ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 

ΑΓΑΡ ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ

ΑΓΑΡ

 

Η ΑΓΑΡ

 

Ο Άγγελος και η Άγαρ

Η Άγαρ ήταν δούλη της Σάρρας από την Αίγυπτο. Από τον Αβραάμ απέκτησε τον Ισμαήλ.

 

Η Σάρρα, η γυναίκα του Αβραάμ, ήταν 75 ετών και δεν έκανε παιδιά. Έδωσε λοιπόν στον Αβραάμ τη δούλη της Άγαρ για μια νύχτα, έτσι ώστε να αποκτήσει γιο μέσω αυτής. Όταν η Άγαρ είδε ότι ήταν έγκυος, άρχισε να φέρεται στην κυρά της με περιφρόνηση. Τότε η Σάρρα, με την άδεια του Αβραάμ, άρχισε να κακομεταχειρίζεται την Άγαρ, η οποία αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι (Γένεση 16,1-6).

Κοντά σε μια πηγή, στο δρόμο προς την έρημο Σουρ, την συνάντησε ένας άγγελος Κυρίου, και της είπε ότι ο Κύριος άκουσε τον πόνο της. Τη συμβούλεψε να επιστρέψει στην κυρία της και να ταπεινωθεί ενώπιόν της. Της υποσχέθηκε ακόμη πολλούς απογόνους από τον γιο της. Της είπε ακόμη ότι ο γιος της θα είναι άνθρωπος της υπαίθρου, αγροίκος, θα φέρεται σε όλους με σκληρότητα και όλοι γύρω του θα του φέρονται το ίδιο, και τέλος θα ζει χώρια από τους υπόλοιπους συγγενείς του (Γένεση 16,7-12).

Η Άγαρ επικαλέστηκε τότε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη το όνομα του Κυρίου και είπε «Εσύ είσαι ο Θεός, που έριξες το βλέμμα σου προς εμένα». Γι' αυτό και το πηγάδι εκείνο το ονόμασε "Πηγάδι του αληθινού Θεού που με βλέπει", κι αυτό βρίσκεται ανάμεσα στην Κάδης και στη Βαράδ.

Έτσι η Άγαρ επέστρεψε και γέννησε γιο και ο Αβραάμ τον ονόμασε Ισμαήλ. Εκείνη την εποχή ο Αβραάμ ήταν 86 ετών (Γένεση 16,13-16).

 

Όταν ο Ισμαήλ ήταν δεκατεσσάρων χρονών εκπληρώθηκε η υπόσχεση του Θεού στη Σάρρα, η οποία γέννησε τον Ισαάκ. Σε ένα συμπόσιο κατά το οποίο γιορταζόταν η απογαλάκτιση του Ισαάκ, η Σάρρα είδε τον Ισμαήλ να παίζει με τον Ισαάκ. Η Σάρρα τότε ζήτησε από τον Αβραάμ να διώξει την Άγαρ και τον Ισμαήλ. Μετά από τη βεβαίωση του Θεού ότι θα φροντίσει για την Άγαρ και το παιδί, ο Αβραάμ τους έδιωξε αφού τους έδωσε ψωμί και νερό. Ενώ η Άγαρ περιπλανιόταν μαζί με τον γιο της στην έρημο της Βεερ-Σεβά και το νερό είχε τελειώσει, απελπισμένη άφησε το παιδί της κάτω από τη σκιά ενός θάμνου και απομακρύνθηκε κλαίγοντας και δεόμενη αφού δεν ήθελε να δει το θάνατο του γιου της. Ο Θεός άκουσε την δέησή της και της έδειξε ένα πηγάδι με καθαρό νερό. Εκεί της επανέλαβε την υπόσχεσή Του ότι απ' αυτό το παιδί θα προέλθει ένας μεγάλος λαός, και έτσι έσωσε την Άγαρ και τον Ισμαήλ (Γένεση 21,15-21).

Η Άγαρ και ο Ισμαήλ εγκαταστάθηκαν στη Φαράν, όπου ο Ισμαήλ παντρεύτηκε Αιγύπτια και έγινε γενάρχης των Αράβων. Από την Άγαρ πήραν το όνομα τους οι Αγαρηνοί, φυλή αραβική, που στους βυζαντινούς χρόνους επεκτάθηκε και προσχώρησε στο Μωαμεθανισμό.

