡΑΙΜ ΣΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ

 

Στο βιβλίο των Ψαλμών αναφέρεται ότι οι άνδρες της φυλής Εφραίμ, αν και ήταν ικανότατοι τοξότες, παρ' όλα αυτά σε κάποια μάχη έστρεψαν τα νώτα τους και τράπηκαν σε φυγή. Κι αυτό γιατί δεν τήρησαν τις εντολές του Θεού και δεν έζησαν σύμφωνα με το νόμο του. Ακόμη ξέχασαν τις ευεργεσίες του Θεού και τα θαυμαστά έργα που είχε κάνει ο Κύριος στους προγόνους τους (Ψαλμός 77,9-12). Λίγο παρακάτω αναφέρει ότι ο Κύριος δεν εξέλεξε την φυλή Εφραίμ, αλλά τη φυλή Ιούδα και το όρος Σιών (Ψαλμός 77,67-68). Σε άλλο Ψαλμό ο ποιητής προτρέπει τον Κύριο, να βοηθήσει τις φυλές Εφραίμ, Μανασσή και Βενιαμίν, ώστε να βοηθήσουν τους Ισραηλίτες απέναντι στους εχθρούς τους (Ψαλμός 79,3). Σε άλλο Ψαλμό αναφέρεται ότι οι φυλές Μανασσή και Εφραίμ, καθώς και η περιοχή της Γαλαάδ ανήκουν στον Κύριο (Ψαλμός 107,9).