 

 

ΙΣΜΑΗΛ

 

Ο ΙΣΜΑΗΛ

 

Η εκδίωξη της Άγαρ και του Ισμαήλ

Ο Ισμαήλ ήταν γιος του Αβραάμ από τη δούλη του Άγαρ. Όταν γεννήθηκε ο Ισμαήλ, ο Αβραάμ ήταν 86 ετών (Γένεση 16,15-16).

 

Όταν η Άγαρ είχε φύγει από τον Αβραάμ και περιπλανιόταν, την συνάντησε ένας άγγελος Κυρίου, και της είπε να επιστρέψει στην κυρία της. Της υποσχέθηκε ακόμη πολλούς απογόνους από τον γιο της. Της είπε ακόμη ότι ο γιος της θα είναι άνθρωπος της υπαίθρου, αγροίκος, θα φέρεται σε όλους με σκληρότητα και όλοι γύρω του θα του φέρονται το ίδιο, και τέλος θα ζει χώρια από τους υπόλοιπους συγγενείς του (Γένεση 16,7-12).

 

Σε ηλικία 13 ετών, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, ο Ισμαήλ περιτμήθηκε (Γένεση 17,23-26). Τον επόμενο χρόνο η Σάρα γέννησε τον Ισαάκ (Γένεση 21,1-3). Σε ένα συμπόσιο κατά το οποίο γιορταζόταν η απογαλάκτιση του Ισαάκ, η Σάρρα είδε τον Ισμαήλ να παίζει με τον Ισαάκ. Η Σάρρα τότε ζήτησε από τον Αβραάμ να διώξει την Άγαρ και τον Ισμαήλ. Μετά από τη βεβαίωση του Θεού ότι θα φροντίσει για την Άγαρ και το παιδί, ο Αβραάμ τους έδιωξε αφού τους έδωσε ψωμί και νερό. Ενώ η Άγαρ περιπλανιόταν μαζί με τον γιο της στην έρημο Βηρ-σαβεέ (Βέερ-Σεβά) και το νερό είχε τελειώσει, απελπισμένη άφησε το παιδί της κάτω από τη σκιά ενός θάμνου και απομακρύνθηκε κλαίγοντας και δεόμενη αφού δεν ήθελε να δει το θάνατο του γιου της. Ο Θεός άκουσε την δέησή της και της έδειξε ένα πηγάδι με καθαρό νερό. Εκεί της επανέλαβε την υπόσχεσή Του ότι απ' αυτό το παιδί θα προέλθει ένας μεγάλος λαός, και έτσι έσωσε την Άγαρ και τον Ισμαήλ (Γένεση 21,15-21).

 

Αργότερα, ο Ισμαήλ συμφιλιώθηκε με τον αδερφό του Ισαάκ, και παρευρέθηκε στο θάνατο του πατέρα του Αβραάμ (Γένεση 25,7-10).

Ο Ισμαήλ έζησε στη έρημο Φαράν σε νομαδική ζωή, διακρίθηκε δε ως τοξότης (Γένεση 21,21). Παντρεύτηκε μια Αιγύπτια κατόπιν υπόδειξης της μητέρας του και απέκτησε 12 γιους και μία κόρη, την Βασεμάθ ή Μαελέθ (Μαχαλάθ), την οποία παντρεύτηκε ο Ησαύ (Γένεση 28,9. Γένεση 36,3). Οι 12 γιοι του Ισμαήλ ήταν ο Ναβαϊώθ (Νεβαϊώθ), ο Κηδάρ, ο Ναβδεήλ (Αβδεήλ), ο Μασσάμ (Μιβσάμ), ο Μασμά (Μισμά), ο Δουμά, ο Μασσή (Μασσά), ο Χοδδάν (Χαδάδ), ο Θαϊμάν (Θαϊμά), ο Ιετούρ, ο Ναφές (Ναφίς) και ο Κεδμά. Από τους απογόνους του προήρθαν διάφορες αραβικές φυλές (Γένεση 25,12-18. Α' Παραλειπομένων 1,28-31).

Ο Ισμάηλ πέθανε σε ηλικία 137 ετών (Γένεση 25,17). Ο Ισμαήλ αναφέρεται στις γενεαλογίες των απογόνων του Αβραάμ (Α' Παραλειπομένων 1,28-29). Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει σχετικά στην προς Γαλάτας επιστολή για τη ζωή του Ισμαήλ και του Ισαάκ (Γαλάτας 4,21-5,1).